Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juli 2025
Maar de Cid wist te goed, dat het dwaasheid zou zijn, met zijne driehonderd man een leger van drieduizend goed uitgeruste soldaten aan te vallen, en hij wachtte dus zijn tijd af. Eindelijk slaagden de Mooren erin, den watertoevoer van Alcocer af te snijden. De mondvoorraad verminderde ook, en de Cid begreep, dat zulk een wanhopige toestand een gewaagd besluit noodig maakte.
Een wanhopige zekerheid dringt niet bij den mensch binnen zonder zekere diepe elementen te verwijderen en te verbreken, welke soms de mensch zelf zijn. Wanneer de smart tot dien graad is gekomen, nemen al de krachten van het zelfbewustzijn de vlucht. 't Is een noodlottige crisis. Weinigen onzer komen er ongedeerd en trouw aan den plicht uit te voorschijn.
Juist in het laatst der elfde en het begin der twaalfde eeuw had zich, ten gevolge vooral van de veelzins treurige en schijnbaar hopelooze toestanden op staatkundig en maatschappelijk gebied, met name ook in Italië, eene sombere, wanhopige levensbeschouwing van de gemoederen der menschen meester gemaakt: eene levensbeschouwing, die in niet geringe mate haar invloed op de Kerk en door deze op de kunst gelden liet.
Maria naderde bij het wanhopige meisje, en drukte haar de hand met een teder medelijden. Zij gaf aan haar stem die zachte toon, die als een zoet gezang in de ziel der ongelukkige dringt, en sprak: "Uw tranen vloeien in stilte, mijn dierbare Vrouw, uw hart smelt weg van droefheid en wanhoop; en niets niets verlicht uw bitter lot! Ho, gij zijt zo ongelukkig!" "Ongelukkig, zegt gij, mijn vriendin?
Hoe lang zou 't leven nog duren, dat ontzettende, laffe, wanhopige leven! Nou had ze geld, véél geld. Nou was 'r weelde. Nou had ze geen gewurm om 'n stuk brood, zooals die vent daar beneden. O God! O God! Als je me maar dood wou laten gaan... Als je me liet stikken, nou dadelijk... 'k Heb je toch niet om dat lamme leven gevraagd!...
Op hetzelfde oogenblik springen acht Spaansche busschutters door de geopende vensters in het vertrek en grijpen hem, terwijl zijn zwaard nog pas half is uitgetrokken, en binden zijn handen, doch niet zonder een wanhopige worsteling. Eer hij overmand is, ligt er een Spanjaard dood aan zijn voeten.
De verdedigers van de Ukraine, eerst zoo beroemd, daar alles voor hen week, waren verslagen en daarna verstrooid. "Ik geloof wel," zei ze bij zich zelf, "dat mijn vriend een laatste poging wil wagen. Het is misschien wel een wanhopige poging, maar toch zal hij haar doen!" Zij had gedurende dien langdurigen tocht wel gevoeld, dat ieder van hun schreden een gevaar verborg. Welnu, wat zou dat?
Zij dekte mij met haren mantel; en geene enkele wanhopige gedachte kon mij onder dat heilige scherm nog raken. Ik kreeg rust, geluk en vrede ten deel. Den avond vóór Sinxen, in den jare 1507, was de nacht te Antwerpen zwarter dan naar gewoonte; de donkerheid scheen voor de hand tastbaar; het was, alsof eene dikke en ondoordringbare wolk over de stad en tot op haren grond gedaald ware.
Hem was eens een wanhopige brief geschreven door iemand die hem afgodisch liefhad, en die brief eindigde met de opgewonde woorden: de wereld is verouderd, omdat jij van goud en ivoor bent; door jouw lippen wordt de historie weêr opnieuw geschreven. Die zin drong zich bij hem op en hij herhaalde ze telkens en telkens weêr.
In een wanhopige zelfteleurstelling voelde ze zich tòch onthutst-doen. Is dat wat je me te zeggen hebt, Geertje?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek