Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ysabele beval den burcht te doorzoeken. En overal zochten de dienaren en kamenieren. Maar zij vonden geen schaakspel. Morgen, mijn oom, zeide Ysabele; met den nieuwen dag, wen zonneschijn in de duisterste hoeken schijnt, zullen wij zoeken naar dat tweede, Zwevende Scaec.... O mijne tweede, leliëzoete Ysabele! zeide Gawein vervoerd, terwijl Amadijs, achter hem, luisterde jaloerschelijk.
Hij voedt den snel-groeienden wijnstok, Slangachtig kronklend, en de donkre klimop, Vast aan elkaar wild vlechtende, en de bloesems, Knoppend, ontbloeid, of welkende van geur, Die wen de wind erdoor stroomt hem besterren Met stippen kleurig licht; en heldre gouden Vruchtbollen, hangende in hun eigen hemel, Die groen is; en, door aderige blaadren En amberkleurge stengels, het gebloemt Welks purpren en doorschijnge bekers altijd Te schuimen staan van hemeldauw, den drank Van geesten.
Want beneden den Wonderboom, wees des gewes, o Ysabele, is behendelijk en met list gewrocht een duiwere en daarin staan wel zestien mannen en hebben acht blaasbalgen in de handen en daarmede jagen zij met groote kracht wind in den Boom, van beneden in de wortelen tot boven in den top en wen zij bewaaien de vogelkens en mede de bellekens, zingen en klokkespelen zij allen zoo schoon te zamen... Hoort!
De vrouw had het begin van een wen, en kreeg Aqua sumatralia. De landbouwer leed aan rheumatiek, en moest Aqua sensationis innemen. De dochter, een ferme meid met blozende wangen, liet zich gemakkelijk bepraten om Aqua furonia te nemen tegen eenige zomersproeten.
Wen ik gewond was, en bewusteloos lag, neyede zij in den pleine en maakte groot misbaar, tot mijne knapen mij kwamen vinden en wen ik haar dan terug zag, met mijne oogen, dacht mij, dat ik al leeds vergat, begon mij het hart te verhoogen en gevoelde ik mij of ik al genas! De nacht was geheel gezonken.
Gelijk wen sluiers zweven voor de maan, En ’t zwerk de duizend oogen houdt gesloten, En al wat kleur had, die is kwijtgegaan, Een spooknacht uit den hemel is gevloten....
Voor de woning van Lugina stond de gepantserde brigadier geleund, zich met zijn blauwe doekje bewuivend, en wen daar kerels met stroo aankwamen, wees hij hun verder te gaan.
Hij keek dwars door mij heen, terwijl hij antwoordde: »Och, toen ik zeventien jaar was, heb ik eens gehuild, toen m'n eerste sectie uit elkaar ging,... maar daar wen je aan! In dienst moet je aan alles wennen!« Vanmorgen kreeg ik een briefkaart van Simon; na vele inlichtingen en vragen schreef hij: »wanneer je de sersant mog ontmoete, doe hem dan de groete van ons.
Wij zullen er in mijne foreesten de witte herten jagen en de vlakkige leoparden en wen wij terug van de jacht komen, zullen wij hippocras drinken en clareit en avondmalen met pauwbraad en pasteien!
"Nee, as 'k daar an wen, komt 't mijn te duur. Da's nou 's 'n idee van mijn! Weet je w
Woord Van De Dag