United States or Zambia ? Vote for the TOP Country of the Week !
De juiste ouderdom van het werk viel moeilijk te bepalen, daar het van geen jaartal voorzien was; maar uit ettelijke kantteekeningen, van een andere, min keurige hand ter neder gesteld en onderschreven: Volcardus Abbas, kon men besluiten dat het werk althans ouder zijn moest dan de eerste helft der Veertiende Eeuw, vermits de Abt Volkert, gelijk ieder weet, in 1340 nog leefde.
Die dienst zou twee of drie keeren per week kunnen loopen en ook wel dagelijks in het drukke seizoen." Over spoorwegen sprekend, werd de khedive ertoe gebracht, ons een anecdote te vertellen in zake de reis van zijn zuster, de prinses Hadidja Hanoem, die met haar man prins Abbas de tentoonstelling te Saint Louis had bezocht het vorig jaar.
Boe Abbas geeft eenige afwisseling met zijn bazaltlagen, want de turksche vesting is geheel en al van zwarte steenen opgetrokken. De lava schijnt er zich over het kalkgesteente hebben uitgespreid als een half gestolde massa.
Toen al die verwenschingen uitgestooten waren, vertrouwde Abbas mij toe, dat Ibrahim een arami, een bengel was en dat hij, zoo jong nog, reeds een dief was, een serraq.
Door het besluit werd een regentschap vermeden en daardoor kon de tegenwoordige khedive den troon bestijgen, ofschoon hij wettig nog niet meerderjarig was. De jonge Abbas Hilmi had terstond een zeer besliste meening over zijn rechten en plichten als souverein.
Kunnen zij op tallooze voorouders bogen, die allen Hadschi waren? Ik zeg u, ik ben Hadschi Halef Omar Ben Hadschi Abul Abbas Ibn Hadschi Dawuhd al Gossarah. Mijn voorouders behoorden tot de helden, die voor zóó langen tijd leefden, dat geen mensch meer iets van hen weet; ik zelf ook niet. Kunt gij dat soms ook van uw voorouders zeggen? Ja. Wat? Dat ik ook niets van hen weet.
De zon had haar loop vervolgd, en wij zochten een andere plek onder de citroenboomen bij een paar hooge vijgenboomen, waar een beekje onder door vloeit. Van tijd tot tijd maken Abbas en Ibrahim een wandelingetje door den tuin, plukken vruchten, brengen ze aan mij, en zetten de thee, waarna ze zich gaan uitstrekken en inslapen. Vier uur! Uit de hoogte en de verte klinken kreten van "Allahoe akbar!"
De laatste rolde over den grond, met hevige krampen in den buik, en Abbas klaagde over zijn been. Wij wreven hen in met een antiseptisch middel en gaven den jongen Rus iets verzachtends. Het blinde vertrouwen van die eenvoudige lieden op onze macht en onze kennis hielpen haast evenveel als de geneesmiddelen zelf. Later kregen wij nog gelegenheid, bij de Kirghizen voor dokter te spelen.
Na het eten, terwijl ik alleen ben, komt de portier bij mij en zegt zeer zacht: "Weet u wel, dat Abbas u besteelt? Hij heeft gezegd, dat de herstelling van den zilveren dolk een doero heeft gekost; maar ik weet van Sidi Mohammed, dat ze maar drie peseta's heeft gekost; hij vraagt u om een peseta, om melk te koopen, die een halve peseta kost.
Om kwartier over twaalf hoor ik geschreeuw, dat van boven komt uit de stad, en ik kan de naastbij zijnde stem onderscheiden: "Allahoe akbar! God alleen is groot!" Dan gaat Abbas naar huis, om het ontbijt te halen, dat hij brengt in een rieten mandje met een hoog kegelvormig deksel. En we hebben er nog den ganschen namiddag doorgebracht.
Woord Van De Dag