Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 oktober 2025
De vonken des levens spatten van den een op den ander. Wij worden ontstoken, vlammen op en worden uitgebluscht. Dat is het leven!" "Ach Eberhard, is er dan geen leven na dit?" "Neen!" "Niets aan de andere zijde van 't graf?" "Niets!" "Geen goed of kwaad, geen hoop, geen doel?" "Niets." De jonge vrouw trad naar 't venster.
Ik geloof dat hij zijn best doet om dood te gaan, maar ik weet niet of het hem gelukken zal." "Waar is hij?" zeide George ongeduldig. "Laat mij hem zien." Het gezicht des jonkmans was bloedrood geworden, en zijne oogen schoten vonken; maar hij achtte het voorzichtig om nog niets te zeggen. "Hij is daar in die schuur," zeide eene kleine jongen, die het paard van George vasthield.
"'k Heb in geen tijd zoo'n trek gehad!" Z'n sigaar weg-werpend, dat 't vonken regende wee, wee! knipte-die z'n zakmes open en begon voor te snijden. Soms als-ie de geledingen niet vond, hield Amélie de kaars bij en als 't kaars vet dan neerklukte op pa's decoupeerende hand, lachten ze als roovers.
Het scheen hem toe, alsof het klooster in wolken smooks gehuld was, waaruit nu en dan vlammende vonken vlogen; en hoe meer zij naderden, hoe meer zij de overtuiging verkregen, dat zij een krijgsrumoer hoorden, hetwelk al gedurig dichterbij kwam.
Een man verraadt zijn ijdelheid en zijn gemoed in zijn horlogeband, en de zijne bestond uit een dooreenvlechting van drie smalle leeren riempjes, een kabeltje van leer, hard en droog en taai. Vooral ook taai. Staal en steen kunnen niet alleen vonken schieten, ze kunnen ook stukspringen. Ze wagen in den strijd hun eigen bestaan.
In het Westen gaat de zon onder, de golven stralen in goud, purper en oranje, en de gouden bol daalt langzaam in het water in een apotheose van stralen, een uiteenspatting van vonken. Toen het donker was, daalden wij naar beneden, naar Monchique, nu onder den indruk van het landschap bij maneschijn. Zoo is dat zoo goed als vergeten Algarvië.
Toen spatten uit haar oogen vonken, om mij van hoofd tot teenen te verschroeien. "Aap!" giftigde zij. Ik herdenk met ontroering dit woord eener zuster tot een broeder, die beiden zoo "gnappe" kinderen van zoo "gnappe" ouders zijn als ik en Trijn.
Wat zijn de twee blauwe vonken, die lichten in de duisternis der alkoof? De oogen van het ondier?.... Het angstzweet breekt mij uit, en ik mag niet om hulp schreeuwen, mij niet roeren!.... Ai, ai, het zet zijne tanden in mijn oor en begint mij levend te verslinden!
Beneden in het dal, dat onder hen lag, liep een kleine beek, met elzen en kleine berkjes omzoomd. Daar scheen het, dat de brand ophouden zou. De loofboomen vatten niet zoo snel vuur als de naaldboomen. De boschbrand stond voor een muur, en kon niet verder komen. Hij gloeide en spatte vonken, probeerde over te springen op het sparrenbosch aan de andere zijde van de beek, maar bereikte dat niet.
Een familie-trek, die het paar echter niet weerhield van over de tafel heen elkander hoogst onvriendelijke blikken toe te werpen: vonken van dreigenden toorn uit de koolzwarte oude, flitsen van tartende minachting uit de staalgrauwe jonge oogen. Ik begreep er minder van dan ooit.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek