Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 mei 2025
Toen nam ik een kruik, om water te halen. Bij de put gekomen zag ik, dat het water bevroren was. Daarom nam ik mijn hoofd af en brak het ijs stuk, vulde de kruik en bracht het water bij de maaiers. Toen zij mij zagen, vroegen zij mij: 'Waar is uw hoofd? Ik hief mijn hand op, en tot mijn groote verbazing zat mijn hoofd niet op mijn schouders.
"O Cilly, hoe aardig! Maar wat heb je dat prachtig geheim gehouden! En wie is de gelukkige?" vroegen Frits en Elsje te gelijk. "Mijn aanstaande man is van adel en heeft een buitenplaats even buiten Utrecht," zei Cécile fier. "Hij heet Victor, Jonkheer Victor van den Berkenhorst. Je kent hem wel een beetje, Frits." "Jawel," zei Frits peinzend.
Wat hij toen maakte was grootsch; maar hij zelf zou de man worden, om den vroegen Rembrandt te overtreffen. De "Simeon in den tempel" is een bijbelsch stuk. Maria, de moeder van het Jezuskindje, ligt op den steenen vloer neergeknield. Jozef, ook eene knie buigende, houdt in de hand de duifjes, die voor offer bestemd zijn.
Ik was al heel gelukkig toen ik dat geschreven had omdat ik daarin een synthetisch beeld geef ... dat vochtige ... dien blauwigen nevel tusschen de boomen van 'n woud voel ik daar zoo uit.... Dat klinkt mij zoo goed: al blauwig van den vroegen uchtend ... ik zeg hier uchtend en niet: morgend ... ook al weer om de zelfde reden ... dat komt zoo van zelf.
Wat is er met Massijn! wat haalt hij zich nu in 't hoofd? vroegen de dorpelingen zich met verwondering af. En toen de een of ander hem soms vroeg wat hij nu toch deed in de uren, die hij eertijds in 't gezelschap van zijn medeburgers placht door te brengen: Lee ...e...ezen, antwoordde hij met een ernstig, afgetrokken gezicht. Het was de waarheid.
Hier ontmoetten wij eenige voorbijgangers, die ons verlangend naar de gesteldheid van den weg vroegen. Kort nadat het donker was dreven de wolken eensklaps weg, en de uitwerking daarvan was bepaald tooverachtig. De hooge bergen, blinkend in den vollen maneschijn, schenen aan alle zijden boven ons te hangen, als bevonden wij ons in eene diepe rotskloof.
Rivieren, die des zomers niet uitdrogen, zijn er maar heel weinig in het land. Die bron bij Silouan is dus heel iets bijzonders. Hij geeft alleen maar water vlak na den grooten regentijd, den zoogenaamden vroegen regen. Een paar weken daarna is alles droog. Ik ken het dorp Silouan wel. Het ligt tusschen den stadsmuur vóór de Duitsche Plaats in het dal tot den Olijfberg. Uit mijn raam zie ik het.
"Ja, ik heb door mijn verstandige manier van doen dezen berg vrij gemaakt," zei de boer, en vertelde hun van de beide reuzendochters en het broederdeel. De mannen luisterden hier heel oplettend naar, maar ze schenen bij iets anders in het verhaal stil te staan, dan wat de boer verwachtte. "Ben je er zeker van, dat de andere reuzendochter gevaarlijker is dan zij, die jij ontmoette?" vroegen ze.
Toen wij ten slotte in het middernachtelijk uur op onze kamer aangekomen waren, keken wij elkander eens goed aan en riepen uit: Wat een onvergetelijke dag! Maar, vroegen wij ons af, zal men ons willen gelooven, als wij onze lotgevallen van dezen eenen dag ook nog zoo eenvoudig mogelijk beschrijven?
De ridders die in de Love waren, en zelfs de koning zagen met zekere bekommerheid naar den toren en vroegen elkander wat toch die razende en onuitputtelijke Kerels nu weder aan het uitvinden waren om hunnen beslissenden val te vertragen. De zaak was echter zeer eenvoudig.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek