Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 mei 2025
Er waren diepe groeven in zijn voorhoofd, nadat hij de meiden, de knechts en de buren had gewaarschuwd. Ze hadden hem allen beloofd, dat ze op zouden passen. En toch ... terwijl hij langs het weiland ging, bemerkte hij de witte wiven, en hij hoorde haar zegevierenden lach. Wat kwam het er voor haar op aan, hoevele jaren het zou duren, dat de vrouw weder met haar op de bergen zou dansen?
Of de Landheer geeft aan allen, Oud en jonk, een vrijen dag, Dien het hart naar welgevallen Aan de vreugde wijden mag: 's Avonds mag de hoppe kralen In den gladgeschuurden nap; Elk, in onverpoosd gesnap, Weet zijn sprookjen te verhalen: Hoe de tooveresse Mab Bij den een aan 't baksel knaagde, Maar de korstjens overliet; D' andren in zijn droomen plaagde, Neep, en in de zijde stiet; Of van lichtjens, die er waren, Witte wiven, nickermaren; Van een kobold, die vol kracht Meerder koren dan tien mannen In tien schoften dorschen, wannen, Dorschte en wande in éenen nacht!
Buiten dansten de witte wiven, en ze zongen, wachtende, daarbij een lied op een vreemde, eentonige wijs, maar de vrouw kwam niet naar haar toe. Ze hield de handen tot gebed gevouwen. "God in den Hemel," zoo bad zij, "Vader der schepselen verlos mij van den nood red mij uit de scherpe tanden en klauwen. Leid mij, want de nacht is gekomen, en de morgen nog verre.
Ga dadelijk mede terug dan zul je geen angst kennen. Later mag je niet meer uit vrijen wil komen, als de woorden niet gezegd worden." Op deze wijze dreigden de witte wiven, tot zij de hoeve waren genaderd. De vrouw liep met gebogen hoofd 't huis binnen gelijk iemand, die door berouw wordt gekweld.
Want hoe gaarne de witte wiven ook jonge knapen rooven, zij wisten, dat geen harer hun kwaad wilde doen. Soms zelfs daalden zij in den kuil, en plukten er bloemen. Dan gleed meermalen de oudste der witte wiven spiedend langs hen heen, de klauwen uitgestrekt als een kat, die aangevallen wordt, doch wanneer zij dan onder elkander lachten, vloog de witte wive weer verder.
Toch is de karakterteekening nog te scherp, om niet aan geleerde invloeden te doen denken. Ook het feit, dat den kinderen geen kwaad wordt gedaan, is eenigszins-vreemd. Echter zijn er ook wel "witte wiven" als de Lochemsche, zooals b.v. de Witte Juffer van Hoog Soeren.
Ook wel klonk haar kreet gillend door de lucht, wilder dan de stormwind. Herbert en zijn zuster Aleid waren niet bang voor de witte wiven. Als kinderen gingen ze dikwerf des avonds langs den kuil, om nog een boodschap voor moeder te doen, en als ze dan voorbij de Koerbelt kwamen, en in de verte de nevelen zagen rijzen en dalen, wezen de kleine vingertjes er zonder vrees naar.
De klok met zijn vroolijken koekoek. De klompen van haar man. De steenen van den vloer. Buiten 't jaartal met de ijzeren cijfers. 't Riet van het dak met 't groene mos. Het was goed, om weder tehuis te zijn. Wanneer de woorden nu maar nooit gesproken werden, die haar weder in de macht der witte wiven zouden brengen! 'Zij gevoelde het, dat zij hoe vreemd ook gezegd zouden worden.
Even wachtte hij. Toen hernam hij zachtjes. "Welke zijn die woorden dan?" "Weg, jou varken ...." heeten ze. Als die woorden gezegd worden, kom ik in de macht der wiven. Zorg, dat ze niet gezegd worden, die woorden." Hij lachte luid. "Ze zullen nooit gezegd worden." Zij stond op, en zag hem aan, vol stille boosheid en angst. "Hoe kun je lachen?
Er was geen spoor van haar overgebleven. Nooit meer kwam ze terug, en de vloek had zich voltrokken. Ze danst met de witte wiven op de belten, en ze behoort niet meer bij dit menschengeslacht. Velen hebben haar gezien ze draagt lichte, grijze kleeren. In haar ooren heeft ze prachtige bellen, schitterend van goud. Om haar hals zijn paarlen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek