Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juli 2025
"Voor die schatten zou ik mijn leven willen wagen ja, haast mijn zaligheid op het spel willen zetten," antwoordt Guy levendig, want sinds hij de liefde van Alva's dochter heeft gewonnen, is het zijn eenige gedachte, aanzien, macht en geld genoeg te verwerven, om haar den staat en den luister te kunnen verschaffen, die toekomen aan de dochter van een onderkoning.
Voor jongens, die al vrij wat van de vaderlandsche geschiedenis weten en die dus zulke heele kleine jongens niet meer zijn, zal dit spannende boek ongetwijfeld een begeerlijke lectuur zijn. Alva's schatten, om welke hier op zoo avontuurlijke wijze gestreden wordt, zijn de rijkdommen, afkomstig van den tienden penning en des ijzeren hertogs beeldschoone dochter.
Hoe hebt gij zoo uw leven kunnen wagen?" Maar nu roept hij plotseling uit: "O! Bij den hemel! Gij zijt verliefd op Alva's dochter!" "Ja," zegt Guy, die voelt, dat hij dezen man op zulk een wijze aan zich heeft verplicht, dat zijn geheim veilig bij hem is. "Zij is mijn verloofde, ik hoop met de dochter van den Hertog te trouwen."
Wat verlangt gij dat ik zal doen?" herneemt de Vlaming, wiens oogen beginnen te schitteren, als hij hoort van Alva's verborgen schatten, terwijl zijn ziel van vreugde wordt vervuld, als hij denkt aan den buit. "Zou ik niet een weinig meer kunnen terugkrijgen interest tenminste?"
Een oogenblik later vervolgt hij met een glimlach: "En wat Alva's dochter betreft, zij treurt zeker over kolonel Guido Amati de Medina." Het denkbeeld, dat zij treurt om zijn dood, maakt Guy wanhopig en hij zou er alles voor over hebben gehad, om haar even in de schoone oogen te kunnen kijken. Maar dat is zoo goed als onmogelijk, zoolang zijn schip in het ijs ligt vastgevroren.
Ouder gewoonte heeft Goethe hier weer een uiterlijk bewegingsmotief van een karakter opgelost in en vervangen door een ondeelbaren grondtrek van een schooner karakter: De historische Egmont valt in Alva's handen, doordat hij te zeer gehecht zijnde aan zijn vrouw en zijn elf kinderen niet durft vluchten; Goethes Egmont daarentegen tengevolge van de hem aangeboren glimlachende besluiteloosheid, van zijn onverzettelijk goed-geloof, door een soort van levenslust, die hem doet wanen dat niets in staat is hém te treffen.
"Alle duivels! heeft zij mij vergeten?" buldert de Engelschman. "Neen, ik denk eer, omdat zij veel aan u denkt." "Hoezoo?" "Wel, de eerste weken, nadat gij weg waart, was zij altijd zeer opgeruimd; er was aan Alva's hof geen tweede gelaat, dat zoo straalde, geen tweede paar oogen, dat zoo schitterde, niemand, die zooveel geest ten toon spreidde, en er zijn vele schoone vrouwen in Brussel.
"Leven" steekt op mijn vendel uit, Leven in 't licht der rede. Lederen is mijn eerste huid, Stalen is mijn tweede. En zingend toog hij henen, niet zonder den trillenden mond en de liefelijke oogen te kussen van de koortsachtige Nele, die lachte en weende te gelijk. De Geuzen zijn vóór Antwerpen, zij kapen Alva's schepen tot in de haven.
"Dit is mijn klein waterfeest," fluistert Guy tot Corker, die naast hem zit en wien hij zijn laatste bevelen geeft. "De dame zal denken, dat het een pleziertochtje op de rivier is." "Oho! Ontvoering!" lacht de bootsman. "Ja om haar, die ik bemin en vereer tot mijn vrouw te maken," antwoordt Guy. Daarna fluistert hij: "Zij is Alva's dochter."
Toen het misnoegen der ingezetenen ten top was gestegen, en de Prins van Oranje zelfs de zaken des lands als wanhopig voorstelde, stierf ALVA'S opvolger, Don LOUIS DE REQUESENS, sloegen de Spaansche soldaten aan het muiten, werd de Stadhouder ROBLES door zijn eigen krijgsvolk te Groningen gevangen genomen, en verbonden verscheidene provinciën zich tot een verdrag, om gezamenlijk de staatkundige en godsdienstige vrijheid te verdedigen, de Spaansche benden te verdrijven en de vervolgingen te doen ophouden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek