Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 mei 2025
"Ik moet dan beginnen," hernam Ludwig met een zucht, "aan den heer van Sonheuvel te verhalen hetgeen ik bereids aan den Heer Fiskaal verhaald heb, dat zijn pleegzoon Joan al zijn liefde en achting nog volkomen waardig is, en dat deze in geen aanslag noch tegen zijn pleegvader, noch tegen den lande gedeeld heeft." "Dat kan ik bevestigen," zeide Vader Ambrosius op een plechtigen toon.
"Voorzeker," antwoordde Ambrosius, "hij is in handen der Belials-kinderen, der roovers in deze bosschen en der overtreders van den heiligen tekst: "slaat de handen niet aan mijn gezalfden, en doet mijn profeten geen leed!"
"Ik weet niet, dat mij in mijn leven zoo iets vleiends gezegd is," hernam Velasco: "het verheugt mij intusschen, dat ik u, Mijn Heeren! het bijzijn kan verschaffen van iemand, die meer dan de Heer Van Grobbendonck en ik met de geleerde wereld bekend is, namelijk van den Heer Vicaris Ambrosius, hier tegenwoordig, een doorkundig en bekwaam...."
Het beeld van den ouden leeuw brullend bij zijn vermoorden welp zal wel niet van MAERLANT zelf zijn, maar is toch in zijn voorbeeld niet te vinden . Eveneens wordt hij gedrongen zijn medegevoel te uiten, waar hij in bisschop AMBROSIUS, die keizer THEODOSIUS de waarheid zegt, een geestverwant herkent.
't Is waar, dat zij nog niet wisten, of zij ons als hunne bevrijders moesten beschouwen, of dat ze in handen van andere roovers waren gevallen. Wij stelden hen echter gerust en beloofden hen naar een hotel te brengen, dat, naar Ambrosius verzekerde, niet ver weg lag. Daar konden zij dan alle noodige voorzorgen nemen om veilig verder te gaan.
Een fraai getoomd muildier werd voorgebracht, waar Ambrosius opsteeg, terwijl Joan een kloek rijpaard bekwam. Twee dienaars plaatsten zich in de kar bij den gekwetste, en volgden, met een langzamer tred den trein, welke zich nu verder, op een vlugger draf, naar Den Bosch begaf. Mathan! d'un prétre est-ce l
"Nietwaar?" grauwde hem de Ambtman toe: "Mijnheer Van Kinschot! verzeker u ook van dezen booswicht. Hij noemt zich Vicaris-Generaal in de Nederlanden...." "Zoo noemde hij zich," hernam de grijsaard: "thans heet hij eenvoudig Pater Ambrosius, gelijk voorheen.
Joan nam de teugels in de hand, zette zich op het vooropje en liet de paarden hun weg vervolgen. "Zou het niet te vrijpostig wezen," vroeg Ambrosius, na eenige oogenblikken zwijgens, "om te vragen, welke zaken den Jonker van Craeihorst in Den Bosch roepen?" "Gij kent mij!.... Doch waarom zou mij dit bevreemden? Ik heb in de laatste dagen het recht verloren om mij ergens over te verwonderen."
"En ik, Mijnheer!" zeide Reynhove, "kan u van mijne zijde declareeren, dat ik niets meer ambitionneer dan uwe goede opinie te meriteeren." "Is UEd. niet een zoon van den Heer Ambrosius Reynhove, die lid is van HH. Hoogmogenden?" vroeg mijn vader. Reynhove boog. "Wel! dat verheugt mij. Wij zijn nog te zamen aan de academie geweest. Hij was een mijner beste vrienden."
Wat kan u nopen, onze blijdschap bij een zoo algemeen toegejuichte echtverbintenis op een zoo onhebbelijke wijze te komen storen?" "Mijn recht noch mijn deel zullen den Heer Ambtman raadselachtig voorkomen," zeide Ambrosius. "Ik heb in mijn leven zooveel incidenten niet bijgewoond," zeide Bleiswyk, zich van vermaak de handen wrijvende.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek