Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 8 juni 2025


Die gaan naar Menelik terug en hebben hun opdracht aan de Aladschy's overgedragen. Zij moeten namelijk aan een zekeren Barud el el el, och hoe heet hij nu ook weer! Barud el Amasat! Ja, ja, zoo is 't!

De arme jongen heeft een ellendigen dood gehad. Om zijn dood zal ik niet treuren, zei Barud el Amasat. Hij stond mij al lang in den weg, en wij hadden niets dan last van hem. Men kon geen vertrouwelijk woord samen spreken. Daarom heb ik hem, toen hij binnen gedragen was, nog een kolfslag gegeven. Afschuwelijk! De gevangenbewaarder was, door dengene, dien hij bevrijd had, vermoord!

Maar ik twijfel niet of zij zullen wel slapen; als het rondom donker is, blijft men niet lang wakker. Maar gij hebt ze toch een lamp meegegeven? Ja, maar met zoo weinig olie, dat ze lang voor middernacht uit moet zijn. De oude schurk vermoedde niet, dat Janik ons voldoende van olie had voorzien. Kraken de treden niet? vroeg Barud el Amasat.

Hoe kunt gij dan zeggen het woord voor woord gelezen te hebben? Murad Habulam, denk er aan, dat een leugenaar een sterk geheugen moet hebben, als hij zich niet telkens tegenspreken zal. Hoor dus, wat ik u zeggen en vragen wil! Ik heb u reeds gezegd, dat het briefje mij alles verried. Het werd door Hamd el Amasat te Skutari geschreven, en wel aan zijn broeder Barud el Amasat te Edreneh.

Kende hij Hamd el Amasat? Was hij bekend met het geheim dat wij naspeurden? Dan zou hij ongetwijfeld het briefje willen vernietigen. Maar neen, dat zou hem niets baten, daar ik den inhoud immers kende! Het leek mij dus meer geraden toe, hem het briefje te laten zien. Wanneer ik hem dan tevens scherp gadesloeg, kon ik wellicht door de uitdrukking op zijn gezicht, tot eenige gevolgtrekking komen.

Wij willen toch eens zien, hoe ver wij het met uw geheugen brengen. Ik haalde mijn portefeuille te voorschijn. In een der vakken was het briefje, dat Hamud el Amasat aan zijn broeder Barud el Amasat had geschreven en dat in mijn handen was gevallen. Ik nam het er uit en bekeek het op nieuw met alle opmerkzaamheid.

Kent gij ook twee personen, met name Manach el Barscha en Barud el Amasat? Ik ken noch den een noch den ander. En toch beweren zij, u zeer goed te kennen. Dat is niet waar. Zij zeggen ook, dat gij hen heden met mijn komst in kennis hebt gesteld. Dat is niet waar! En dat gij er voor zorgen zoudt, dat ik in de gevangenis werd gezet, waarna gij zoudt komen en mij vermoorden!

Bij het vuur zaten zijn broeder, Manach el Barscha en Barud el Amasat. Zij komen, zij komen! Ga weg van het vuur! brulde hij. Gij zit in het licht, zij schieten u neer! Het drietal sprong op en alle vier vluchtten naar het bosch. Hij, wiens elleboog ik stuk geschoten had, moest dus de oude Mubarek zijn. En nu herinnerde ik mij, dat zijn arm buitengewoon dik was geweest.

Nu liet ik ook mijn hengst voorzichtig uit het struikhout komen en zag de geheele bende wegrijden.... de beide Aladschy's op hun sjekken, den Miridiet op zijn bruin, ook Manach el Barscha, Barud el Amasat en den ouden Mubarek, die zeer wankel in den zadel zat met zijn arm in een hangband. Indien ze geweten handen dat ik mij op hoogstens tien meter distantie van hen bevond!

Ik ben een Miridiet, een zoon van den beroemdsten en dappersten stam der Arnauten, en duld van u geen beleedigend woord. Treedt gij met zulke woorden tegen mij op, dan staat gij aan den rand van uw graf. Een greep van mijn hand en gij stort er in! Oho! Ook ik ben gewapend! antwoordde Barud el Amasat, de hand op den greep van zijn pistool leggende. Halt! riep de oude Mubarek.

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek