Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 22 Ιουνίου 2025
Και εις μεν τας πόλεις των οποίων οι κάτοικοι δεικνύοντο ανδρείοι και επόθουν να διατηρήσωσι την ελευθερίαν των, ο νικητής ενέπηγε στήλας εις ας ενέγραψε το ίδιόν του όνομα, το της πατρίδος του, και ότι υπέταξεν αυτάς διά της δυνάμεώς του· εις εκείνας δε τας οποίας εκυρίευεν άνευ αντιστάσεως, ίδρυε μεν επίσης στήλας ομοίας με εκείνας των ανδρείων πόλεων, αλλ' εκτός των επιγραφών ενεχάραττε και αιδοίον γυναικός, θέλων διά τούτου να καταστήση πασίδηλον ότι οι αντίπαλοι του ήσαν άνανδροι.
Λοιπόν δεν θα ειπούμεν ότι αυτή είναι άλλη, διαφορετική από εκείνας; Νέος Σωκράτης. Μάλιστα. Ξένος. Αλλ' άραγε από αυτάς δεν πρέπει η μία να διοική την άλλην, ή εκείναι αυτήν ή αυτή να διοική όλας τας άλλας ως επίτροπος; Νέος Σωκράτης. Αυτή πρέπει να διοική εκείνας. Ξένος. Επομένως φρονείς ότι η δίδουσα γνώμην αν πρέπει να μάθωμεν ή όχι, πρέπει να διοική την μανθανομένην, η οποία μας διδάσκει;
Ας φαντασθώσιν οι αναγνώσται μου ανθρώπους πάσης κοινωνικής τάξεως, παντός φύλου και πάσης σχεδόν ηλικίας διότι και γυναίκες έτι και παίδες δωδεκαέτεις ανεμιγνύοντο εις τα ενεργά πρόσωπα της παραδόξου εκείνης πανηγύρεως· συνωθούμενους εν τη οδώ, φωνάζοντας, χειρονομούντας, μεταλλάσσοντας θέσιν μετά πυρετώδους ανυπομονησίας, και ομοιάζοντας, απλώς ειπείν, προς χορόν δαιμόνων ορχουμένων περί το πυρ της κολάσεως· ας φαντασθώσι πάντα σχεδόν τα παρόδια καταστήματα ανοικτά έτι εν προκεχωρημένη νυκτί, κατάφωτα και πλήρη ανθρώπων χρηματιζομένων και κυβευόντων· ας φαντασθώσι τα καφενεία μεταβεβλημένα εις χρηματιστήρια, τα καπνοπωλεία εις μεσιτικά γραφεία, τα χαρτοπωλεία εις εντευκτήρια πωλητών και αγοραστών· ας φαντασθώσι τέλος όλας εκείνας τας μορφάς εμψυχουμένας υπό της δίψης του χρήματος, παραμορφωμένας υπό του κερδοσκοπικού πυρετού, και φωτιζομένας οτέ μεν αμυδρώς υπό των φανών της οδού, οτέ δε φαεινότερον υπό των λαμπτήρων των ένθεν και ένθεν της οδού καταστημάτων, και θέλουσιν ίσως κατορθώσει να σχηματίσωσιν ασθενή τινα πάντως αλλά προσεγγίζουσαν εις το αληθές εικόνα της διαβολικής τύρβης, ήτις επλήρου την διασταύρωσιν των οδών Αιόλου και Ερμού κατά την εσπέραν εκείνην, ότε επέκλωσε και εις εμέ η μοίρα να γίνω μάρτυς του πρωτοφανούς δι' εμέ θεάματος.
Σωκράτης Λοιπόν αρκετά πλέον ας είναι όσα επαίξαμεν περί της τέχνης των λόγων· και συ πήγαινε κ' εξήγησε εις τον Λυσίαν ότι ημείς καταβάντες εις την πηγήν των Νυμφών και το ενδιαίτημα, ηκούσαμεν λόγους παραγγέλλοντας να λέγωμεν και εις τον Λυσίαν και εις οιονδήποτε άλλον εκ των λογογράφων, και εις τον Όμηρον και εις οιονδήποτε άλλον πάλιν εκ των επικών ή λυρικών ποιητών, τρίτον δε εις τον Σόλωνα και εις τον συγγραφέα πολιτικών λόγων, τους οποίους επονομάζει νόμους, ότι εάν μεν γνωρίζων πώς έχει η αλήθεια συνέγραψε ταύτα, και εάν δύναται να βοηθή εαυτόν αγόμενος εις έλεγχον περί όσων έχει γράψει, και αν δύναται ν' αποδείξη μικράς αξίας τα γεγραμμένα απέναντι των όσων προφορικώς λέγει, δεν πρέπει να καλήται διά της επωνυμίας του λογογράφου, ποιητού και νομοθέτου, αλλά διά της επωνυμίας ήτις αρμόζει εις τας σπουδαίας εκείνας επιστήμας του.
Διότι είχε καταγγελθή υπό του Θερσίτου επί εξυβρίσει δι' όσα τον έσκωψεν εις τα ποιήματά του• ενίκησε δε ο Όμηρος, υπέρ του οποίου συνηγόρησε και ο Οδυσσεύς. Κατά τας ημέρας εκείνας ήλθε και ο Πυθαγόρας ο Σάμιος, αφού υπέστη επτά μετεμψυχώσεις, ζήσας εντός ισαρίθμων ζώων, και εξετέλεσεν ούτω τας περιόδους τας οποίας εκάστη ψυχή, κατά τας θεωρίας του, διέρχεται.
Επόθουν, αλλ' η συνοδεία των οικείων μου, μεθ' ων ετέλουν τας εκδρομάς εκείνας ανά τα όρη, δεν θα ήθελε να μου το επιτρέψη. Και μίαν χρονιάν, ήτο κατά τας εορτάς του σωτηρίου έτους 180 . . . . καθώς είχομεν διέλθει πλησίον του δένδρου, εφθάσαμεν εις το Μέγα Μανδρί· — ήτο δε το Μέγα Μανδρί μικρός συνοικισμός, θερινόν σκήνωμα των βοσκών του τόπου. Εκατοίκουν εκεί επτά ή οκτώ οικογένειαι αγροτών.
Εις την ιδικήν μου όμως μαιευτικήν, όλα μεν τα άλλα υπάρχουν καθώς και εις εκείνας, η διαφορά όμως είναι ότι ξεγεννώ άνδρας και όχι γυναίκας και ότι επιβλέπω να γεννήσουν αι ψυχαί των και όχι τα σώματά των. Είναι δε πολύ σπουδαίον τούτο εις την τέχνην μας, δηλαδή η ικανότης εις το να εξακριβώσωμεν διά παντός μέσου, άραγε φάντασμα και ψευδές γεννά ο νους του νέου ή πραγματικόν και αληθές.
Την ημέραν εκείνην, όπως έλεγεν η ιδία, ησθάνθη την μεγαλειτέραν χαράν εις την «ζήσιν» της. Όλ' αυτά τα ενθυμείτο, και οιονεί τα ανέζη η Φραγκογιαννού, κατά τας μακράς εκείνας αΰπνους νύκτας του Ιανουαρίου, ενώ ο βορράς ηκούετο εκ διαλειμμάτων να συρίζη έξω πλήττων τας κεράμους, και κάμνων να ηχώσι τα παράθυρα, οπότε ηγρύπνει παρά το λίκνον της μικράς εγγόνης της.
Φαίδρος Ερωτάς εάν έχωμεν ανάγκην; Αλλά θα ήξιζε κανείς να ζη δι' άλλην αιτίαν παρά διά τας τοιαύτας ηδονάς του πνεύματος; Διότι βεβαίως δεν αξίζει να ζη κανείς δι' εκείνας τας σωματικάς ηδονάς, αι οποίαι περιέχουν όλαι κατ' ανάγκην λύπην εις την αρχήν ή και καμμίαν χαράν, δι' ο και δικαίως έχουσιν ονομασθή δουλικαί.
Πράγματι δε ο χωρικός εκείνος διηγήθη κάτι τι καταπληκτικόν, το οποίον συνεκίνει κατ' εκείνας τας ημέρας το Ηράκλειον.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν