Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juni 2025
"Daar twijfel ik niet aan; maar is dit de eenige reden voor dat plotselinge plan?" "Neen, moeder." "Mag ik de andere reden weten?" Jo keek naar boven en Jo keek naar beneden, bloosde en antwoordde toen zachtjes: "Misschien is het ijdel of verkeerd van mij, dat ik het zeg, maar ik ben bang, dat Laurie te veel van me gaat houden."
Het is een snelle, treffende daling; bijna zonder overgang komt men van verblindend licht tot diepe duisternis. Een fanfare klinkt, het volkslied wordt gehoord, terwijl zachtjes de scharlaken plooien van de vlag worden gevouwen; dan zet de wacht de wapens neer en gaat in ernstige houding uiteen. Plotseling wordt het paleis verlicht.
En ieder hurkt neer achter den candidaat zijner keuze. De oude loerah gaat zitten achter zijn zoon, den karrevoerder. De weduwe ook. Het blijkt dat zij niet eens weet wie hij is en hoe hij heet. Onder het gelach der anderen zegt een buurman 't haar zachtjes voor. De gezichten van de candidaten zijn merkwaardig om te bezien.
Zoo kwamen zij voorbij de kanonnen en langs menigen troep Franschen, die in den diepen weg zachtjes voortsukkelden. Eindelijk, dicht bij de kroeg "In de bromvlieg," zagen zij den overste, terwijl hij met eenigen zijner officieren stapvoets voortreed. "Hendrik," zeide Fieken, "draaf hier zoo hard ge kunt en houd op de hoogte stil; dan wil ik er afklimmen." Dit geschiedde.
Dat gaat niemand iets aan. Waarom wil je dat weten? Jij hebt nu toch je zin. Je bent bij de Sibaoe's en nu kun je trachten, je amuletten te verkoopen." »Ik heb er reeds twee verkocht, heer," zei de slimme Maleier en Kees hoorde hem zachtjes lachen. »Jij bent een bijdehante rakker, Amat," lachte Kees nu ook.
"Juist," zeide Bleiswyk: "en hoe zouden wij anders bruidstraantjes kunnen schenken?" "De heer Fiskaal deelt ons een slechte tijding mede," zeide de Baron, zich tot de Gravin wendende: "de Prinsen komen niet!" "Wat heb ik gezegd?" vroegen nu de nieuwsvertellers zachtjes: ofschoon zij eigenlijk niets gezegd hadden.
De avond schemerde op denzelfden dag, waarop Rebekka's proces, als men het zoo noemen kan, had plaats gehad, toen er zachtjes aan de deur van hare gevangenis getikt werd.
En hij zou nooit vergeten, hoe zij hem toegefluisterd had: "Kom eens kijken!" en op haar teenen, hem vóór, de trap was opgegaan. Hij merkte, dat hij onwillekeurig hetzelfde deed. Bij de deur van een klein zolderkamertje bleef zij staan, en deed die toen heel voorzichtig, o, zoo voorzichtig! open. Toen duwde zij hem zachtjes vóór haar de kamer in en sloot de deur weer achter zich.
Ik schreide goed en diep uit, daar in de stilte en de eenzaamheid; en toen het eindelijk luwde was ik zachtjes opgelucht en voelde ik een soort weldadige matheid door mijn gansche lichaam soezen, terwijl mijn hongerige maag naar sterkend voedsel vroeg. Ach ja, ik was jong en vermoeid en ik had honger.
Als zij mekaâr aan 't liefkozen waren, schoof Mathilde zich wel zachtjes op Jozefs schoot, drukte haar voorhoofd tegen het zijne en liet zijn blikken langen tijd in haar oogen rusten. Zij dacht, dat zij, zoo, veel van zijn leven in zich op zoû nemen. Jozef trachtte hun leven in deze omstandigheden zoo in te richten, dat Mathilde nooit het minste verdriet, of zorg of inspanning, had.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek