Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juni 2025
Het was volstrekt noodig, dat de "Nimrod" wegkwam, eer het seizoen verder was gevorderd, en na een flinke inspanning, om kolen aan land te brengen, stoomde ons schip naar het Noorden op den 22sten Februari en liet het aan ons klein troepje over, het werk af te maken.
Ik ga lekker een dutje doen." "Ik ook; dat is het verstandigst. Later zal er niet veel tijd, en misschien ook niet veel trek zijn om rust te nemen." Old Firehand maakte schielijk dat hij wegkwam; want de twee spionnen stonden op om een plaatsje te zoeken, waar zij hun uiltje zouden kunnen knappen.
Haar hartstocht was de bewustheid, dat alle penningen, die maar op een of de andere manier tot haar konden komen ook werkelijk kwamen; dat geen enkele cent van haar wegkwam, die op een of andere manier uitgespaard had kunnen worden. Ze was een goudmijn voor haar man en werd zeer bewonderd.
De jongen had wel graag gewild, dat ook de derde een stoot had gekregen, maar die had al gemaakt, dat hij wegkwam. "Nu denk ik, dat ze wel genoeg hebben voor van nacht," zei de jongen. "Ja, dat denk ik ook," zei de groote hamel. "Ga nu op mijn rug liggen, en kruip onder de wol. Je verdient wel, dat je 't goed en warm krijgt na al dien wind, waarin je geloopen hebt."
Bruisend en dreunend als de sterkste storm en de meest woeste waterval vloog de boschbrand de bergvlakte op. Toen vluchtten de havik en de berguil, en de marter snelde naar beneden uit den boom. 't Zou zeker niet lang meer duren, voor 't vuur in de dennetop kwam. De jongen moest ook maken, dat hij wegkwam. 't Was niet gemakkelijk van den hoogen rechten stam van den denneboom weg te komen.
Ik vroeg, dat zij zouden uitscheiden om mij eenen pot bruinbier te tappen, al was 't maar eene pinte of zeven; maar de vrouw, een echte stokvisch, antwoordde mij woedend, dat als ik niet dadelijk wegkwam, zij mij in kennis zou brengen met den blok, waarmede zij op den kop van heuren man trommelde. En nu ben ik hier, vriend, zweetend en af van vermoeidheid; hebt gij niets te eten?
En nauw hoorbaar voor hem alleen was het, wat zij er bij voegde: En dan mijn geliefde, mocht die betere tijd eens komen, kom dan weder. Een lange, hartstochtelijke afscheidskus, wellicht een afscheid voorgoed. Hoe hij wegkwam, wist Kolb niet, het was een oogenblik van stilstand in zijn geheele bewustzijn.
Dat hoorde de luisterende keukenmeid heel duidelijk, ze sprong uit bed en strompelde de kamer binnen. De dieven liepen weg en renden of de dood hen op de hielen zat, en de meid, die niets merkte stak een kaars aan. Toen zij met het licht terug kwam, maakte Duimpje gauw, dat hij wegkwam in de schuur.
"Mijn lieve, lieve Poeke," riep het kind, "mag niet weer weggaan!" "O," zei de moeder, "dat kind is dol op de poes. Wat haar ook scheelt, bij Poes kan ze altijd troost vinden." Lize wist genoeg. Ze maakte maar, dat ze zoo gauw mogelijk wegkwam. Toen het avond was, stapte Lize dapper naar de klok en draaide den zwarten wijzer weer naar haar eigen huisnummer.
Dood waren ze niet ze zouden weldra weer tot bewustzijn komen, en daarom was het raadzaam, te maken dat ik wegkwam. Om hen echter nog voor eenigen tijd onschadelijk te maken, nam ik hun de kruittasch af, die zij aan hun gordel hadden hangen, en sloeg hun geweren stuk. Bij die gelegenheid gevoelde ik duidelijk, dat ik mijn voet had bezeerd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek