Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juli 2025
Laat los tijdelijk houvast, vertrouwt u moedig aan het eeuwige Volgt aandachtig en geduldig, ziet niet angstig achterom, zoo gij dwaalt, Hij zal u door smart terechtwijzen. Zoo gaat blij en onverschrokken, zijn heerlijkheeden zoekend, vreest zijn terechtwijzing niet, noch ontwijkt ze. De menschen zullen u waarschuuwen en haten maar God zal u troost geeven en macht oover hun boosheid.
Reeds heeft hij zijn paard aangezet, als een: „Hola, koetsier! stop!” hem de teugels strak doet trekken. Hij richt zich overeind op den bok, ziet achterom en ontwaart een paar gestalten, die langzaam naar hem toe komen. „Viegelant?” roept hij hun vragend tegen. „Ja! keer maar om!”
Zijn hoofd draait links en rechts, zijn oogen puilen angstig uit, terwijl hij verder blaast: Und gläzend wie ein Sternenbild, Hij ziet snel achterom, dan weer voor zich, liefelijk voortkweelend: Voll Huld auf mich hernieder sieht,
"Zij komt op ons af!" gilde Door. "Fox, hier, hier!" En meteen nam ze Hans bij de hand en zette het op een loopen. Nel met Bob er achteraan! Dolf en Leni, die al een eind vooruit waren, keken bij het hooren van het gegil achterom en renden angstig voort. "O, o!" jammerde Door en wanhopig sleurde ze Hans mee. "Hoe vreeselijk!" "Als we maar eerst bij het hek waren," hijgde Nel.
Toen zij terugbeland waren daar, waar, bij de kerk, de kramen begonnen, riep mijn zuster tot Kreel: "Ga toch heen, jongen!" Daarbij gaf zij hem met haar vuist een harden stoot tegen den schouder. Nu ging Kreel vlak voor mijn zuster staan. Hij zag haar een poos zwaarmoedig in de oogen. Vervolgens droop hij af in de nauwe steeg achterom de kerk, en donkerde daar weg in de schemering.
Op zekeren Zondag, tegen het uur dat de sterren en de vledermuizen en de hartstochten van het leven op het land te voorschijn komen, bevond zich toevallig een jong paartje dat "mekaar een beetje kuste", in het "Minnaarslaantje", een laantje met breede heggen, dat achterom loopt naar de Upper Lodge.
Tante, doodelijk verschrikt, nam het pistool en trachtte haren man tot andere gedachten te brengen, maar hij luisterde niet eens, keek voortdurend achterom, of de vervolgers kwamen, en dreef den koetsier tot steeds grooter spoed aan. Tot hun ongeluk vertoonde zich op een' zijweg van het dorp, die uitkwam op den grooten weg, een rijtuig.
En toen zij een uur later een teeder afscheid van Gijsbrecht nam, hield zij zich zoo flink, dat het scheen, of zij er zelfs niet meer aan dacht. Langzaam reed de Edelman, door Fulco gevolgd, verder. Telkens keek hij achterom en wuifde zijne vrouw en den Jonker een vaarwel toe, dat herhaaldelijk beantwoord werd. Eindelijk verloor hij hen uit het gezicht.
Toen, de lippen bewegende als iemand die bidt of bij zich zelven spreekt, hief hij ernstig de twee voorste vingers zijner rechterhand op en zegende den man, die niet boog; en zonder het hoofd te wenden, of achterom te zien, trad hij zijn kamer binnen.
De koetsier ziet achterom, en vraagt: of 't klaar is? "Ja," zegt mijnheer. De eerste legt de zweep over de paarden. De Haagsche vrienden wisselen met de Geldersche, die, omringd van eenige hunner telgen voor de deur staan nog: vaarwels! en dergelijken; en, terwijl de barouchette door het dorp rolt, duikt mijnheer in het wagenkussen met den uitroep: "Hê, wat een dagje!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek