Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !


Na een paar dagen te vergeefs gewacht te hebben, bood Alonzo De Hojeda zich aan om met veertig man de vermisten op te sporen. Columbus nam dat aanbod aan, en onder de schepelingen behoefde men niet lang te zoeken naar veertig man, die onder De Hojeda het eiland wilden doorkruisen. Alonzo De Hojeda was de moedigste, krachtigste, dapperste en onverschrokkenste avonturier van geheel Spanje.

De schoone zal mij reeds verwachten," zeide hij, zien eensklaps verwijderende, en naar Adelgonde toetredende, nam hij haar van den jonker Van Wolkensteijn over, en voegde zich met haar bij de dansende paren. Alonzo stond als aan den grond genageld. Wel had hij de vuile tong des jonkers willen bestraffen, doch de macht had hem daartoe ten eenenmale ontbroken.

Door een onafgebroken quitte ou double werd de schuld van Alonzo bij iederen worp verdubbeld! Acht duizend kronen waren reeds door hem verloren. "Het geluk zit in uw kroes!" zeide hij eindelijk met een, door het gestadig gebruik van den zwaren wijn, verhit gelaat: "Geef mij uw steenen, ik zet tweemaal double tegen quitte." De jonker Van Rodenberg verbleekte, doch herstelde zich spoedig.

Hoewel dit echter geenszins merkbaar was aan den toon die hier heerschte, kon hij dit toch bespeuren aan de kleederdrachten en aan de, hoewel ruwe, toch meer verfijnde uitdrukkingen der heeren. De deur was dadelijk weder achter Alonzo dichtgeslagen, en onaangenaam was hij te moede toen hij zich daar alleen te midden van een vreemd gezelschap bevond.

"Gij hebt gewonnen!" zeide Van Rodenberg zeer koel: "Laat ons nogmaals drinken; de fortuin is mij niet gunstig." "Niettemin zullen wij nog één worp doen," sprak Alonzo, wien het hinderde gewonnen te hebben. "Welaan dan!" hernam Van Rodenberg: "doch dan zullen wij den inzet verdubbelen: zeshonderd kronen!" Weder klonken de steenen in den kroes, en zeven punten vielen.

"Ga, ga!" zeide zij: "gij zijt immers Spinola, gij, de vijand die mij in het verderf hebt willen storten. Ga, vlucht, of mijn toorn blijft op u!" "Adelgonde! dierbare Adelgonde!" sprak Alonzo smeekend: "Wat heb ik gedaan dat uw mond deze woorden tot mij spreekt? Bij God! ik ben onschuldig aan het onheil dat u is weervaren.

Oordeel zelf, uw genade, heb ik gelijk of heb ik geen gelijk?" Alonzo sloeg een blik op het schilderstuk, 't welk de man thans met zijn beide handen naar voren hield, doch ter nauwernood had hij het gezien, of hij sprong onstuimig van zijn zitplaats op, beschouwde de schoone Madonna met vonkelende oogen, en riep eindelijk, geheel buiten zich zelven: "Is het mogelijk!

Adelgonde Van Bergen was sedert vier jaren de echtgenoot van Alonzo Spinola. De teederminnende echtelieden vonden in elkanders bezit een hemel op aarde, en nauwelijks een jaar na hun huwelijk verblijdde Adelgonde haar aangebeden Alonzo met eene dochter, welk kostbaar pand hunner liefde den onverbrekelijken knoop van huwelijkstrouw nog vaster had toegehaald.

Laat ons terugkeeren genadige heer! geloof mij, als wij in de handen dier wezens vallen, dan blijft er geen spoor van ons over." Alonzo richtte zijn blik naar de aangeduide plaats, en werkelijk zag hij het voorwerp van Rudolfs vrees.

"Gij liegt!" riep Alonzo, opspringende: "Gij zegt iedereen weet de zaak, en evenwel eischt gij mijne geheimhouding." "En gij beleedigt mij!" hernam Van Rodenberg, mede opstaande; doch zich eensklaps bezinnende, vervolgde hij zeer kalm: "Neen, ik begrijp uwe drift, maar, ik bid u, moet gij dit aan mij wijten? Wilt gij bewijzen voor de waarheid mijner woorden?