Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juni 2025
Altijd had hij, op den zolder waar hij nu gansche dagen timmerde, kant en klaar eene wit-houten doodkist, een armemenschen-doodkist staan. Zij stond daar, griezelig-bleek in 't schemerachtig zolderlicht, scheef tegen den muur geleund onder de dakpannen, en bleef er staan, tot ze, verkocht, door iemand werd weggehaald. Dan maakte hij er onmiddellijk een nieuwe voor in de plaats.
Het gezichtje was bleek en vermagerd en tranen kwamen in de oogjes. "Och, lieve Heer," prevelde zij "als moeder maar niet wakker wordt. Och ik ben zoo bang alleen. Och, lieve Heer, en we hebben zoo'n honger, och laat vader toch thuis komen. Als vader maar wist van moeder en van 't broertje. Waarom hebben ze vader ook weggehaald. Hij heeft toch geen kwaad gedaan.
Een schreeuw van schrik ontvloog den inwoners, als zij mij met het geweer in de hand zagen binnentreden, en zij begonnen smeekend mij te zeggen, dat zij niets meer bezaten. Men had hunne kiekens en hunne eenige geit beroofd; zelfs hun laatste brood hadden de Belgen weggehaald.
Ook nu weer staat de tabaksverkooper in zijn winkeldeur, onderwijl Franciscus' mes, stuk voor stuk, de bestelde waterbaars schrapt en kerft. »Jan Dupker ook al door de gendarmen weggehaald, hè?" zegt mijnheer Vermaat meewarig. »Jan Dupker?!..." Het boven zijn werk gebogen hoofd van den kreupele veert overeind, de punt van het vinnige schrapmes wijst eensklaps doelloos de lucht in.
En nadat zij met hun getwintigen zoo omtrent een honderdvijftig wafelen hadden binnengespeeld, werden de schotels en pinten weggehaald, en bracht men Fransche en genever. Nu werden de pijpen aangestoken, en een vlakke smoorwolk dreef seffens boven de koppen.
"Mij dunkt," zeide Deodaat, naar beneden ziende, waar hem de flauwe schemering, die uit de kerk voortkwam, de ladder ontdekken deed: "wij kunnen hier afdalen." "Om ons de hersens op de zerken tot gruis te slaan?" viel Zweder in: "ik dank u, heer Ridder. De onderste trap is weggehaald. Die vervloekte monniken wisten wel wat zij deden. Bovendien, de kerk zelve staat in lichterlaaie."
"Meta" staat op 't eerste deksel, En daaronder, wel bewaard, Ligt een gansche schat geborgen, Door haar zachte hand vergaârd. 't Zijn de blijken, dat haar leven Kalm en effen henenvloog. Bruidsjapon, een kinderschoentje, Vallen dad'lijk al in 't oog. Aardigheden, kleine giften, Prijzen in haar jeugd behaald Maar geen speelgoed is gebleven; Dat werd alles weggehaald.
DEMETRIUS. Waarom zou hij wanhopig zijn, die weet, Hoe woorden, blikken en geschenken werken? Kom, hebt ook gij niet vaak een ree geveld, En weggehaald voor 's koddebeiers neus? AARON. Nu, 't schijnt dan, dat een schaking of zoo iets U dienstig waar? CHIRON. Ja, zoo 't geluk ons diende. DEMETRIUS. Getroffen, Aaron! AARON. Nu, tref ook uw wit! Dan zijn wij af van zulk rumoer als dit.
»Wij zijn de eersten niet, die hier komen," sprak hij. »Er is hier geducht gestolen. Al het goede hout is weggehaald...." »Als zij het voornaamste maar lieten liggen, Marten," sprak 't Oude Hoen. »Op welke plaats ongeveer moeten wij het zoeken?" Marten keek nauwlettend rond, mat met zijne oogen de verschillende afstanden, betrad de ruïne, en zei eindelijk: »Hier moeten wij zijn, denk ik.
In korte woorden werd besloten dat de kleine biertonnen 's avonds laat, door meneer Bolleken's koetsier en een helper weggehaald zouden worden; en op dezelfde wijze zouden ook de baas en zijn vrouw van levensproviand worden voorzien. Meneer Bollekens stond klaar om te vertrekken en toch ging hij nog niet. Het was alsof hem nog iets ontbrak, dat hem moest aangeboden worden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek