United States or Montenegro ? Vote for the TOP Country of the Week !


ΓΟΝΕΡ. Υγίαινε, αυθέντα μου, υγίαιν', αδελφή μου! ΚΟΡΝ. Πηγαίνετε να εύρετε τον Γλόστερ τον προδότην 'σάν κλέπτην να τον δέσετε κ' εμπρός μας φέρετέ τον! Δεν ημπορώ εις θάνατον να τον καταδικάσω, αφού δεν έχω πρόσχημα δικαιοσύνης κάπως, αλλ' η οργή μου ημπορεί να κορεσθή αλλέως! Ο κόσμος ίσως με μεμφθή, αλλά να μ' εμποδίση δεν ημπορεί! Ποιος έρχεται; — Α! Ο προδότης είναι!

ΛΗΡ Οι παντοδύναμοι θεοί, αυτοί που κάμνουν τούτον τον τρομερόν κατακλυσμόντους Ουρανούς επάνω, ας ξεχωρίσουν εις την γην και τους εχθρούς των τώρα! Εσύ, κακούργε που κρατείς εγκλήματα εντός σου κρυμμένα κι' αμαστίγωτα από τον νόμον, τρέμε! Κρύψου και συ, που έβαψες το χέρι σουτο αίμα! Και συ, επίορκε! Και συ, μοιχέ, όπου λαμβάνεις το πρόσχημα της αρετής!

Ο Αμβλέτος, μονογενής υιός του Ορβενδίλη και της Γερούθης, καθώς ήταν εγκαταλελειμμένος από όλον τον κόσμον και από αυτήν την μητέρα του και είχε την πεποίθησιν ότι ο θείος του εμελετούσε και αυτόν να θανατώση, εσκέφθη να προσποιηθή τον τρελλόν, όπως με αυτό το πρόσχημα, δυνηθή να προφυλαχθή από τας επιβουλάς του θείου του και εύρη την στιγμήν να εκδικήση τον φόνον του πατρός του.

Χωρίς λοιπόν να είπω τίποτε εις κανένα ανεχώρησα μετά τρεις ημέρας εις Βιέννην υπό το πρόσχημα να συμβουλευθώ ειδικόν ιατρόν διά τας ανυπάρκτους ενοχλήσεις του στομάχου, τας οποίας επροφασιζόμην προ δύο μηνών προς απόκρυψιν των ψυχικών μου βασάνων.

Παραλαβόντες δε οι Αθηναίοι την ηγεμονίαν τοιουτοτρόπως με την θέλησιν των συμμάχων διά το κατά του Παυσανίου μίσος προσέταξαν ποίαι πόλεις ώφειλον να δώσουν χρήματα εις τον κατά του βαρβάρου πόλεμον και ποίαι πλοία. Το πρόσχημα ήτο να εκδικηθούν δι'όσα έπαθον, λεηλατούντες την χώραν του βασιλέως.

Αλλά την μονομανίαν σου αυτήν μας την ενδύει τώρα με το ωραίον πρόσχημα της επιθυμίας δροσερωτέρας διαμονής. Έστω και τούτο· δεν φιλονεικώ μαζή σου διά τόσον μικρόν πράγμα. Είμαι όμως περίεργος να ιδώ, αν ο λόγος αυτός της αδιάκοπου σου κινήσεως δεν θα σε ωθήση επί τέλους μέχρι της βορείου θαλάσσης.

Και δε βγάλαμε ούτε λέξι απ' το στόμα μας γι' αυτό που συνέβη. ΚΛΕΑΝΘΗΣ Γι' αυτό κ' εγώ, δεν έρχομαι εδώ ως Κλεάνθης και με το πρόσχημα του εραστού της· αλλά ως φίλος του δασκάλου της της μουσικής από τον οποίον επήρα την άδεια να πω πως με στέλνει στη θέσι του. ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Να ο πατέρας της. Βγήτε μια στιγμή και αφήστε με να του 'πω πως τον ζητάτε. ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Κύριε, κάποιος . . .

Πρώτη έρχεται να τον ταράξη η λύπη και η βαρυθυμία του Αμλέτου, εν τω μέσω της πομπής με την οποίαν αυτός πανηγυρίζει τον γάμον του, ως διά να θαμπώση τους οφθαλμούς του κόσμου ώστε να μη προσηλωθούν εις την ασεβή ανομίαν· κατόπιν αμέσως τον ανησυχεί περισσότερον η πλαστή παραφροσύνη την οποίαν αυτός με αλάνθαστον οξυδέρκειαν εξηγεί ως πρόσχημα εχθρικής προς αυτόν διαθέσεως.

Ίο τοιούτο ουδέν άλλο ήτο ή πρόσχημα δημοτικότητος, διότι κατά βάθος οι πλείστοι ένεκα της ατομικής φίλοδοξίας των ηρέσκοντο εις την κατάστασιν ταύτην, εις την οποίαν προ πάντων η εκ δημοκρατίας γινομένη ολιγαρχία καταστρέφεται, διότι πάντες έχουν την αξίωσιν όχι να είναι ίσοι, αλλά να πρωτεύουν κατά πολύ έκαστος επί όλων των άλλων, ενώ εξ εναντίας, όταν η εκλογή γίνεται εις δημοκρατίαν, ευκολώτερον υφίσταταί τις τας συνεπείας, επειδή δεν βλέπει προτιμωμένους τους ομοίους του.

Εις την πρακτικήν ενέργειαν η αξία των συνήθων λέξεων μετεβλήθη αυθαίρετα· διότι η μεν άλογος τόλμη εχαρακτηρίσθη ως θάρρος αφωσιωμένον προς τους συνεταίρους· η προβλεπτική βραδύτης ως ευπρεπής δειλία· η μετριοφροσύνη ως πρόσχημα ανανδρίας· η πολλή περίσκεψις ως εντελής αδράνεια· η τυφλή παραφορά εθεωρείτο ως ένδειξις ανδρείας· η σύνεσις ως εύλογος πρόφασις προς αποφυγήν.