Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juli 2025
Het zijn dwaze woorden en zij komen hem bijna duur te staan, want de Engelschman weet, dat als zijn gevangene dit overbrengt aan het Spaansche hoofdkwartier, hij geen kans meer heeft, om als Guido Amati samenkomsten te hebben met Alva's dochter. Hij zegt: "Ja, de 'Eerste der Engelschen', maar geen losgeld voor u."
Een gebiedende en toch liefelijke stem, een stem, die Guy's hart sneller doet kloppen dan het gevaar van ontdekking, zelfs nog meer dan de verschrikking van den dood, zegt buiten de deur: "Dien bij uw meester aan Hermoine de Alva!" "Goede hemel! Alva's dochter!" mompelt de burgemeester. "Zij moet u niet zien. Ga de achterdeur uit!"
Den volgenden morgen kiest hij de manschappen uit, die den vorigen keer ook reeds mee zijn geweest naar Antwerpen en laat zich door de Dover Lass vergezellen tot aan het Kromvliet, waar zij het anker uitwerpt bij de Bevelandsche kust, terwijl hij verder gaat naar Antwerpen, de wachtbooten bij Lillo passeert en naar de dokken zeilt, nog ongeduldiger verlangend naar een ontmoeting met Alva's dochter dan naar het buitmaken van Alva's schat.
Zij zullen eerder hun fortuin gaan zoeken in de Spaansche wateren, waar buit in overvloed is te vinden, dan zich aan Alva's ijzeren vuisten te wagen. Geef hun niets dan kruit en lood. Dan moeten zij koers zetten naar een naburige haven.
Niet Alva's verraad brengt zijn ondergang, maar zijn innerlijke tegenstrijdigheid die dit verraad mogelijk maakt. Goethe voelde destijds zich in de sfeer van het demonische gerukt. Hoewel bij ondervinding wetend dat zijn liefde noch hem noch de uitverkorene gelukkig kon maken, had hij zich gebonden aan Lili.
"En toch," zegt de Italiaan, "is het standbeeld de bewaarplaats van Alva's schat." "Hoe dan?" "Luister. Terwijl ik als hoofdingenieur bezig was de Citadel van Antwerpen te veranderen en te verbouwen, ontdekte ik een onderaardsche gang, aangelegd om uitvallen te kunnen doen.
De laatste twaalf mijlen gaan over het terrein, dat men elkander betwist, waar wij dus zoowel vijanden kunnen ontmoeten, met wie wij zullen moeten vechten, als vrienden, die ons kunnen helpen. Hadden wij maar wapens," zucht de Hollander, "dan hadden wij kans, al vechtende Haarlem te bereiken, en Alva's schepen te ontloopen." "Wapens!" merkt Guy op, "gij hebt uw zeemans mes en ik mijn ponjaard."
Weet gij dan het wachtwoord voor hedenavond?" stoot Chester uit, die een koude rilling voelt bij de gedachte, dat hij zich te midden van Alva's garnizoen zal moeten begeven. "Zeker. Zij zonden mij vanavond de woorden." "Wees dan zoo goed, ze mij op te geven, opdat ik u door de wachten heen kan brengen." "Dat van hedennacht," zegt zij, "is Jemmingen." "En het contrasigne?" "Santa Maria de la Cruz.
Een oogenblik later wordt de Italiaan naar het Raadhuis gesleept, waar Treslong, die het bevel voert, beraadslaagt met den burgemeester en andere overheidspersonen, in tegenwoordigheid van zijn meeste kapiteins. "Bij onze martelaren," roept de Hollandsche vice-admiraal uit, "wij hebben geluk. Daar is ons een van Alva's voornaamste gunstelingen in handen gevallen.
Weldra bengelen ongeveer twintig Spanjaarden op de wallen, als een afgrijselijk antwoord op de wreede uitdaging. Dit wekt opnieuw de woede van Alva's manschappen op en zij werpen van het naburige ravelijn iets in het Hollandsche hulpravelijn. Het valt bijna aan de voeten van Guy en Ripperda.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek