Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 10 Μαΐου 2025
Α. Γ. Η. γράφει παρακάτω· «η γλώσσα αυτή, ην διεμόρφωσαν μακροί δουλείας και παθημάτων αιώνες». Για τούτο νομίζει, υποθέτω, πως «φέρει την σφραγίδα... της δουλείας ». Παρακαλώ τον κ. Α. Γ. Η. να με δώση την άδεια να του μάθω που η επιστήμη σήμερα δεν παραδέχεται τέτοια αρχή· κανένας στην Εβρώπη δεν πιστέβει πια που μπορεί μια γλώσσα — όποια γλώσσα κι αν είναι — να διαμορφωθή εν δουλεία κτλ.
Έπειτα και τι όνομα!. . Σωστό μακρυλαρίκι αχουριού, όλως άμουσον και πεζόν ώστε δεν ηπόρει και πολύ διότι ήτο τοσούτον αυθάδης ο ενωμοτάρχης. Ήρχιζε να παραδέχεται παράκρουσιν πλέον της φύσεως. . . Ήτο άδικον όμως να φυτρώση εκεί μέσα αυτός ο λεβέντης. Κρίμα εις το κορμί!. . .
Αυτός δε είπε• Αν λέγη ο Τυχιάδης ότι μόνον των βιαίως αποθανόντων αι ψυχαί επιστρέφουν, π. χ. αν κανείς εκρεμάσθη ή απεκεφαλίσθη ή ανεσκολοπίσθη ή κατ' άλλον τοιούτον τρόπον απέθανε, όχι όμως και αι ψυχαί εκείνων οίτινες αποθνήσκουν με φυσικόν θάνατον—αν λέγη αυτό δεν λέγει πολύ παράλογα πράγματα. Μα τον Δία, είπεν ο Δεινόμαχος, δεν τα παραδέχεται καθόλου, ούτε ότι υπάρχουν, ούτε ότι φαίνονται.
Μου φαίνεται, καλέ Σωκράτη, ότι με αυτά περισσότερον εξελέγχεται ψευδής ο λόγος του, ο οποίος όμως εξελέγχεται και με το ότι παραδέχεται ως εγκύρους τας γνώμας των άλλων, διότι αύται απεδείχθησαν ότι δεν παραδέχονται κατ' ουδένα τρόπον αληθείς τους λόγους εκείνου. Σωκράτης. Και με άλλους πολλούς τρόπους, καλέ Θεόδωρε, είναι εύκολον να εξελεχθή το ότι δεν είναι αληθινή η γνώμη του καθενός.
Λοιπόν ο μεν λόγος ο οποίος δεν ξεχωρίζει το ηδονικόν και το δίκαιον και το αγαθόν και το καλόν είναι πιστευτός βεβαίως, αν όχι τίποτε περισσότερον, τουλάχιστον ως προς το να θέλη κανείς να διάγη τον ευσεβή και δίκαιον βίον, ώστε διά τον νομοθέτην είναι ασχημότατος και εναντιώτατος ο λόγος εκείνος ο οποίος δεν παραδέχεται ότι αυτά είναι κατ' αυτόν τον τρόπον.
Και τόρα λοιπόν όσον διά τους θεούς, δηλαδή τον Δία και την Ήραν και όλους τους άλλους, όπως θέλει έκαστος, ας τους παραδέχεται συμφώνως με τον ίδιον νόμον και ας έχη στερεωμένην αυτήν την γνώμην.
Όταν όμως πλέον αποφασίση, είτε με ένα αργότερον είτε με ένα ταχύτερον πήδημα, και πλέον παραδέχεται το ίδιον πράγμα και δεν διστάζει, αυτό το ονομάζομεν κρίσιν αυτής. Επομένως εγώ την κρίσιν την θεωρώ λόγον ο οποίος ελέχθη, όχι όμως προς άλλο πρόσωπον, ούτε με την φωνήν, αλλά σιωπηρώς προς τον εαυτόν μας. Συ όμως τι την θεωρείς; Θεαίτητος. Και εγώ το ίδιον. Σωκράτης.
Εάν όμως κανείς δεν τα παραδέχεται αυτά, ας καταφέρη να πείση τους προηγουμένους λόγους μας, και τότε ας μας πείση διά τα κατόπιν. Θεαίτητος. Ξένος. Ας ιδούμεν λοιπόν και το εξής. Θεαίτητος. Ποίον δηλαδή; Ξένος. Όταν λέγωμεν το μη ον καθώς φαίνεται, δεν λέγομεν τίποτε αντίθετον από το ον αλλά απλώς διαφορετικόν. Θεαίτητος. Πώς; Ξένος.
Διά δε τον πόλεμον και διά τα πολεμικά όργανα, εάν χρειάζεται ή καμμία τέχνη να εισαχθή ή κανέν φυτόν ή μεταλλικόν αντικείμενον, ή δεσμευτικόν ή κανέν ζώον κατάλληλον εις τοιαύτην χρήσιν, ας είναι πληρεξούσιοι διά την εισαγωγήν και εξαγωγήν τούτων οι ίππαρχοι και οι στρατηγοί, συγχρόνως όμως θα τους δίδη την άδειαν και θα τα παραδέχεται η πόλις, νόμους δε αρμοδίους δι' αυτά θα θεσπίσουν αρκετούς οι νομοφύλακες.
Μόνον επόμενον είναι άραγε ή και αναγκαίον να είναι το ίδιον πράγμα εκείνο το οποίον, όταν μεν κανείς σχετίζεται πονηρά ήθη κακών ανθρώπων, δεν το μισεί, αλλά ευχαρίστως το παραδέχεται, το κατακρίνει όμως επουσιωδώς, διότι ονειρωδώς αισθάνεται την μοχθηρίαν του; Τότε λοιπόν ωρισμένως είναι επόμενον να γίνεται όμοιος όστις ευχαριστείται με όσα ευχαριστείται, έστω και αν βεβαίως εντρέπεται να τα επαινή.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν