Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juli 2025
"Ja; een bericht, dat ik daar pas heb gekregen, maakt het noodig, dat ik vannacht nog naar Antwerpen ga." "Naar Antwerpen! In Alva's klauwen, regelrecht in het verderf?" "Ja." "Hoe?" "In die Spaansche barge, die naast ons ligt." "Gij neemt toch eenigen van uw manschappen mee?" "Neen." "Dan is uw leven geen duit waard." "Dat zal wel losloopen.
Een paar Spaansche voetknechten staan er voor op post; maar het is een zoele dag, die hen slaperig maakt, de boot onder zeil glijdt onhoorbaar langs hen heen, en eer Alva's veteranen recht wakker zijn geworden, is de kleine sloep hen reeds een vijftig voeten voorbij. "Nu," fluistert Guy, "ter gedachtenis aan Oliver!"
"Daarna kunnen er geen logeergasten meer in het huis worden opgenomen, omdat er geen plaats meer is, en wij hebben er eenige uren de vrije beschikking over; gedurende dien tijd kunnen wij onderzoeken, of niets ons meer in den weg staat, om ons van Alva's schat meester te maken.
Chester heeft ongelukkig maar heel weinig tijd, om zijn toebereidselen te treffen. Het rooven van Alva's schat moet zoo vlug mogelijk in zijn werk gaan; bovendien wil hij zorgvuldig waken voor den goeden naam van deze vrouw, die hem door alles haar groote liefde bewijst.
En nadat hij Bodé Volckers geheimhouding heeft laten zweren, vertelt hij hem alles van het geheim van Alva's standbeeld, alles van Alva's schat, want hij begrijpt, dat hij dezen man, wiens leven hij in de waagschaal stelt ten behoeve van zijn eigen zelfzuchtige bedoelingen, zijn volkomen vertrouwen moet schenken. "Goed.
Hij heeft geen moeite met de roeiers; zij roeien, alsof zij weten, dat hun leven afhangt van hun inspanning. Zóó snellen zij voort. Een donkere, sombere massa aan zijn rechterhand duidt het grimmige fort Lillo aan. Als zij dit voorbij zijn, weet Guy, dat hij onder het bereik is van Alva's handen, binnen de Spaansche linie.
Wij moeten beide keeren Amsterdam passeeren, waar Alva's geheele legermacht zich bevindt en misschien nog oorlogsschepen bovendien." "Mon Dieu! Gij wilt haar toch niet aan haar lot overlaten?" roept de Fransche Vlaming woest uit. "Neen, maar ik moet zekerheid hebben, dat zij in Haarlem is, eer ik het leven mijner mannen voor zulk een dolzinnig waagstuk op het spel zet.
Daarna neemt de jonge commandant den eersten officier terzijde en vervolgt ernstig, met saamgetrokken wenkbrauwen: "Er is geen kans op, dat wij Alva's galjoenen op deze onstuimige zee in zulk een nacht zullen ontmoeten." "Neen," bromt Dalton, "die Spaansche lummels zijn alleen op zee te vinden bij mooi weer."
Hij ziet enkel Alva's schatten, alles wat de Hertog aan belastingen den Nederlanders heeft afgekneveld, de onmetelijke rijkdommen van den vader, die hij wil veroveren als bruidsschat van de dochter. Chester is er de man niet naar, om enkel naar Alva's schatten te haken, en geen middelen in het werk te stellen, om ze in zijn bezit te krijgen.
"Ik lever mij roekeloos over in Alva's macht, door haar naar Antwerpen te begeleiden." Maar terugkeeren is niet meer mogelijk. De boot is reeds in den hoofdstroom; beide, wind en vloed, zweepen haar nu voort naar Antwerpen, evenals de lijken van menschen en vee, die de stroom meevoert, als getuigen van de verwoesting, welke de oceaan in de Nederlanden aanricht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek