Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juni 2025
»Ongeveer te tien ure," zeide baas Jansen. »In vijf en een half uur heeft de drift van een mensch tijd om te bekoelen," meende de oude Voortrekker, »en acht gij Frits nu in staat, om na zoo'n tusschentijd in koelen bloede de ouderlijke woning af te stooken?"
Het was Potgieter die sprak, en de ontwijfelbare toorn, die hem uit de ogen straalde, bedroefde zelfs zijn aanhangers. »Karel Landman betwijfelt het feit dat ik de eerste voortrekker ben..." »Dat ontken ik," liet Landman zich ontvallen. »Neef Karel, laat neef Hendrik uitspreken," vermaande Cilliers.
»Het lijkt wel een Engelsche stad," zeide hij geërgerd, waarop Charles Marling lachend zeide: »De taal is vrij." Doch toen de oude Voortrekker voor de ramen der voornaamste boekwinkels de portretten van Cecil Rhodes in alle mogelijke grootten zag uitgestald, klom zijn ergernis tot toorn, en een plooi van verontwaardiging werd zichtbaar op zijn verweerd gelaat.
»Verzoening 't is een liefelijk woord," begint de grijze voortrekker opnieuw, »doch wie heeft de arme Emigranten-Boeren in 1835 genoodzaakt, om vreemde landen in te trekken, onder wilde beesten en nog wilder kaffers? Wie heeft Natal ingepalmd, het wettig eigendom der Boeren?
En nu, mijne vrienden, moeten wij scheiden, want er ligt een berg van werk voor mij, en nog van daag rukken wij op naar het oorlogsveld, dat wij waarschijnlijk te zoeken hebben tusschen Johannesburg en de westelijke grenzen." De grijsaard en Frits Jansen waren opgestaan, en de kommandant staarde den ouden Voortrekker in de oogen. »Gaat gij mee?" vraagde hij, »gij zijt boven de jaren "
»Ik heb hem eens in het gezelschap van uw zoon ontmoet," hernam de oude Voortrekker, die een verwonderlijk sterk geheugen had. »Hij maakte op mij den indruk van een geslepen en gevaarlijk karakter te bezitten." »Wanneer is Jack naar Rhodesia vertrokken?" vraagde hij plotseling. »Den morgen na den brand," zeide moeder Jansen.
Ze gingen samen naar binnen, en de oude Voortrekker riep met krachtvolle stem: »De Kloppersstam bloeit nog, Anneke!" »Van wien komt de tijding?" vraagde de oude vrouw. »Van Buffelskloof," zeide de grijsaard. »Kom aan," zeide zij op opgewekten toon, »en hoe maakt het de moeder?" »Uitstekend zij heeft zelf den brief geschreven." »Is het een jongen?"
»Weet ge 't zeker?" vraagde de oude Voortrekker, terwijl op zijn gelaat een zekere spanning zichtbaar werd. »Ik weet het zéker," zeide tante Martje op stelligen toon; »Eliëzer heeft hem gezien." »Frits heeft ook een omweg gemaakt, toen hij dien avond vertrok naar Rhodesia," zeide Reinard Jansen; »het staat gelijk." »Waarom maakte Frits dien omweg?" vraagde de grijsaard. Jansen antwoordde niet.
Zwijgend zat hij in de zadel, maar op zijn vastberaden gelaat stond het te lezen: »'t Zij leven of dood, ik zal mijn plicht doen." Op de voorkist van zijn wagen zat een reeds bejaarde voortrekker bedaard zijn pijp te roken, en zijn met lang haar bedekt hoofd bij tussenpoozen in een dikke rookdamp te hullen, dat hem deed gelijken op een kleine vulkaan.
Met een blik vol deelneming en medelijden zag de grijze Voortrekker hem aan. Reinard Jansen was oud geworden, sinds baas Kloppers hem den laatsten keer had gezien. Zielepijn had haar diepe voren geploegd door dat verweerd gelaat, en die krachtige gestalte scheen gebogen onder een onzichtbaren doch zwaren last.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek