Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 2 Σεπτεμβρίου 2025
Μετά την ανιαράν του διάπλου κόπωσιν, τους εκ της τρικυμίας φόβους και τας στρεβλώσεις της ναυτίας, η ωραία και κατανυκτική εκείνη μουσική, αόρατος επί του μελανού κατόπτρου της θαλάσσης, εν μέση νυκτί αντηχούσα, εξήσκει αναμφιβόλως επί της ψυχής των ακροωμένων θαυμασίως πραϋντικήν επίδρασιν.
Διατί λοιπόν, καλέ Ιππία και συ Σωκράτη, το εχωρίσατε από το ηδονικόν, και το ηδονικόν αυτού του είδους που λέγετε, το θεωρείτε ωραίον, το δε ηδονικόν των άλλων αισθητηρίων, δηλαδή των φαγητών και των ποτών και των αφροδισιακών και όλα τα παρόμοια δεν τα θεωρείτε ωραία; Ή μήπως δεν τα θεωρείτε ούτε ηδονικά, ούτε κατ' αρχήν παραδέχεσθε ότι υπάρχουν ηδοναί μέσα εις αυτά, ούτε εις κανέν άλλο παρά μόνον εις την όρασιν και την ακοήν; Τι θα ειπούμεν, καλέ Ιππία;
Σωκράτης. Λοιπόν δεν είναι κάτι αυτή η δικαιοσύνη; Ιππίας. Βεβαιότατα. Σωκράτης. Λοιπόν και με σοφίαν δεν είναι σοφοί οι σοφοί και με το αγαθόν αγαθά όλα τα αγαθά; Ιππίας. Και πώς όχι; Σωκράτης. Και βεβαίως, διότι αυτά είναι κάτι τι πραγματικόν, και όχι βέβαια διότι δεν είναι. Ιππίας. Μάλιστα, διότι είναι. Σωκράτης. Λοιπόν και όλα τα ωραία δεν είναι ωραία με το ωραίον; Ιππίας.
Τι συμβαίνει δε εις όλας τας άλλας ανάγκας του σώματος; Άραγε δεν ημπορεί όστις είναι καλλίτερος εις το σώμα να κάμνη και τα δύο, δηλαδή και τα δυνατά και τα αδύνατα, και τα άσχημα και τα ωραία. Και επομένως, όταν παράγη σωματικώς πονηρά έργα, δεν τα παράγει εκουσίως όστις είναι καλλίτερος κατά το σώμα, ο δε χειρότερος ακουσίως; Ιππίας. Φαίνεται ότι ως προς την δύναμιν έτσι είναι. Σωκράτης.
Κάθε μέρα μάλιστα γίνουνταν πιο δυνατή, πιο ωραία, πιο κανονική· στρώννουνταν η γραμματική της, ξεφορτώνουνταν κάτι περιττοσύλλαβα που της έμνησκαν ακόμη, και της έβλεπες πάντα περισσότερη ενότητα κι αρμονία. Καλητέρεβε και πήγαινε. Πώς να μην προδέψη, αφού πρόδεβε ο λαός κ' ήξερε που μ' αφτή του τη γλώσσα θα νικήση; Τη μιλούσε και θυμούνταν πως είναι Γραικός.
Σωκράτης. Αλλά δεν θα συνέβαινε τούτο, εάν βεβαίως είχον ως προσόν αυτών το πρέπον, θα το είχαν δε αυτό ως προσόν, εάν το πρέπον αυτό ήτο ωραίον και δεν τα έκαμνε μόνον να είναι ωραία, αλλά και να φαίνονται.
ΠΟΣ. Εύγε• και τώρα πηγαίνομεν• συ δε, Τρίτων, ακολούθει κολυμβών... Και τώρα που εφθάσαμεν εις την Λέρναν, εγώ μεν θα κρυφθώ εδώ κάπου, συ δε κατασκόπευε• και όταν την ιδής να πλησιάζη... ΤΡΙΤ. Έρχεται πλησίον σου. ΠΟΣ. Πραγματικώς είνε ωραία και ακμαία παρθένος. Αλλά πρέπει να την συλλάβωμεν.
ΧΗΝ. Με ποίον άλλον παρά με τον Αχιλλέα τον υιόν της Θέτιδος και του Πηλέως; Τόσον ωραία σου επήγαινε η περικεφαλαία και η φοινικίς και τόσον η ασπίς άστραπτε.
Αλλά κατά την μακράν αυτήν απουσίαν του, τα πνεύματα διεστράφησαν εν τη πόλει. Οι Ναπαίοι εξέλιπον, και μετ' αυτών τα ωραία εκείνα όνειρα περί Επταλόφου. Η δε Μεγάλη Ιδέα, ήτις εμέθυε την παρελθούσαν γενεάν ιεράν και ένθεον μέθην, είχε προ πολλού αποθάνη, είχε ταφή και είχε λησμονηθή, ως λησμονείται πας νεκρός.
Ημείς δεν είνε δυνατόν να τους ακούσωμεν, αλλά και αν τους ηκούαμεν δεν ηθέλαμεν ίσως τους εννοήσει. Έχουσι την ευδαίμονα ηλικίαν του ονείρου και της ελπίδος, και πλάττουσι δι' αυτών ακόπως και προχείρως τόσα ωραία πράγματα, και μειδιά το χείλος αυτών το νεαρόν, και ακτινοβολούσιν οι διαυγείς των οφθαλμοί, τους οποίους δεν εθόλωσεν ακόμη της σκέψεως το σύννεφον.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν