United States or Italy ? Vote for the TOP Country of the Week !
Guarinos fluisterde iets in het oor van het oude paard, en het herkende de stem van zijn meester. Zacht streelde hij het oude ros, licht sprong hij in het zaâl, En reed, tot waar Marlote zat, in vorstelijke praal. Maar schamper lachte toen de Moor: »Heer Ridder, wees gegroet! Rijd naar uw doel, gij dappre held, en toon ons nu uw moed!«
Maar Du Guesclin wendt zich tot den page van Henrico: »Laat gij uw meester zóó sterven, gij, die zijn brood eet!« roept hij schamper uit. De schildknaap werpt zich op Pedro, omklemt zijne armen en trekt hem van Henrico weg, zoodat deze zich kan opheffen, en een opening kan zoeken in het pantser van den Koning. Dan stoot hij zijn dolk diep in het wreede hart.
Hij liet zich, ook door Erasmus' verzoek, dat trouwens eer geschikt was om hem te prikkelen dan hem te kalmeeren , niet weerhouden van het schrijven van een heftig geschrift tegen Erasmus, waarin diens verzaken van de Reformatorische beweging werd aan de kaak gesteld, en in krasse taal zijn vleierij jegens den paus, zijn vriendschap met mannen als Alexander, den vijand en tegenstander der Reformatie, over wien hij zich vroeger zoo schamper had uitgelaten, zijn heulen met de vijanden der nieuwe beweging werden gehekeld.
"Ik versta je niet." Toen tot Miss Rench, die met een hatelijken glimlach op haar gezicht stond toe te luisteren: "Wat zegt ze?" "Zij had chocolade in haar zak," riep Miss Rench schamper. "Wat! Chocolade! Hoe komt ze daaraan? Er mag hier op school niet gesnoept worden, dat weet zij heel goed. De kinderen krijgen meer dan genoeg te eten...."
Waarop haar vader uitroept: "Groote God, zij bezwijmt!" En schamper zegt zij tot hem: "Dat zou u goed te pas komen! Als ik weer bijkwam, zou ik beroofd zijn van wat mij het dierbaarste is. Neen, ik wil niet bezwijmen, zoolang hij leeft water!" Alva zelf wil het haar brengen, maar zij duwt hem weg en zegt huiverend: "Niet uit uw handen; mijn kamenier Alida snel!"
Een kerker werd geopend en schamper lachende duwde Vianen hem naar binnen. Daarna werd de zware deur zorgvuldig gegrendeld. "De droom, de droom van Bertha!" mompelde Gijsbrecht. Een waagstuk 't Was al laat in den nacht, toen Fulco in vliegenden galop aan het kasteel te IJselstein aankwam. Hij zag doodsbleek, zoowel van pijn en bloedverlies, als van kommernis over het lot van zijn Heer.
"Heer ge bedrijft kwaad," zeide hij met ontroerde stem, "dat gij deze vrouw, die u niet mint, met geweld wilt nemen. Laat haar met vrede, dan doet gij wel. Keer weder in uw land." Galarant riep schamper uit: "Ridder, wat wilt ge van ons? Rijd heen, zoover u uw paard kan dragen, of ik zal u met mijn zwaard doorsteken." Macedone was een driftig man.
Toen hij dien dag van 't werk kwam, zag hij juist zijn daagschen gezel die naar buiten kwam van zijn arbeid. "Hoe verging 't je vandaag?" vroeg hij Willem. "Puik" antwoordde deze trotsch. "Ik ga meer mee." "Flink zoo. Kom maar. Zul je trakteeren dezen keer!" Willem had geen geld. De mijnwerker lachte schamper: "En je verdiende loon dan?"
Nauwelijks had hij dit gezegd, of de graaf van Frankenburg trad op hem toe, en lachte schamper, hem beziende van hoofd tot voeten: "Vriendje! wat begeert gij? Wel toont gij u moedig in eene zaak, die u niet heeft geroepen." Helias zeide rustig, en hij rekte zijn krachtig lichaam hoog op: "Ziedaar mijn handschoen, ik geef dezen u, om de eere Gods en om de minne der edele vrouw.
Hier begon de auditeur recht schamper te lachen en zeide dat het grappig was, dat eerst mijnheer de burgemeester voor zijn bakker en nu mijnheer de baljuw voor zijn molenaar verantwoordelijk wilde zijn. "En daar lacht gij om?" vroeg de oude heer, zoo bedaard, alsof hij met Frits Sahlmann te doen had. "Is dat in Frankrijk niet zóó?
Woord Van De Dag