Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 mei 2025
Hier in mijn onderlijfzak ... en Treite telde 't geld in Manes' hand. En in de andere zakken? 't Is hier al?! Niets, mijn ziele 't ia al! Overtasten jongen.
DE DUIVEL. Denks du, engel des lichts, dat ik dij eene ziele zonder strijden overlate? Drijf dijne liefde dij tot de bescherming der menschen, mijn haat drijft mij tot hunne vervolging. DE ENGEL. Dijn haat! Wat heeft het maagdelijn dij gedaan? DE DUIVEL. Is zij geene dochter Eva's? DE ENGEL. Zij is het.
Mijn hart smacht naar dat verre vaderland, waarvan wij beide op aard een vóórglans zagen, toen nauw-ontwaakt, in blijde kinderdagen, zich ziel aan ziele spon met teedren band. Toen, door dat bliksemfelle licht geslagen, verhief zich ons verwonderde verstand, en bleef om 't kernvuur van zoo schoonen brand en om terugkeer naar dat licht-heil vragen.
Hij had den vromen predikant der gemeente, die met zijn ouderling, Amos Grootendost, hem in 't belang zijner onsterfelijke ziele, en die van zijn onschuldig kind, waren komen bezoeken, op eene zoo onhebbelijke wijze bejegend, dat zij het huis hadden verlaten, schuddende het stof van hunne voetzolen, en onder luide bedreigingen, met den toorn en het oordeel des Heeren!
Ze schudde haar hoofd en mompelde lijdelijk: In mij is 't gebeurd.... Ze had het ganschelijke gevoel daarvan, maar verder kon ze in haar eigen niet ingaan. Ze beleefde de vreemde veranderingen die haar ziele ommegewenteld hadden en de oorzaken lagen te diepe. Daar was iets gebeurd. Over al het onduidelijke wezen van haar machtige wee, reikte die zekerheid.
En nu week hij van de plek en juichte: "Anna! Anna! 'k heb den strijd verloren! U moet ik mijn rijke hoeve geven, Gij ontfangt mijn zilver ten geschenke, Al mijn kudden zullen u behooren: 'k Ben uw slaaf naar lichaam en naar ziele!" Spoed u ter viktorie, Maar al strooit de glorie Palmen in 't verschiet; Wordt door alle tongen U de lof gezongen, O vergeet mij niet!
Zy geven 'er zig meer aan over uit navolging, en by voorkomende gelegenheden, dan uit hoofde van eene bestendige gewoonte. De Indianen, die het Christendom niet omhelsd hebben, schynen geenen uitwendigen Godsdienst te hebben: het is echter ontwyffelbaar, dat zy een denkbeeld hebben van het Opperwezen, en van de onsterffelykheid der ziele.
En toen barstte Gawein uit in snik van groote smarte en wierp de armen ten hemel, terwijl hem de jonkvrouw in medesmart omhelsde en, op den grond stervende, riep Mordret: Gawein! Gawein! Help mij en mijne ziele!!
Mijn oog staart naar de verre nevelbanken, En staart beneveld naar den blauwen boog, Van tranen grauw... het regent op mijn handen. Was dat een lied, dat door mijn boezem toog? Die klagend-teeder-blijde vogelklanken Ik hoor ze, en voel ze in traan en ziele branden!
Waarom anders, dan om ook daarin zijn Goddelijke teekening te volmaken, en de kerke Gods als in beeld te doen zien, wat het tusschen haar en den Oppersten Herder harer ziele moet zijn? Aan Hem gebonden en aan Hem gewend en Hem volgend door niets dan door de macht van zijn Woord!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek