United States or Grenada ? Vote for the TOP Country of the Week !
Wel sprak eene der reisgezellinnen Deensch, maar voor deze mystificatie had zij ons toch niet kunnen behoeden en ook de vriendelijke hoofdconducteur, die in den trein alle moeite deed om ons de noodige inlichtingen te verschaffen, werd door onze Deensch sprekende vriendin slechts ten halve verstaan.
Had ze afgesproken eene vriendin af te halen, om mee te wandelen, dan kon die geregeld wel een uur en langer naar Hilda uitkijken. Eindelijk kwam ze er doodbedaard aanstappen. Ze vroeg er niet naar, of hare vriendin ook ongeduldig geworden was; ze zei niet, dat het haar speet zoo laat te zijn. Daar was ze te onnadenkend voor. Ze kwam, als ze lust had, en daarmee uit.
Ik begrijp heel goed dat het uw vriendin niet aangenaam kan zijn zich bloot te stellen aan een ontmoeting met mij; en ik begrijp nu ook aan wie ik het te danken zal hebben als ik weggejaagd word. NORA. Maar ik geef u de verzekering.... KROGSTAD. Jawel, jawel ... kort en goed: het is nu nog tijd, en ik geef u den raad uw invloed te gebruiken om het te verhinderen.
"Even wil ik een levend mensch zijn, even vrij, een Godin, geen dame van 't Museumkwartier, geen dochter van die, zuster van die, vrouw van die, moeder van die, vriendin van Mevr. die. Even, in mijn gedachten. Mijn gedachten gaan naar jou door mijn oogen, mijn gedachten kunnen wijd en zijd gaan, vooruit en achteruit in den tijd, door alle bedeksels gaan mijn gedachten.
Van Godelieve en zijne kindsheid sprak hij niet meer of scheen geen gewicht meer aan deze herinneringen te hechten. Evenwel kwamen er nog oogenblikken, dat het beeld van Lieveken voor zijne oogen opstond, en hij dacht zelfs met vermaak en welgevallen aan de vriendin zijner eerste jaren.
Twee dagen later kwam een vriendin van Mimi Rodolphe vragen of hij Mimi's "boeltje" wilde teruggeven. "Neen," antwoordde Rodolphe. Dan wist hij de afgezante van zijn maîtresse aan het praten te krijgen. Zij vertelde hem, dat Mimi zich in uiterst benarde omstandigheden bevond en dat het niet lang meer zou duren, of zij had geen dak meer boven haar hoofd. "En haar geliefde, waar zij zoo dol op is?"
"De vriendin, waar ge van spreekt," zegt Kosmo, "bewees eene vrouw van smaak en oordeel te zijn: van smaak, dat zij het "verlost Jeruzalem" op prijs stelde, van oordeel, dat zij den raad innam van een zoo voortreffelijk dichter, als waarvoor gij, naar ik hoor, bekend staat. Uw naam is...." "Justus Vondelius, Uwe Doorluchtigheid."
Eindelijk zuchtte hij met zwakke stem: "Machteld, mijn aangebeden vriendin, ik wilde u door dapperheid en heldenmoed verdienen, uw sluier heb ik dwars door het vijandlijk leger gedragen, vele Fransen zijn onder mijn zwaard gevallen; maar God heeft mij tot zich geroepen. Ik moet u verlaten: die overtuiging martelt mij.
"Dat je gelooft, dat ik je altijd liefgehad heb!" Crisóstomo lachte bitter. "O, je twijfelt aan me, je twijfelt aan de vriendin van je kinderjaren, die nooit een enkele gedachte voor je verborgen gehouden heeft!" riep het jongemeisje met smart. "Ik begrijp je!
Hierop keerde Maria zich tot Machteld en sprak: "Mevrouw, het gelieve u met mij te gaan; want Mijnheer Adolf wil wat slapen: zijn dankbaarheid voor u doet hem te veel spreken." Daar het meisje niet beter wenste dan de kamer te verlaten, mits zij niet meer alleen met Adolf dorst blijven, volgde zij gewillig haar vriendin.
Woord Van De Dag