Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juni 2025
De mannen poozen in afwachting; de vrouwen komen later en trekken langzaam voort, in pratende groepjes, door de rij der monsterende kerkgangers heen.... Maar de meisjes daar, op 't eind der straat? Het is een wit gevleugel van al maar witte schortjes. Het is een dichte groep van druk jong volkje, trippelende en babbelende, leenig en luid, alsof het een kibbelen was.
Een van het soort waartoe ook de "Sarrasijn" behoorde, "die voor mijn here speelde met eenen bere", van wien eene grafelijkheids-rekening der 14de eeuw gewag maakt . Boven zulk volkje voelde een eerzaam klerk en gezeten burger als MAERLANT zich ver verheven.
Wie in de schuit is, moet meevaren: en het helpt niet of men tegen dat volkje hier met grof geschut aan boord komt en hen bedreigt met de Commissarissen tot de Pilotage of met Gecommitteerde Raden; want daar geven zij al zooveel om als een walvischhaalder om een dooie schelvisch.
Dat volkje denkt immers aan niets dan aan zotheden; het wringt zich immers in duizenden plooien, altijd weer andere karakters. Zij vertoonen zich zelfs als monsters. Bah! praat er mij niet van. Neen, weet je hoe ik ze beschouw die komedianten? Als marionetten-poppen; zij amuseeren ons totdat ze versleten zijn, en dan weg er mee."
De straten waren veel lediger dan voor een half uurtje; want toen wemelde en krioelde het op plein of gracht, in straat en steeg, op stoep en trottoir van het jonge volkje, waarvan men gerust zeggen kon: "En aan hun oogjes zie je 't aan, Dat zij wat graag naar school toe gaan!"
Vriendelijke gezelligheid vond ik er onder het argelooze volkje, soms bij onschuldig kaartspel en de kleine vingerhoedjes saké of rijstwijn, en eerst toen ik mij eenige dagen later weer aan boord van een elegante stoomboot onder Europeanen bevond, kreeg ik het gevoel van eenzaamheid, dat iemand soms kan overvallen in een vreemd werelddeel onder onverschillige menschen, maar dat men nooit gevoelt, als men des voorjaars in Japan gaat reizen.
Selam, die de voorhoede uitmaakte, was tusschenbeide genoodzaakt zijn stok te zwaaien om ruim baan te maken, en Mohammed, die den trein sloot en dat volkje niet al te best vertrouwde, keerde zich nu en dan op zijn ezel om en trok een leelijk gezicht of strekte de hand uit naar de bende jongens, die dan op eens verschrikt uiteenstoven en over elkaar heen buitelden.
De minste dichterlijke waarde heeft het historische lied, natuurlijk duisterder, naarmate het verder van het historische feit afstaat, dat het vermeldt of verheerlijkt. Het liedje: Mijnheer van Son is een brave kapitein, Hij regeert er zijn volkje zoo groot als klein heeft betrekking op een Amsterdamsch kapitein, n.l.
Ook schijnt Mataafa's volkje door het zwijgen van het geschut nieuwen moed gevat te hebben; ten minste hun koning leidt hen van twee kanten naar de Engelschen en hun vrienden, die zich ook niet lang meer zullen staande houden."
Over 't algemeen bedroevend weinig, o zoo bitter weinig! Dankbaar worden herdacht de ambtenaren, die hart hebben voor 't bruine volkje, dat zij regeeren, die de aan hen ondergeschikte Inlandsche ambtenaren beschouwen, niet als minderwaardigen in alles bestemd om hen te aanbidden, maar als evenmenschen en kameraden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek