Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 20 juni 2025


Om vrijvrouwe van de Werve te worden moet gij wat anders bedenken." Toen rees zij op en ging voor mij staan. "Leo! gij zegt dat onafhankelijk te zijn altijd mijn vurigste wensch is geweest, dat placht zoo te wezen; maar ik heb nu begrepen, dat het mijn hoogste geluk zoude zijn afhankelijk te worden van den man dien ik liefheb.

"Mijn generaal overleden," snikte hij, "in mijne armen; Francis was er niet eens bij." "En uw Majoor?" vroeg ik, om hem weer op dreef te brengen. "Och spreek er niet van...." "Spreek Rolf, zij is toch wel?" "O, ja! wat de gezondheid aangaat dat schikt nog al, zij is sterk, zij kan wat verdragen; overigens...." "Wat dan! hoe gaat het tegenwoordig op de Werve, dat gij hier zijt?"

"Maar ik en durf bij Wittes vader niet meer komen!" sprak Simon. "En ik niet! en ik niet!" was het algemeen geroep. "Dat behoeft ook niet!" hernam Marten. "Wij koopen het bij Meeuwisz. op het Maerlant en halen eerst bij ons thuis eenen anderen zak!" "En als uwe moeder dien niet geven wil, wat dan?" vroeg Joost Van de Werve.

Maar gij treft het nu zoo slecht met de drukte. Daar komen waarlijk de Pauwelsen al aan, en de meester met de schoolkinderen. Ik moet toch even mijn hoed en mantille afwerpen. Maak intusschen kennis met mijn neef Leopold van Zonshoven, die ook op de Werve is aangeland, omdat hij te Z. moest zijn echter niet voor dienstzaken, zoover ik heb kunnen nagaan."

Een voorwendsel voor mijn toertje naar Z. behoefde er niet gezocht te worden tegenover Francis. Zelve begreep zij, dat ik, nu de generaal weer op de been was en aan haar arm reeds een paar malen door den tuin had gewandeld, mijne onmisbaarheid niet langer kon aanvoeren als motief om op de Werve te blijven, en tegelijk dat ik vóór mijn vertrek nog wel een en ander in de naburige stad had te doen.

"Met er die uitlegging aan te geven, Leo, brengt gij mij waarlijk in groote verlegenheid; want al wilde ik ik kan u in dezen niet voldoen. Sinds wij hier op de Werve zijn, heb ik niets nieuws laten maken." "Maar dat is toch zoo lang nog niet." "'t Is reeds het derde voorjaar, en...." "Dan zijn uwe toiletten niet meer naar de mode, dat wil ik toegeven; maar zij kunnen toch smaakvol zijn.

Overberg had mij aangeraden er eens heen te gaan en met de goede lieden kennis te maken; als gast van de Werve kon ik er licht een glas versche melk vragen en een praatje aanknoopen, dat mij mogelijk een en ander omtrent Francis deed te weten komen, wat ik deze zelf niet kon vragen.

Oordeel nu zelf, wat ik in dezen voor u doen kan; gij zult toch niet van mij vergen, dat ik hier in danskostuum aan tafel zal verschijnen." "Hm! hm! wie weet waar ik u nog om plagen zal, als wij eens op de Werve feest vieren!" "Men viert geen feest op de Werve, daartoe hebben we geene gelegenheid en geene aanleiding," sprak zij wat knorrig en kortaf.

Hij moet echter sinds zijne retraite op de Werve zijne leefwijze zoozeer vereenvoudigd hebben, dat zijn pensioen toereikend bleek voor zijne behoeften, terwijl de hooge interesten die hij moest betalen van dat deel zijner bezittingen, dat nog zijn eigendom heette, bij een beter beheer en minder verwaarloozing betaald konden worden uit hetgeen zij opbrachten.

"Hij had den leeftijd," voegde de kapitein er bij; "en zoo hij zijn ontslag kreeg, was het met eervolle onderscheiding: bevordering tot generaal, vergunning tot het blijven dragen van de uniform." "Waarvan wel niet druk gebruik zal gemaakt worden; want de generaal retireerde zich naar het huis de Werve," merkte de oude dame aan.

Woord Van De Dag

verheerlijking

Anderen Op Zoek