Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 25 mei 2025


En als Sir Guy Chester met zijn vrouw aan het hof komt, wekt Hermoine door haar geest en haar lieftalligheid de algemeene bewondering op. Haar ziende, zegt Queen Bess op weemoedigen toon: "De fortuin heeft van Chester een saletjonker gemaakt; hij eet nu zelfs met dat afschuwelijke Italiaansche ding, vork genaamd.

Ik sloeg den band van mijn harp weder over den schouder en ging heen, maar nog dikwijls zag ik om naar den heer en dame, die mij met een weemoedigen blik nastaarden. Daar het nog geen tijd was om naar de brug de l'Archevêché te gaan en Mattia op te zoeken, doolde ik langs de kade en zag naar de stroomende rivier. De avond begon te vallen; men stak de gaslichten aan.

»Dan loopt mijn moeder weg, en uw vader haar achterna," hernam Caesarion met een diep weemoedigen, niets minder dan honenden glimlach. »Alles is nu ook verloren. Maar Rome laat de overwonnen koningen en koninginnen in het leven. Men zal Caesars zoon niet bij een triomftocht aan de Quiriten vertoonen. Daarvoor gelijk ik te veel op mijn vader.

De Koning, zoo krachtig en fier nog, vergeleken bij den weemoedigen grijsaard, die hij nu was.... Gawein, reeds ernstig, maar even jeugdig als zij allen toen waren geweest.... Gwinebant, bijna een knape, van achttien lentes nauwelijks.

Ja zeker," vervolgt Thom, en nadat hij vlug een kort verslag van den loop der zaken, en nog den meesten lof aan zijn ontslapen leermeester en vriend heeft gegeven, besluit hij op diep weemoedigen toon: "Och, als u 't mij vraagt juffrouw, dan geloof ik vast dat ditzelfde orgelkamertje dien laatsten keer een soort van Gethsemané voor hem geweest is." "Hoe zoo ...?"

Toen eindelijk alles gedaan was, stonden de Directeur, Hostein en mevrouw Groote in de Directiekamer nog een oogenblik te praten. Zij waren alle drie nog onder den indruk van het voorgevallene. „Jammer, doodjammer, treurig afgeloopen”, zei Schröder, en Hostein voegde er met een weemoedigen blik bij: „Wat ’n eind voor ’n artist; ’t is om ’t te besterven!”

Na deze woorden haalde de Koning zelf het koffertje te voorschijn. Eer hij een lakei ontbood, die het zorgvuldig verpakt in Li's rijtuig zou brengen, drukte hij nogmaals op de veer, die het deksel deed openspringen, en staarde met weemoedigen blik in de leege ruimte. "Hoe lang zal het duren, eer ik mijn schatten weer terug heb," sprak hij met een zucht.

Doodmoe van al zijn schreien en misbaar-maken, voelde hij groote behoefte aan rust. Zijn moeder hield nog altijd haar armen open en zag hem met een weemoedigen glimlach aan. Wat was er natuurlijker, dan dat Deugniet nu, in zijn kalmere stemming, niet langer aan haar stille uitnoodiging weerstand bood.

Op de ernstig-geworden gezichten, waarover een nabije lantaarn, een stillen, weemoedigen schijn wierp, lag een glimp van onuitgesproken bittere treurnis of een trek van ingehouden, nauw-bedwongen woede ... De vochtige koû deed hen bibberen.

Juffrouw Noiret was niet zeer spraakzaam, en ik bracht haar doorgaande stilheid in verband met een weemoedigen trek om den mond, die mij deed onderstellen dat zij niet gelukkig was. Saartje was allerliefst en, schoon het geheele gezelschap in beschaving vooruit, ook hier volkomen op haar plaats, en enkel eenvoud.

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek