United States or Poland ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Ja, dat wil ik wel gelooven," zei Dolf. "Wiens neus voel ik door Kee's schort heen? Mij dunkt," zei hij, de schort wat op zij schuivende, "mij dunkt, die van Hansje Pansje." Hansje schaterde het uit. "Was het geen mooi plaatsje? Je kon mij toch bijna niet vinden, hè?" "Neen, hoor. Wie heeft dat wel zoo mooi bedacht?" "Kee," zei Hans. "Ik moet nu gauw naar het eten gaan kijken.
Als Leni morgen plotseling bericht, dat "Slokop dood in haar hok ligt" of dat "Asschepoes een ei heeft gelegd," dan gooit Hansje Pansje misschien van schrik een heele kan met melk om." Het koffiedrinken liep verder zonder stoornis af. "Nu, kinderen," zei oom Karel een tijdje later, "ik moet weer weg, hoor. Ik heb in tijden niet zoo heerlijk gelachen. Waar zijn mijn kaboutertjes?"
En toen hij zag, dat zijn kikkerbroertje alle moeite deed om een mug te vangen, dacht hij: stumpertje, ik zal jou wel even helpen, en flap, daar lag hij voorover in den plas en toen begreep hij wel wat laat, dat hij geen kikker, maar Hansje Pansje was." "Klein, dom Hansje, dacht je, dat je een kikker geworden was," lachte mijnheer Van Brakel. Hans schudde heftig zijn hoofd.
"Ja, kleine vent. Hansje Pansje. Nu zullen we maar eerst een boterham gaan eten. Jullie buikjes zijn zeker leeg en hol." Hans en Bob knikten, dat hunne bolletjes er bijna afrolden en natuurlijk deed Fritsjes bolletje op de maat mee. "Daar komen vader en oom Karel al aan. Door, zet gauw den grooten stoel met het kussen voor oom klaar." "Och, kijk eens, Bobbie, wat een aardige poes," riep Hansje.
Nu zal ik jullie eens even door elkaar rommelen. Niet kijken, ma." Dolf draaide Hans en Bob als twee tolletjes om elkaar heen. "Doet u nu de oogen maar weer open. Nu ...?" "Ja, jongens, dat is niet gemakkelijk. Ik geloof ... ik geloof ..., dat ik hier Hansje Pansje bij 't oor heb," lachte mevrouw Van Brakel. "Geraden." "Dat Hansje Pansje, Mammi?" kwam Frits met zijn lief stemmetje er tusschen.
Bobbie bloedde vreeselijk uit zijn neus en had zijn voorhoofd bezeerd en Hansje Pansje riep maar steeds: "O, mijn voetje doet zoo'n pijn." Ma droeg hem en vader Bobbie naar binnen. Hans werd op de canapé gelegd, waarna moeder hem den schoen uit trok. Bob kreeg koude compressen op zijn neus.
"Hansje Pansje glaasje melk omgesmijt, hè Mammi?" begon Fritsje weer, toen hij Hansje zag. "Ja, ja," lachte Ma. "Mogen we na het eten de kanaries eens zien?" vroeg Bob, zoodra hij aan tafel zat. "O ja, de kanaries," riep Hansje opgetogen. "De kanaries?" vroeg moeder verwonderd. "O, zulke dikke, tante. In het kippenhok zijn ze, hè Bob?" zei Hans vol vuur. Moeder lachte. "O, nu begrijp ik het."
Leni, die in het geheel niet verwacht had, dat dit bericht zoo'n uitwerking op de tweelingen zou hebben, bleef als versteend in de deur staan. Moeder, vader, oom, Dolf en de meisjes barstten in een onbedaarlijk lachen uit. Fritsjes hoog stemmetje hoorde men gedurig boven alles uit. "O, mammi, Hansje Pansje glaasje melk omgesmijt. Stout Hansje Pansje, hè mammi?"
"Nu den optocht opstellen," zei Nel, terwijl zij nog bezig was aan een krans voor Leni. "Eerst de sportkar met Bob er in. Leni, jij moogt hem rijden. Wat zeg je wel van dit kransje?" "Door, laten wij van onze armen een stoeltje maken, dan kan Dolf Hansje Pansje daar opzetten. Hij zelf kan Fritsje op zijn schouders nemen. Nu eerst dat kleine heuveltje op," commandeerde Nel verder.
"Ja zeker," lachte ma, "maar ik geloof tòch, dat het zandmannetje al even bij Hansje Pansje op bezoek is geweest." Een oogenblik later werden Leni en de tweelingen door Nel en Door naar bed gebracht. "Kijk eens even, of het kussen ook tegen mijn ooren aankomt," zei Bobbie tot Door, die hem had uitgekleed. "Tegen je ooren?" vroeg Door verwonderd. "Ja, kun je ze goed zien?"
Woord Van De Dag