Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 mei 2025
Dat Igles zoon op bevel van zijnen vader het landgoed bij het Kreil verkocht, en zich in Gaasterland vestigde, dit is zeer natuurlijk, en dat de familie hier over wrokkend was en zich op eene voor onzen tijd ijsselijk wreede wijze wraak verschafte, is ook niet zoo vreemd. Men leze deze schrikkelijke geschiedenis in O. v.
"Ga u dan toch liggen." "Nee, 'k ben vies van die planken." "En als 't nou héúsch langer duurt dat hou u toch niet vol!" Wrokkend kwam mama naast 'r liggen en opnieuw zachtjes snikkend zei ze 'r hope en vreeze: "As de hemel maar geeft, dat 'r morgen iemand begráven wordt!" "D'r is niemand ziek, ma." "Dat weet je niet. Laten we 'r om bidden," nokte mevrouw Zwaluw.
Maar caramba, ze had dan ook aan iedereen verteld, dat Carmen zou dansen, en die had het beloofd ook.... waarom was ze dan gekomen als 't niet was om te dansen?.... En zoo zat zij, de padrona, nu in haar hoek met een onverzettelijk wrokkend gezicht, donker kijkend en het voorhoofd gefronst.
Ernstige, moeielijke vragen, op de laatste waarvan ieder physioloog waarschijnlijk en zonder aarzeling "neen" zou geantwoord hebben, zoo hij te Toulon in de rusturen, die voor Jean Valjean uren van bespiegeling waren, dezen somberen, ernstigen, stillen en peinzenden tuchteling, dezen paria der wetten, die den mensch met toorn, dezen doemeling der beschaving, die den hemel wrokkend aanschouwde, gezien had, met over elkander geslagen armen op den boom van een kaapstander gezeten, met het eind van zijn ketting in den zak, opdat hij niet nasleepte.
Weet, mijnheer de millionair, dat ik een goed gevestigd, gepatenteerd man, een kiesgerechtigde, een burger ben geweest, en gij zijt het misschien niet, gij!" Nu trad Thénardier een schrede naar de mannen, die aan de deur stonden en voegde er wrokkend bij: "Als ik denk, dat hij tot mij durft spreken, alsof ik een schoenlapper ben."
Hij had Johan onder den arm genomen, maar die, wrokkend, zei: "Neen, daar houd ik niet van, ik loop liever los." En de zee verdween. Daar op de borstwering leunde nog altijd de man, of hij te slapen stond.
Geerten, die een oogenblik met verre aandacht de sprekers in hunne heftige bewijsvoeringen gevolgd had, juichte luide toe, want Schampavie had hem, lange jaren geleden, eens in 't Schipperspaleis, de danszaal van 't kwartier, een kermislief gekaapt, en die smaad leefde wrokkend voort in Geertens borst ... Heupwiegend kwam Lowis den teerlingenbak brengen.
Over de brug stortte de massa, vullend de gracht aan de andere zij, daar wrokkend in driftige hoopen, omstuwend een tram die schuchter 't gewarrel met klagenden bel-roep doorsnee. Dan keerden de agenten terug, bedreigend met driftige stem de mannen en wijven op de bordessen.
Samen drongen ze den bal voort, de donkere poort door naar 't straatje. Klonken hun stemmen frisch als de sneeuw, onder 't steenen gewelf. Even stond Eleazar in luistring. Dan liep-ie binnen bij tante Reggie, die in 'r stoel sliep, den mond hijgend open. Wrokkend liep-ie den Amstel langs, de tintel-kouwe vingers in de lauwte der broekzakken.
Recht stond hij in de stijgbeugels boven zijn witten hengst. In den donkeren kop waren de oogen zwart, schroeiend van haat, en zijn smalle lippen waren wrokkend dicht, strak van 't geweld om het niet uit te kreunen. Hij had zijn handen op zijn borst berustend in gebed gekruist, maar de vingers krompen en woelden in den witten burnoes.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek