United States or Benin ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ο Βινίκιος έψαυσε το κράσπεδον του ιματίου του Αποστόλου και χαμηλώσας την κεφαλήν παρεκάλεσεν ως εξής: — Σώσον με, αυθέντα. Εζήτησα την Λίγειαν εν τω μέσω της πυρκαϊάς και του θορύβου. Ουδαμού την εύρον· αλλά πιστεύω ακραδάντως ότι συ δύνασαι να μου αποδώσης αυτήν. Ο Πέτρος έθεσε την χείρα επί της κεφαλής του Βινικίου και είπεν: — Έχε πίστιν! και ακολούθει με. Η πόλις εξηκολούθει να καίηται.
Οι Λακεδαιμόνιοι απήντησαν ότι οι Ηλείοι δεν θα ανήγγελλαν κατ' εκείνην την εποχήν την διακοπήν των εχθροπραξιών εις την Λακεδαίμονα εάν ενόμιζαν εαυτούς ως υποστάντας προσβολήν, αλλ' ότι ανήγγειλαν αυτήν μη νομίζοντες ότι είχαν υποστή προσβολήν, και ότι από της εποχής εκείνης οι Λακεδαιμόνιοι δεν εσήκωσαν τα όπλα εναντίον των ουδαμού.
Τ' όνομά σου είναι πόλεμος, Πόσι, τ' όνομά μου είνε ειρήνη επί της γης. Πόσις. — Και όταν βασιλεύσης συ, δεν θα υπάρχη πλέον πόλεμος; Δάμαρ. — Ουδαμού. Πόσις. — Και ουδείς ο πολεμών την ειρήνην; Δάμαρ. — Ουδείς. Πόσις. — Το εναντίον της ειρήνης δεν θα υπάρχη; Δάμαρ. — Ουχί! Συ ποιείς τον πόλεμον. Εγώ φέρω ειρήνην. Πόσις. — Ισχυρογνωμονούσα και θέλουσα δήθεν την ειρήνην, δεν πολεμείς;
Δεν μετανοεί, ουδ' εκφράζει ουδαμού την συναίσθησιν της καταπατήσεως ηθικού τινος νόμου, αλλ' η φρίκη των γενομένων, — ει μη ο φόβος μελλούσης κρίσεως και ανταποδόσεως, — κλονίζει τας φρένας αυτής και προκαλεί την γνωστήν εκείνην νόσον, καθ' ην ο πάσχων προκαλεί ενώ κοιμάται διά των λόγων ή των αυτο?τικών πράξεών του τα βαρύνοντα τον νουν και την καρδίαν αυτού.
Μοι είπον την αιτίαν τούτου, και δεν εδυσκολεύθην να τους πιστεύσω· οι Αιγύπτιοι εκ παιδικής ηλικίας αρχίζουσι να ξυρίζωσι την κεφαλήν, και το κρανίον των σκληρύνεται υπό της επιρροής του ηλίου· η αυτή αιτία προφυλάττει αυτούς από του να γίνωνται φαλακροί, και τωόντι ουδαμού αλλαχού υπάρχουσιν ολιγώτεροι φαλακροί ή εις την Αίγυπτον. Ιδού λοιπόν διατί το κρανίον των είναι τόσον σκληρόν.
&«Μάρκος Βινίκιος Πετρωνίω χαίρειν»,& «Ουδαμού Λίγεια έως τώρα. Η νέα αύτη είναι ανεύρετος. Ηθέλησα να εξακριβώσω αν ο Χίλων με ηπάτα, και την νύκτα, καθ' ην ήλθε να ζητήση τα χρήματα διά τον Ευρίκιον, ετυλίχθην χλαμύδα στρατιωτικήν και τον ηκολούθησα, εν αγνοία, αυτού και του νέου θεράποντος, τον οποίον του είχα δώση.
Οι δε Λακεδαιμόνιοι, ότε είδαν ότι οι Αθηναίοι κατείχον τα Κύθηρα, περιμένοντες δε παρομοίας αποβάσεις και εις την χώραν αυτών, συνηθροισμένην μεν δύναμιν ουδαμού αντέταξαν, έστειλαν όμως πλήθος οπλιτών εις όλην την χώραν, διά να φυλάττουν όπου ήτο ανάγκη, διότι εφοβούντο μήπως συμβή μεταβολή τις εις το πολίτευμά των εξ αιτίας της μεγάλης και απροόπτου καταστροφής, την οποίαν έπαθαν εις την Σφακτηρίαν, και διότι κατελήφθησαν η Πύλος και τα Κύθηρα υπό των εχθρών και διά τον τοσούτον αιφνίδιον εκείνον πόλεμον, ο οποίος τους ήρχετο πανταχόθεν, ενώ διετέλουν απροφύλακτοι.
Ο οίκος του Αγγέλου ήτο πάντοτε ανοικτός διά τον παλαιόν φίλον, όστις, της σχολής του τας ώρας διήρχετο εκεί, ομολογών απροκαλύπτως ότι ουδαμού αλλού ησθάνετο τόσην ευτυχίαν. Οι δύο άνδρες συνεδέθησαν στενώς πάλιν και η Αρσινόη δεν είχεν αφορμήν ν' ανησυχήση.
Τίμα τους φιλοσόφους, σου λέγω, άλλως δε θα αλλάξω ταβέρναν, όπως με συμβουλεύει προ πολλού ο αρχαίος φίλος Πετρώνιος. Επί τινας ημέρας μετά ταύτα ο Χίλων ουδαμού εφαίνετο.
Προέβη δε εις τοσούτον η προκατάληψις ώστε και αυτά τα ένδοξα αρχαία ελληνικά ονόματα ασυμβίβαστα θεωρώ προς την αρμονίαν του στίχου και γράφων τον Αθανάσιον Διάκον ουδαμού του ποιήματος εδυνήθην να εισαγάγω ούτε τας Θερμοπύλας ούτε τον Λεωνίδαν.
Λέξη Της Ημέρας