Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
Wat zou Jan zeggen, als hij hoorde, dat zij de boerderij moesten verlaten? Zij spon het vlas het wiel snorde, doch ze zong er niet bij. Ze hoorde de klink van de deur, en hief 't hoofd. Juist zóó was de vaag-roode tint van het avondlicht over haar bleek gelaat, en in gedempt goud werd haar blonde haar omvat.
Maar in China is het groote wiel niet voor aan den wagen, doch midden er onder geplaatst, evenals het rad bij zekere booten. De wagen is daardoor in twee deelen verdeeld, één voor den reiziger om zelf plaats in te nemen, het andere voor zijn bagage. Dit voertuig kan alleen door een mensch in beweging gebracht worden, die het voortduwt en niet voortsleept.
Overal doodelijke stilte; geen blaadje ritselde; geen vogel deed zich hooren; geen wiel kraakte op den weg; zoo ver mijn blik in die blauwe diepte reikte, was alles stil en ledig: eenzaam en verlaten waren wij. Ik voelde de tranen in mijn oogen komen; opeens begon ik te weenen: Arme vrouw Barberin! Arme Vitalis!
Hier lagen reeds twee oorlogsschepen zeilklaar om hem over te voeren naar Amerika. Dan was men hem kwijt, en kon hij geen spaak meer in 't wiel steken, dacht Fouché. Dat het in zijn bedoeling heeft gelegen Napoleon op reis op de een of andere manier uit den weg te doen ruimen, is nooit gebleken. Voldoende was 't hem, als de ander het grondgebied van Frankrijk verliet.
"Wij wèl, Van Dril," zei Jan. "In de schuur ligt die oude koffiemolen nog van ons, u weet wel, die oude afgedankte uit den winkel. En daar zit een groot wiel aan met een handvat." "Juist! Ja, juist," zei Van Dril. "Wel jongen, ik vind, dat je het zóó knap bedacht hebt, dat ik je nu eens voor pleizier aan die kamraderen helpen wil. Haal dat wiel maar hier." Wat was Jantje blij.
Hij liep als een haas naar huis om het wiel te halen en was den geheelen avond niet uit de smederij weg te krijgen. Geen wonder waarlijk, want Van Dril hield woord. Hij smeedde de kamraderen aan den vooras van den wagen en aan het wiel van den koffiemolen, maakte een oude fietsketting pasklaar, en zette alles netjes en flink in elkander. Jan stond er verrukt naar te kijken, en Karel niet minder.
Ge zoudt het bovendien moeten koopen, want men kent u niet. Maar te koop noch te huur, voor geen vijfhonderd, noch voor duizend francs, zoudt ge er een vinden." "Wat te doen?" "Op mijn woord, het beste is, dat ik het wiel herstel en ge uw reis tot morgen uitstelt." "Morgen is 't te laat." "Dat is erg!" "Is er geen postkar naar Arras? Wanneer passeert ze hier?" "Van nacht.
Ik had eerst plan, de streek per fiets te bereizen, maar bleef na korten tijd reeds steken in de sneeuw en verdwaalde buiten dien, daar de weg niet te herkennen was, omdat er niemand langs was gegaan, sedert de sneeuw gevallen was. Den geheelen namiddag en een deel van den avond marscheerde ik in ééne richting verder, steeds met mijn wiel aan de hand, zonder een mensch of een huis aan te treffen.
De vrouw van den meester zou een paar dagen uit de stad gaan en er bestond dus geen vrees, dat van dien kant een spaak in 't wiel zou gestoken worden.
Ook zij is telkens in visioen. Dan ziet zij: een groot wiel van vuur; een kruis, oogverblindend in gouden glans; een hoogen berg en op den top schitterend het Lam Gods; op een wiel eene ladder welker top de hemelen schijnt te doorboren; naast het wiel een man met goudglanzend hoofd, haar als witte wol, schitterende oogen; vóór Gods troon vier dieren, die vier aangezichten en zes vleugels hebben; die vleugels zijn vol oogen; een hoogen berg, welks top schittert van licht;
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek