Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 oktober 2025
Met een snelle beweging wischt Eva zich de tranen af; en als ze het kind, dat zich al meer en meer naar haar vooroverbuigt en bijna het evenwicht zou verliezen, nu met de beide handen heeft opgevangen, dan zegt ze zacht: "Dat is je zoontje, niewaar Philip?" "Ja," klinkt het op zonderlingen toon: "en het kindje van Virginie."
Zij verbeeldde zich dat ze verrukt zou zijn als we bij onze terugkomst, de overgordijnen voor de glazen en alles geheel in orde zouden vinden." Mevrouw Van Hake heeft zich hersteld. Zij wischt zich de tranen uit de oogen, en zegt zacht op bewogen toon: "Wat u aan de arme doktersweduwe en haar kind hebt gedaan, beste mijnheer Helmond, dat kan ik u nooit vergelden, maar...."
De stad zal daardoor in schilderachtigheid en eigenaardigheid van voorkomen veel verliezen; maar het moderne leven wischt overal de sporen en herinneringen van het verleden uit, en de pogingen om deze verwoestingen te stuiten, zijn over het geheel machteloos tegen het steeds voortwoekerend kwaad. De kwestie van het drinkwater is, ten allen tijde, voor Zara van overwegend gewicht geweest.
Een wonderzalig gevoel van rust en vrede doorstroomt haar geheele zijn; met zachte hand wischt hij haar de parels van de slapen en met den frisschen palmtak, dien hij draagt, wuift hij haar koelte toe, terwijl hij haar in 't oor fluistert: "Heb geen angst!
Ik zie je duizendmaal liever ongelukkig in de wereld dan in 't klooster...Hier kunnen je klachten gehoord worden; daar hooren alleen de muren je...Je bent mooi, heel mooi, en je bent niet bestemd voor de bruid van Christus. Geloof me, mijn kind, de tijd wischt alles uit. Later zul-je vergeten, je zult weer liefhebben, je zult je man liefhebben...Linares."
Voor mij althans wischt zich de herinnering mijner vroegere luchtreizen uit, bij de gedachte aan mijn vertrek uit het belegerde Parijs, in het schuitje van den kleinen ballon de Céleste, waarmede ik, den 30sten September 1870, opsteeg, zonder eenig ander gezelschap dan drie postduiven.
"Hè! hè! hè! dat 's grappig; nou zouën ze mij nog een kind willen oplasteren; hè hè! hè!" Zij wischt zich van angst haar slapen en voorhoofd. Strijkman is eveneens hevig geschrikt, maar begint ook quasi hartelijk te lachen en grinnikt: "Waar halen de menschen de leugens vandaan! En wie heeft dat gezegd, meneer de avekaat?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek