Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 1 Ιουλίου 2025
&Η φιλία της ισότητας&. Κυρίως λοιπόν φιλία είναι η φιλία των αγαθών, καθώς το είπαμεν πολλάκις. Διότι φαίνεται ότι αγαπητόν μεν και προτιμητέον είναι το απολύτως αγαθόν ή ηδονικόν, δι' έκαστον όμως ό,τι είναι τοιούτον διά το άτομόν του. O αγαθός όμως είναι διά τον αγαθόν αγαπητός και διά τα δύο. Ομοιάζει δε η μεν αγάπη με πάθος, η δε φιλία με διάθεσιν.
Δηλαδή, επειδή οι άνθρωποι ονομάζουν φίλους και τους χάριν χρησιμότητος, καθώς αι πόλεις ― διότι φαίνεται ότι εις τας πόλεις αι συμμαχίαι γίνονται χάριν του συμφέροντος ― το ίδιον δε κάμνουν και όσοι χάριν ηδονής γίνονται αρεστοί μεταξύ των, καθώς τα παιδία, διά τούτο ίσως και ημείς πρέπει μεν να ονομάσωμεν φίλους και τους τοιούτους, να διακρίνωμεν όμως περισσότερα είδη της φιλίας, και πρωτίστως μεν και κυρίως να θεωρούμεν ως φιλίαν την φιλίαν των αγαθών, καθόσον είναι αγαθοί, τας δε άλλας κατά μεταφοράν.
Μετά ταύτα, εξηκολούθησεν ο Αριστόδημος, ο Σωκράτης ήρχισεν ως εξής περίπου: ΕΓΚΩΜΙΟΝ ΕΡΩΤΟΣ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ Λοιπόν, φίλτατε Αγάθων, φρονώ ότι πολύ σωστά έθεσες ως αρχήν εις τον λόγον σου ότι πρέπει πρώτα να δειχθή όποιος τις είνε ο Έρως και έπειτα τα έργα αυτού. Η αρχή αυτή πολύ μου αρέσει.
Αυτά είνε, ω Φαίδρε, όσα εγώ είχα να ειπώ περί του θεού εν μέρει μεν παίζων, εν μέρει δε και σπουδάζων, καθ' όσον αι μικραί μου δυνάμεις το επιτρέπουν. Άμα ο Αγάθων ετελείωσεν, εξηκολούθησεν ο Αριστόδημος, όλοι εξέσπασαν θορυβωδώς εις επαίνους, λέγοντες ότι ο λεβέντης αυτός τα είπε πολύ καλά και αντάξια και εαυτού και του θεού.
Δεν μένει πλέον, εξαιρουμένου του Σωκράτους, παρά ο Αγάθων, τραγικός ποιητής τρυφερός και κομψοεπής, αλλ' αερολόγος οπωσδήποτε, του οποίου δεν διεσώθη μεν κανέν έργον μέχρις ημών, πλην του τίτλου ενός πρωτοτύπου, φαίνεται, εις το είδος του δράματος επιγραφομένου Άνθος , αλλ' εάν κρίνωμεν εκ της εικόνος πού μας δίδει, περί αυτού ο Πλάτων, η ζημία δεν είνε πολύ μεγάλη.
Οι Αθηναίοι εγέλασαν ολίγον διά την κουφότητα των λόγων τούτων, αλλ' οι φρόνιμοι εχάρησαν σκεφθέντες ότι εκ των δύο αγαθών ήθελον επιτύχει το έν ή θα απηλλάσσοντο του Κλέωνος, το οποίον ήτο πιθανώτερον, ή, εν εναντία περιπτώσει, θα εκράτουν τους Λακεδαιμονίους υπό την εξουσίαν των.
— Πώς λοιπόν ειμπορεί να είνε θεός ο στερούμενος των αγαθών και των ωραίων; — Βέβαια, φαίνεται ότι δεν ημπορεί να είνε. — Βλέπεις λοιπόν ότι και συ δεν νομίζεις τον Έρωτα ως θεόν. — Τότε λοιπόν, είπα, τι ημπορεί να είνε ο Έρως; θνητός; — Καθόλου. — Αλλά τι λοιπόν; — Αυτό που είπαμεν προτύτερα, δηλαδή μεταξύ θνητού και αθανάτου. — Τι λοιπόν, ω Διοτίμα;
Διότι μόνον με την προαίρεσιν των αγαθών ή των κακών έχομεν μίαν ηθικήν ιδιότητα, όχι όμως και με το να κρίνωμεν αυτά. Και πάλιν έχομεν μεν προαίρεσιν εις το να λάβωμεν ή να αποφύγωμεν ή εις κάτι τι παρόμοιον, κρίνομεν όμως τι είναι αυτά, ή είς τινα συμφέρει, ή πώς γίνονται, και ποτέ δεν κρίνομεν το να λάβωμεν ή να αποφύγωμεν.
Διότι το περισσότερον μέρος του έρωτος έχει ελατήριον το πάθος και την ηδονήν. διέρχωνται όλην την ημέραν και να ζουν μαζί. Διότι ούτω πως πραγματοποιείται η αληθής ιδιότης της φιλίας των. &Τελεία είναι η φιλία των αγαθών&. ― Είναι δε τελεία η φιλία των αγαθών και των ομοίων ως προς την αρετήν.
Και ίσως, όταν ίδωσιν οι Αθηναίοι τας ετοιμασίας ημών, και τους λόγους ομοίους προς τας πράξεις υποχωρήσουν τοσούτω μάλλον όσω η χώρα αυτών θέλει είσθαι ακόμη αλώβητος, και θα δύνανται να διασκέπτωνται περί των υπαρχόντων ακόμη αγαθών και μη καταστραφέντων. Τωόντι μη νομίσετε την χώραν των ως άλλο τι ειμή ως ενέχυρον το οποίον τοσούτω μάλλον είναι ασφαλές όσω καλλίτερον καλλιεργείται.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν