Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 2 juli 2025


Allen zonder onderscheid schijnen te gelooven in de oude bewering, zooals zij ook bij Vergilius voorkomt, dat de bijen kleine steentjes bij zich dragen, om als het hevig waait hun vlucht te balanceeren, en er waren er zelfs die dachten, dat zij bloemen aldus gebruikten.

Daar waait in dit eilanden-domijn een heel andere wind dan in het overige deel van Nederland.

"Voor den duivel! Dat zaakje zullen wij dan opknappen met ponjaard en mes," zegt Haring, grimmig lachend. "Ik heb er altijd schik in, een Spanjaard te pakken te krijgen." Zij onderzoeken de sloep nu nauwkeurig en vinden een mast en een zeil, die vóóruit zijn opgeborgen, wat hun goed te stade komt, want er waait een lichte bries, die hun gunstig is. Zij plaatsen den mast en hijschen het zeil.

De ligging van het dorp op den top van een vijftig el hoogen heuvel, langs welks voet de reusachtige Orinoco stroomt, is bewonderenswaardig schoon. Er waait altijd eene verkwikkende koelte. Tusschen de huizen staan eenige vruchtboomen verspreid: mango's, sarrapia's, oranjeboomen.

Maar met eene goede vrouw is het eigenaardig gesteld: weet een degelijk man onmiddellijk van waar de wind waait, zoo weet eene goede vrouw al lang te voren, dat er iets aan de lucht broeit. De oude baljuw kwam dus bij haar in de kamer en zeide: "Goeden morgen, lief kind! Hoe gaat het u? Veel beweging met al dat Fransche volk!"

In het eerst was ons dit welkom, hoewel het lang geen aangenaam gevoel is, als de noordenwind ons vlak in het gelaat waait, maar toch was in elk geval aan dezen scherpen wind nog de voorkeur te schenken boven dien regen en mist, dien in de laatste weken zonder ophouden gevallen was.

Als hij er nu aan denkt, dan schijnt de zoete lucht die hem uit de plaats waar zij woont, tegemoet waait, als een vleugje uit het Paradijs; moge elke ziel in de Kristenheid zulk een grote vreugde voelen als die nu mijn is!

Jongens, jongens, 't is wel heel erg," vervolgde ze, toen een nieuwe windvlaag alles rammelen deed en de kachel ineens rood verfde. "Bart, doe het schuifje wat dicht. Bartje!" riep ze. Bart stond op en temperde de kachel wat. "Het waait ineens weer harder," zei hij en ging ook bij het zijraam staan, om uit te kijken. Anders zag je nog wel menschen op het land bezig; nu was er niemand.

Op die vraag is het niet mogelijk een antwoord te geven; maar zeker had ik niet verwacht, de beeltenissen van deze twee vorsten naast elkander te zien prijken op de borst van een indiaansch meisje in het hart der wouden van Zuid-Amerika. De avond is gedaald. De maan schijnt met volle pracht en helderen glans aan den wolkeloozen hemel. Er waait een zacht koeltje; de lucht is frisch en verkwikkend.

Stil, man! vrees niets; Richard van Engeland verraadt geene geheimen, welke bij de wijnflesch uitlekken." Helaas! dat mijne heiligschendende vuist ooit het oor van den gezalfde des Heeren aangeraakt heeft!" "Ha! ha!" zei Richard, "waait de wind uit dien hoek? Inderdaad, ik had den klap vergeten; ofschoon mijn oor den geheelen dag daarvan gesuisd heeft.

Woord Van De Dag

bakels

Anderen Op Zoek