Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Een kwartier lang liepen wij voort, worstelende tegen den wind; onze stappen weerklonken op den harden grond in dezen hollen nacht; hoewel ik eigenlijk het eene been niet meer voor het andere verzetten kon, trok ik thans Vitalis voort. Met hoeveel verlangen zag ik den weg aan de linkerzijde tegemoet. In het donker zag ik eensklaps een klein roode ster schitteren.
In onbaatzuchtigheid en opoffering hebben deze Poolsche vrouwen meermalen de partij- en ijverzuchtige mannen overtroffen, en een Fransch geschiedschrijver heeft daarom niet geheel ten onrechte gezegd, de kreet: "Finis Poloniae" zou nooit weerklonken hebben, als men de Poolsche vrouwen gevolgd was.
Sedert deze treurige gebeurtenis was het verdriet een trouw bezoeker op het slot van den paltsgraaf. De hevige toorn was in knagend hartzeer overgegaan. Dikwijls, wanneer hij onrustig door de kamers dwaalde, waaraan zooveel herinneringen verbonden waren en doodsche stilte hem omringde, waar vroeger de zachte stem van de geliefde vrouw weerklonken had, dan overweldigde hem de smart.
Maar... nu moet hij toch weg: »Ik doe het voor uw eer, het morgenlied van de wachter heeft al weerklonken." En wenend blijft zij alleen achter: »nû lige ich liebes âne reht als ein senede wip."
22 Daar weerklonken zuchten, klachten en hooge gillen door de lucht zonder sterren, waardoor ik bij het beginnen ervan weende. 25 Verscheidene tongen, gruwelijke talen, woorden van pijn, toonen van toorn, stemmen hooge en schorre, en een geklop van handen mèt dezen,
De uitbarsting in den morgen van den 27 overtrof te Batavia alle andere in hevigheid: in verscheidene winkels werden de glasruiten verbrijzeld. Daarna hoorde men niets meer tot zeven uur in den avond, toen het geluid weer duidelijk verneembaar werd. Tusschen tien en elf uren weerklonken weer slagen, die niet veel minder hevig waren dan die van 's morgens.
In de groote zaal, waar zoo pas de dans nog weêrklonken had, stonden de leuningstoelen met hooge ruggen al weer op een stijve rij langs den muur. Zij ging naar de piano en sloeg zacht een paar tonen aan. "Ook in mijn tijd ontbrak 't hier niet aan vreugd en vroolijkheid," zeide zij. De Majoorske ging ook in de logeerkamer achter de groote zaal. 't Was pikdonker.
Zermah was verplicht hare poging tot ontvluchting, die thans onuitvoerbaar was, op te geven. Weldra weerklonken, in weerwil van het gehuil der windvlagen, talrijke stappen op den grond. Zermah luisterde met gespitste ooren aandachtig toe. Wat viel er toch voor? Zou de Voorzienigheid zich harer erbarmen? Zond zij hulp, waarop de arme vrouwen niet meer durfden rekenen? Neen, en dat begreep zij.
Dikwijls is de eerste gewichtiger, veelzeggender dan de laatste. Indien ook al nimmer op dat terras van Elsenör de bittere lach eens dooden konings heeft weerklonken, dan was het toch de smartelijke glimlach der deensche volksziel, die hier uiting vond, en de gestalten der sage schiep naar eigen, innerlijken drang.
Tevergeefs zocht men boven in de Brömserburg naar Mechtilde, het dochtertje van den burchtheer. Beneden echter hebben ze in alle vroegte een meisje uit het water gevischt, waarvan de oogen reeds gebroken waren. Een sombere stoet bewoog zich toen naar den burcht, waar de smartkreten van velen weerklonken over de vroeg geknakte bloem, de laatste spruit van den Brömserstam.
Woord Van De Dag