Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juni 2025
't Angstzweet parelt hem op het voorhoofd; hij weet niet wat aan te vangen, neemt werktuigelijk een bak met water, die bij 't bed staat en doopt er een doek in, dien hij op 't brandende voorhoofd van Keetje legt. "Dat's koud, hu! dat's koud." "'t Zal je goed doen." "Daar komt hij!
Ik gevoel mij zelfs vereerd, want in sommige opzichten ben ik uws gelijke niet, maar ik kan u niet liefhebben, en ik kan niet met u trouwen, en ik geloof dat het maar het best is u dit ronduit, eens en voor altijd, te zeggen," en werktuigelijk ging zij voort met kuiltjes te graven. "O, zeg dat niet," riep hij bijna kermend uit. "Om Godswil, zeg dat niet!
't Is mogelijk, maar ... de moeder zweeg, die gedachte was al te pijnlijk. Ach moeder, riep Tirza, water! al is het maar één droppel. De moeder werpt een wanhopigen blik in het rond. Het is haar alsof een schaduw over het licht trekt. Zou dat de naderende dood zijn? Bijna werktuigelijk zegt zij: Geduld, Tirza. Zij komen. Zij zullen weldra hier zijn.
Er was iets in die oogen, ze wist niet wat, maar iets van magnetisme, als zoû zij de hare nooit meer kunnen afwenden. U kan toch wel vreemd zijn! sprak ze werktuigelijk: woorden, die haar bij intuïtie ontwelden.
»Moet hij ook naar Chertsey, mevrouw?« vroeg Oliver, ongeduldig om zijn boodschap te verrichten en stak zijn bevende hand uit naar den brief. »Neen,« antwoordde de oude dame en reikte hem den brief werktuigelijk toe. Oliver wierp er een blik op en zag, dat hij geadresseerd was aan den heer Harry Maylie, in een of ander groot landhuis, waar kon hij niet uitmaken.
Maar zij zette de wandeling door hare nieuwe kamer voort en haar blik viel op een Japansche doos, die mevrouw Van Raat op haar schrijftafel geplaatst had. Zij wilde, als werktuigelijk, de doos openen, maar bespeurde, dat zij gesloten was.
Een vreemde lust beving hem. Hij voelde een komende stormwind opruischen door zijn leden. Hij opende breed zijn oogen en staarde, werktuigelijk doorgaand met het strikken van de doek, waaronder de kompres boven Mathildes hoofd vastgemaakt werd. Marie hield met haar twee handen het hoofd stil en de kompres er op. Jozef maakte den strik. Dan raakten zijn vingers Maries pols.
Hij zette zich op eene bank, maar zij bleef staan en plukte werktuigelijk de trossen der kamperfoelie boven zijn hoofd. Zij had op de lippen eene vraag, die zij niet uiten kon. O, Otto, zeg me.... is het niet om.... om? stamelde ze. Hij zag vóór zich, terwijl zij de verwarde stengels uit elkaâr rukte. Langzaam sprak hij: Wat meen je toch, Suze-lief?
"Goeden avond," zeide Mimi, die naar hem toe ging en hem de hand drukte, wat hij werktuigelijk toeliet. "Wat voor den duivel kom jij hier doen?" vroeg Marcel; "en nog wel op dit uur?" "Ik heb het zoo koud," antwoordde Mimi rillend; "en daar ik in het voorbijgaan nog licht hier zag, ben ik, al is het wat laat, naar boven gekomen." Zij rilde nog steeds.
Wij gaan over Keulen en Berlijn verder.... Het was haar, of heur adem stokte. Wanneer vertrekt u? vroeg zij werktuigelijk. Over een paar dagen. U gaat tot Petersburg, tot Moskou toe? Ja. Trekt Rusland u aan? Hij antwoordde een weinig afgetrokken, in korte, hortende zinnen. Terwijl zij luisterde, was het haar, als had zij kunnen weenen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek