Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
's Anderendaags mocht August in het Badhotel te Rotterdam verkwikt ontwaken, en gevoelde hij zich met een helder hoofd en aan de zij van zijn schoone nu weer lachende Eva, een geheel ander mensch. Wat hij ten opzichte van Philip heeft kunnen doen, dat heeft hij gedaan. Die overtuiging wischt de droeve herinnering weg aan dien eersten dag na het huwelijksfeest.
In de kleine kamer achter de zaal laat hij zich op een stoel neervallen en wischt zich vermoeid de slapen. Goddank! hij is een oogenblik alléén. "Verrukkelijk! Heerlijk! Onverbeterlijk!" hoort men van alle kanten uit de opgetogen monden. "'t Is incroyable, dat zoo'n mismaakte sinjeur zoo aardig spelen kan..."
Zachtkens bewogen zich zijne lippen. Aan deze plaats durfde hij de onbarmhartige woorden, die hij in den geest zijne om genade smeekende vijanden toeriep niet uiten. Zie, daar wischt de hardvochtige man zich een traan uit het oog.
"De hoofdzaak, menheer Kippelaan?" Kippelaan wischt zich nogmaals eenige bruinachtige zweetdroppels van 't gelaat. De donkergrijze oogen van den ouden generaal zien hem zoo "dolks en sabels" aan. "De zaak uw excellentie, de zaak, enfin...." Eensklaps opstaande terwijl hij een snelle buiging maakt: "Mijn bijzonder compliment generaal. 't Prouveert voor zijn kunde, voor zijn praktijk.
Ik zit amechtig op een stoel voor de Restauratie op den Neroberg. Mijn hoed weent innerlijk tranen van medelijden over mijn dwaasheid om bij een dergelijke temperatuur dien berg te beklimmen. Mijn voorhoofd glinstert als ware het met diamanten bezet, mijn zakdoek wischt ze weg, te vergeefs; de zon doet telkens nieuwe ontstaan. Daar nadert iemand, ik herken hem, 't is een kurgast evenals ik.
De dames worden allengs min of meer opgewonden, de heeren krijgen 't warm en de burgemeesterszoon wischt zich het voorhoofd af, want onvermoeid danser als hij is en "chéri des dames", zooals hij zich verbeeldt te zijn, maakt hij tallooze extra-toertjes. Als Dorus een poosje in de zaal is, ontneemt een stoffige, benauwde warmte hem bijna den adem.
Zie, dat is nommer één!" Mevrouw Van Hake, terwijl ze een traan uit het oog wischt, schudt half glimlachend het hoofd. "Nommer twee is: dat ik u veertig gulden in de maand betaal." Mevrouw Van Hake knikt als wil zij zeggen dat dit nu de hoofdquaestie wordt.
Maar 't hielp niet. 't Was anders een goede vent, meneer; hartelijk en vriendschaphoudend; hij heeft me wat dikwijls gezegd: "Strijkman, als jij zoo vaderlijk met me spreekt, dan ben ik een heel ander mensch." O! meneer de avekaat, ik heb er zoo'n hartzeer van gehad, dat hij nog zoo akelig aan zijn eind is gekomen." Hier haalt de pandjesbaas zijn bonten zakdoek uit en wischt zich de roode oogen.
Volgens de begrippen der Indianen, wischt de straf de schuld uit; en ik heb Indianen ontmoet, die, om hun geweten tot rust te brengen, zelven aanhielden om eene bestraffing, die niemand hun zocht op te leggen. Nemen wij thans de ruïnen nader in oogenschouw.
Op het weeke zand wischt zich onze voetstap uit; de grond schijnt onder onzen voet weg te vloeien, evenals het water; met de harde rots, met den granieten bergwand kunnen wij ons meten: hij tart ons als het ware tot den strijd en vol moed en met vroolijken ijver ondernemen wij de beklimming.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek