Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juni 2025
Och entre-nous menheer Van Hake, jij bent de eenige aan wien ik 't zeggen zou, maar 't staat alles in 't nauwste verband. De reden waarom ik eigenlijk hier kom is een gezondheidsinformatie. Is.... isse dokter vandaag op De Zonsberg geweest?" "Dokter is er op 't oogenblik met zijn vrouw." "Op 't oogenblik, och-kom, dus niet thuis?
Toen dokter Helmond en zijn vrouw waren thuis gekomen, en mevrouw Van Hake nog eens even naar den welstand van juffrouw Van Barneveld kwam vragen, om meteen zoo ongemerkt te zien of ze Eva ook in 't een of ander behulpzaam kon wezen, toen bespeurde zij al spoedig dat het bezoek op De Zonsberg de jonge echtgenooten niet vroolijk gestemd had.
Bij het rijden van het stadhuis naar de kerk was het hem gebleken dat mevrouw Helmond de vigilante van De Zonsberg niet voldoende is geweest.
Een van de grootheid buiten de stad, dat was zeker, en naar den ouderdom te rekenen kon het menheer van De Zonsberg wel geweest zijn. Alevel, men moest dat weder betwijfelen, want naar alle gedachten zou zoo iemand toch wel bij zijn "naaste bloed wezen als er een vette mond te halen was". Dirk de slager was echter beter ingelicht.
De korte vrij stijve visite, die oom met tante Hermine aan de jongelieden heeft gebracht, kon niets goedmaken en heeft volstrekt geen licht gegeven waarom men Eva van De Zonsberg zocht verwijderd te houden, terwijl Jacoba zich toch altijd, wanneer het te druk werd, op hare kamer terugtrekken kon.
Maar ook, de generaal heeft immers niets van zich doen hooren; men vernam toevallig dat hij terug en een weinig ongesteld was. 't Zal zoo erg niet wezen. Door niet naar De Poel te gaan, stuurde men bovendien het heele feest in de war; ja zelfs als Eva alleen ging. En, alleen te gaan; nee, dat zou haar zeker niet bevallen. Enfin! morgen dan naar De Zonsberg, morgen!
O Coba mijn! Ja, zoo dacht Kippelaan toen hij bij 't heengaan geheel in gedachten Hendrik die hem uitliet de hand schudde. Ja, nadat ik een drietal moest bedroeven en teleurstellen, zal deze dan de vervulling der planeet zijn: "De zon zal het zilver beschijnen en hetzelve aan u doen kleven." Zij was "bleekblank als het zilver", en de Zonsberg bescheen haar!
"Ben je daar Coba?" vraagt een dame van omstreeks zestig zomermaanden, die uit de deur der groote groene logeerkamer op den corridor komt, en reeds gekleed voor het tweede ontbijt zich met hoed en parasol heeft gewapend om eerst nog een kleine wandeling op het boventerrein van De Zonsberg te doen. "Ja tante. Hé, ik had u niet gezien." "Wacht je iemand?" "Hendrik zou inkt meebrengen tante.
Och, dat beteekent niet veel, tenminste ...." "'k Dacht het wel! Al te bang voor uitgaan!" Roepend: "Archibald! Zieje, 't heeft niets te beteekenen die ongesteldheid." "Watblief, ongesteldheid? Ben je niet fiks mijn brave Aesculaap? Wat bedoelt u papa?" "Ik meen van De Zonsberg." "Ja .... ja, dat is treurig; maar wat er aan te doen! 'k Heb het plezier gehad haar eens te zien; bleek lief!
Mevrouw Armelo werd zelfs door den zoen aan haar kind gegeven, tot tranen geroerd, en hoezeer zij ook van de "gelijkheid der partijen" overtuigd was "allemaal militair" toch heeft ze, toen de rijke heer van De Zonsberg haar eigen Eva zoende, mevrouw Van Hake die naast haar stond, in 't oor gefluisterd: "O 't is een engel van een man, en tóch vijf rangen hooger niewaar?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek