Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juli 2025
Egmont echter begrijpt de wereld niet, terwijl de wereld hem over 't geheel niet kwaad is gezind: landvoogdes Margareta en ook Alva's zoon, die zijn vijanden moesten zijn, vinden hem een sympathieken vent en willen hem graag helpen. Maar de menschen, vrienden en vijanden, die hem liefhebben en willen redden, hebben iets spokigs voor hem: hij kan niet gelooven dat hij ze hoognoodig heeft.
"Goede hemel! In naam der barmhartigheid! Wij hielden u voor Alva's vijandin." "Ik ben Alva's vriendin. Geen mondvoorraad! Wat nog meer?" "En water, wij hebben nog slechts voor drie dagen water in onze schepen. Sta ons tenminste toe, wat de menschelijkheid nog nooit aan een dorstig zeeman geweigerd heeft water!" "Geen water!
Hij heeft dus Paciotto opzettelijk daarheen gezonden. Ik geloof u!" "Dan," zegt Guy, "krijgt gij een derde gedeelte van Alva's geld, als gij het mij helpt buitmaken." "Van harte gaarne!" antwoordt Oliver vol vuur. "Mijn deel zal voor mijn vaderland bestemd zijn, niet voor mijzelven. Ik zal Alva beoorlogen met zijn eigen tienden penning. Maar gij hebt zeker honger."
Het is een troep Watergeuzen, dronken van bloed, met hun aanvoerder, den grommigen Dirk Duyvel, tot de tanden gewapend met pistolen en pieken, zwaarden en haakbussen. "Weg met de Spaansche bloedhonden!" schreeuwen sommigen. "Hangt ze op, aan de hoogste galg, gezwind!" krijschen anderen. "In de zee met Alva's beulen!" gilt de rest, dit alles gekruid met Hollandsche vloeken van de krachtigste soort.
Maar als zij dat gedaan hadden, werd de gewelfde gang, die naar de stad leidt, voor iedereen ontoegankelijk, behalve voor de visschen, want het standbeeld is zóó ingericht, dat als het beschadigd wordt, zich vanzelf een sluis opent, en de eenige weg naar Alva's schat door het water van de gracht wordt overstroomd.
Hij vertoont deze aan een douane-beambte, die reeds wacht, en als alles in orde blijkt te zijn, verlaat het schip de haven. Ongeveer anderhalf uur later is de Esperanza Fort Lillo gepasseerd en op weg naar den open oceaan, waar de Hollandsche zeelieden thans Alva's gehuurden krijgsknechten de baas zijn.
Deze volgt het drietal tot aan de poort, doch blijft als versteend van verbazing staan, als hij Guy en Oliver, vergezeld door den Spaanschen officier, het bureau van Alva's provoost-geweldige ziet binnentreden, op de deur van welk gebouw de belooning van drie duizend Carolus-guldens is aangeplakt.
Ik ik wist niet, dat de stad in handen was van de de oproerlingen. Laat deze ring mij behoeden voor een overhaasten dood. Ik ben een edelman. Ik kan een groot losgeld betalen. Ik ben Alva's ingenieur." Hij stoot deze woorden in den grootsten angst, naar adem hijgend, uit, want de menigte zit hem dicht op de hielen.
Wij moeten trachten te komen onder de lij van Zuid-Beveland in het slecht water, waar de vloed, van de Oosterschelde komende, den stroom van de Westerschelde ontmoet. Als wij verder op geraken met dezen wind en vloed, zullen onze ankers ons niet meer kunnen houden aan deze zijde van Fort Lillo, en dat beteekent gevangenschap en dood voor iedereen, Alva's dood gij weet, wat dat is!"
Ze was onzichtbaar voor de Spanjaarden en zij hebben er dan ook niets van bemerkt, eer zij, na de eerste versterking te hebben beklommen, de tweede voor zich zien oprijzen. Terwijl Alva's krijgslieden een oogenblik verrast blijven staan, wordt het hulpravelijn bezet door de gealarmeerde bevolking van de naburige straten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek