United States or Venezuela ? Vote for the TOP Country of the Week !
Όταν οι άλλοι όροι συντρέχουν, όσοι πρέπει να συμπέσουν, εάν πρόκειται να καταστή ευτυχής ο συνοικισμός πρέπει πάντοτε να συμπέση να υπάρχη εις την πόλιν και νομοθέτης εξοικειωμένος με την αλήθειαν. Πολύ ορθά ομιλείς. Λοιπόν όστις δι' όλας τας περιπτώσεις που είπαμεν κατέχει την τέχνην, δεν θα ημπορούσε και να ευχηθή ορθώς, τι πρέπει να δοθή από την τύχην, ώστε μόνον η τέχνη να χρειάζεται;
Εμπρός λοιπόν, ποίου είδους πρέπει άραγε να φαντασθώμεν ότι θα είναι η πόλις; Το λέγω δε, όχι διά να ερωτήσω διά το όνομά της ποίον είναι σήμερον, ούτε εις το μέλλον πώς θα χρειασθή να την ονομάσωμεν. Διότι ως προς αυτό μεν ίσως και ο συνοικισμός της ή κάποιος τόπος ή το όνομα κανενός ποταμού ή πηγής ή των επιτοπίων θεοτήτων δώση το φημισμένον του όνομα εις την νεόκτιστον πόλιν.
Ήτο τω όντι μακράν της κωμοπόλεως, εις το μέρος όπου ήρχιζεν ο δήμος Καλότυχον, ο ύστερον μετονομασθείς δήμος Βουπρασίων. Απέναντι του Δημήτρη ήσαν τα Μπακογιαννέικα, συνοικισμός βλάχων από αδελφούς κ' εξαδέλφους συγκροτούμενος.
Και βεβαίως αυτό είναι σπουδαίον παράδειγμα διά τον νομοθέτην, ότι θα ημπορέοη να γίνη πιστευτός δι' οτιδήποτε δοκιμάση να καταπείση τας ψυχάς των νέων, ώστε τίποτε άλλο δεν πρέπει να προσπαθή να εύρη, παρά εις τι εάν καταπείση θα ημπορέση να προξενήση μέγιστον αγαθόν εις την πόλιν, ως προς αυτό δε να επινοή οποιανδήποτε εφεύρεσιν, δηλαδή με ποίον τρόπον όλος ο τοιούτος συνοικισμός θα ομιλή προ πάντων έν και το αυτό περί τούτων εις όλην του την ζωήν και εις τας ωδάς και εις τους μύθους και εις τους λόγους.
Ομοίως λοιπόν και τόρα πρέπει, καθώς φαίνεται, εάν πρόκειται να λάβη τέλος ο συνοικισμός της χώρας μας, να υπάρχη κάτι εντός αυτής, το οποίον να γνωρίζη, πρώτον μεν ως προς αυτό που ωνομάσαμεν σκοπόν, ποίος είναι ο πολιτικός σκοπός μας, έπειτα με ποίον τρόπον πρέπει να λάβη μέρος εις αυτόν, και ποίος συμβουλεύει δι' αυτόν καλώς ή όχι, πρώτον μεν μεταξύ των ιδίων νόμων και έπειτα μεταξύ των ανθρώπων.
Τότε λοιπόν ίσως δεν ημπορεί να γίνη ομοιόμορφος ο συνοικισμός των πόλεων, όταν δεν γίνεται καθώς εις τα μελίσσια, δηλαδή να έρχεται μία γενεά από καθεμίαν χώραν εις τον συνοικισμόν και να μένουν οι φίλοι πλησίον των φίλων, αφού τους έζωσε κάποια στενοχωρία της γης ή τους εβίασε κάποια άλλη παρομοία ανάγκη.
Μήπως άραγε ολίγον ακόμη πρέπει να μεταχειρισθώμεν μύθον , εάν πρόκειται να εξηγήσωμεν αρμονικώς το ζήτημά μας τούτο; Βεβαιότατα. Λοιπόν αυτό πρέπει να γίνη. Δηλαδή από τας πόλεις, των οποίων προηγουμένως εξετάσαμεν τους συνοικισμούς, πολύ αρχαιοτέρα φημίζεται ότι υπήρξε μία εξουσία και συνοικισμός επί Κρόνου πολύ ευτυχής, της οποίας μίμησις είναι όποια διοικείται σήμερον καλλίτερον.
Εις τους Δωριείς όμως βεβαίως και τούτο υπήρχε καλώς και αισίως, ώστε να μοιράσουν την γην χωρίς φιλονικίας, και χρέη πολλά και παλαιά δεν υπήρχαν. Αυτό είναι αληθές. Τότε λοιπόν, αγαπητοί μου, πώς εβάδισε τόσον κακώς ο συνοικισμός και η νομοθεσία αυτών; Πώς δηλαδή και τι κατακρίνεις εις αυτούς;
Και μάλιστα κατόπιν να θέση και δώδεκα κλήρους διά τους δώδεκα θεούς και να ονοματίση και να αφιερώση το πληρωθέν μέρος εις έκαστον θεόν, και αυτό να ονομάση φυλήν. Να διαιρέση δε πάλιν τα δώδεκα τμήματα της πόλεως με τον ίδιον τρόπον που εμοίρασε την γην. Και έκαστος να λάβη δύο κατοικίας, μίαν πλησιεστέραν από το μέσον και μίαν μακρινωτέραν. Και ο μεν συνοικισμός να τελειώση ούτω πως.
Λέξη Της Ημέρας