United States or Burkina Faso ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ό,τι δημιούργησαν οι αρχαίοι πολιτισμοί της Ανατολής σε γνώσεις, θρησκευτικές δοξασίες, μύθους και σύμβολα, σε ηθικές αντιλήψεις και σε τέχνη, πολλαπλασιασμένα από την πλούσια ελληνική διανόηση και διυλισμένα από την καθαρή και λεπτή ελληνικήν αισθητική, κατάληξαν στον Όμηρο, σαν απόσταγμα ποίησης, πλαστικότητας και κάλλους.
Τα κακοτράχαλα βουνά του Πίντου όσοι διαβαίνουν Μες του Γιαννή Καράμπελα τάμορφα στανοτόπια Βλέπουν στη χλόη τη δροσερή ολόρθο να προβάλη Μαύρο λιθάρι, ατέριαστο με τάλλα τα λιθάρια, Σημαδιακή κι' ανέγνωρη και πλάσης άλλης πέτρα, Πέτρα που μάγια θάματα στο νου και μύθους φέρνει.
Μου φαίνεται δε τόρα πλέον ότι πολύ καλά ωμιλήσαμεν εις τον προφασιζόμενον διά την αμέλειαν των θεών. Βεβαίως ως προς το να αναγκάσωμεν αυτόν με τα επιχειρήματά μας να ομολογήση ότι δεν έχει δίκαιον. Αλλ' όμως μου φαίνεται ότι το ζήτημά μας χρειάζεται ακόμη κάποιους ελκυστικούς μύθους. Ποίους, αγαπητέ μου;
Βλέπομεν εκ της σιωπής ταύτης ότι οι Ευαγγελισταί ήθελον να είπουν την απλήν και καθαράν αλήθειαν, και όχι να χαλκεύσουν απιθάνους ή ευλογοφανείς μύθους.
Αι γενεαλογίαι τουλάχιστον, ω Σόλων, περί των παρ' υμίν συμ- βάντων, τας οποίας τώρα εξέθεσες, ολίγον διαφέρουσιν από τους μύθους των παίδων. Και πρώτον πάντων υμείς ενθυμείσθε ένα μόνον κατακλυσμόν της γης, ενώ συνέβησαν πολλοί πρότερον.
Ήρξατο λοιπόν διηγούμενος εις τους νεανίσκους τους ταλμουδικούς μύθους, καθ' ους ο Ιησούς ήτο επιτήδειος γόης, όστις δίδαχθείς την θαυματουργίαν υπό μάγου τινός, καλουμένου Ιωάννου Βαπτιστού, είχεν υποσχεθή εις την θυγατέρα του Αυτοκράτορας Τιβερίου να καταστήση αυτήν μητέρα άνευ ανδρικής μεσολαβήσεως, η δε νεάνις ακολουθήσασα τας συνταγάς αυτού έτεκε λίθον αντί παιδιού· διό θυμωθείς ο Αυτοκράτωρ παρήγγειλε τω Πιλάτω να σταυρώση τον θαυματοποιόν, του οποίου το σώμα ταφέν πλησίον του υδραγωγείου παρεσύρθη την νύκτα υπό του πλημμυρήσαντος ύδατος, και εκ τούτου προήλθεν η εις την ανάσταση πεποίθησις των Ναζωραίων.
Διηγούνται δε τερατώδεις και βλασφημοτάτους μύθους περί του τρόπου καθ' ον έμαθε δήθεν να προφέρη το τετραγράμματον όνομα «ο Άνθρωπος εκείνος», όπως εν τη θεοκτόνω λύσση των Τον ωνόμαζον πάντοτε.
Το βιβλίον έτυχεν ον εγχειρίδιον Ελληνικής μυθολογίας εκπονηθέν υπό τινος Περικλέους Ιασεμίδου, ζητούντος συγγνώμην εν τω πρωιμίω αν, πρωτόπειρος ων, έχη ατελείας περί το λεκτικόν. Είησαν αύται τω ανθρώπω συγκεχωρημέναι, ουχί όμως και το κατόρθωμα αυτού, επιτυχόντος να καταστήση τους ποιητικωτάτους ημών προγονικούς μύθους πεζοτέρους αντωνιαδείου εποποιίας.
Ένα μόνον πρέπει να ειπωθή, ότι του Βηλαρά το ύφος όχι μόνον καταλαμβάνεται από όλους, αλλά και καταθέλγει και καθηδύνει όλους, όσους έχουν ψυ- χήν και αίσθημα εξανθρωπισμένον να αισθανθούν τα πετάγματα της ζωηράς του και ανθηράς φαντασίας. Κορφοί, 1827. ΙΩΑΝΝΟΥ ΒΗλΑΡΑ Τα παραμύθια ιστορώ, Τους μύθους ξεδιαλέγω. Στολνώ το ψέμα όσο μπορώ, Και την αλήθια λέγω.
Εις τους μύθους, εις τα σατυρικά, και εις την μετάφρασιν της βατραχομυομαχίας, είναι αξιοθαύμαστος, και γλυκύτερος αφ' όσους έγραψαν παρομοίως έως τώρα στην γλώσσαν μας. Και εις τα ερωτικά του δεν έχει άλλον από τον Α. Χριστόπουλον να τον ομοιάζη.
Λέξη Της Ημέρας