Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 mei 2025
"Zie je, Dick," zei zij tot den leerling, "daar die vreemde kleur van het water? Zou dat zijn door de een of andere zeeplant?" "Neen, mevrouw," antwoordde Dick, "die kleur wordt voortgebracht door millioenen kleine schaaldiertjes, waarmede de groote zoogdieren zich gewoonlijk voeden. De visschers noemen dat met recht 'walvisch-eten'". "Schaaldiertjes!" zei Mevr. Weldon.
"De handelsbelangen van mijn man voerden hem nergens dan naar Nieuw-Zeeland en ik ben nergens anders met hem mee geweest. Geen van ons kent dus dit gedeelte van beneden-Bolivia." "Welnu, mevrouw Weldon, u en uwe reisgenooten, u zult een zonderling land zien, dat zeer verschilt van de streken van Peru, Brazilië of de Argentijnsche Republiek.
Weldon aan kapitein Hull te moeten vragen of er geen gevaar voor de bemanning en voor hem in gelegen was een walvisch onder zulke ongunstige omstandigheden aan te vallen. "In het minst niet, mevrouw Weldon," antwoordde kapitein Hull. "Meermalen is het mij gebeurd dat ik den walvisch met een enkele boot vervolgde en 'k heb hem altijd meester kunnen worden.
Maar bij den afstand waarop we ons hier van het Amerikaansche vaste land of van de eilanden van Australië bevinden, vrees ik dat ze hierin niet zullen geslaagd zijn!" "Misschien," zei Mevr. Weldon, "zal men nooit achter het geheim van dit ongeluk komen! Toch zou 't mogelijk zijn dat er nog iemand van de equipage is achtergebleven!"
Het beste bewijs overigens dat Mevr. Weldon en de anderen zich vergisten is, dat er geen giraffen in Amerika zijn. Dick Sand maakte toen de volgende opmerking: "Maar ik dacht dat er evenmin struisvogels als giraffen in de Nieuwe wereld zijn?" "Ja wel, mijn jonge vriend," antwoordde Harris, "en juist bezit Zuid-Amerika er een bijzondere soort van.
"Nooit?" vroeg de leerling. "Nooit," herhaalde kapitein Hull. "Wat besluit u daaruit?" vroeg Mevr. Weldon. "Dat Samuel Vernon de oostkust van Afrika niet heeft kunnen bereiken, hetzij hij door de inboorlingen gevangen genomen is, hetzij de dood hem onderweg heeft getroffen!" "En dan die hond?...."
Weldon en haar kind met den Pelgrim naar Amerika terugkeerden, was niets natuurlijker dan dat neef Benedictus hen op hunne terugreis vergezelde. Maar hij was de man niet voor mevr. Weldon op wien ze in hachelijke oogenblikken kon rekenen. Zeer gelukkig zou het een gemakkelijke reis zijn in het schoone jaargetijde, aan boord van een vaartuig welks gezagvoerder al haar vertrouwen verdiende.
"Wat scheelt het ons!" zei Bat. "Het scheelt ons integendeel veel," antwoordde Mevr. Weldon. "'k Had liever dat die man bij ons was." "U hebt gelijk, mevrouw Weldon," zei Dick Sand; "maar, zoo hij uit eigen beweging stil uit ons gezelschap verdwenen is, zie ik niet in hoe we hem zouden kunnen dwingen om weer bij ons te komen! Wie weet of hij geen reden heeft ons gezelschap voor altoos te mijden!"
Voor het eerst kon hij als leerling de reis aan boord van den Pelgrim mede maken. Een goed zeeman moet even goed de groote visscherij leeren als de groote vaart. Het is een goede voorbereiding voor alle mogelijke gebeurtenissen die het zeemansvak medebrengt. Bovendien ging Dick Sand mede op een schip van James W. Weldon, zijn weldoener, en gecommandeerd door zijn beschermer, kapitein Hull.
Weldon beschouwde hem als haar kind, als een grooten oudere-broeder van haar kleinen Jack. Wij moeten hier nog bijvoegen dat neef Benedictus evenwel noch werkeloos, noch onledig was. Hij was integendeel een werkzaam mensch. De natuurlijke historie waarin hij zich geheel kon verdiepen, was zijn eenige hartstocht. Nu is "de natuurlijke historie" een woord van grooten omvang.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek