Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 mei 2025
Twee regimenten van Durutte ijlen verschrikt heen en weder, teruggejaagd door de sabel der uhlanen en het geweervuur der brigades van Kempt, van Best, van Pack en van Ryland; de ergste worsteling is de vlucht; vrienden dooden elkander om te vlieden; escadrons en bataljons storten tegen een en spatten wijd en zijd uit elkander, als schuim van den veldslag.
"Veel zwarte mantels en stijve halskragen! niet een enkele monnikskap!" Ziedaar wat een vlug rondgeworpen blik hem bespeuren doet. "Waar zitten zij, die geestelijken, die minderbroeders vooral, die zich nog maar drie dagen geleden op alle hoeken van straten en pleinen zoo dapper lieten gelden? Eer dat het huis instort, vlieden al de muizen. Slechte voorteekenen van wat volgen moet."
Van tijd tot tijd jagen wij kleine wilde katten op, die dan met snelle en sierlijke beweging naar hun hol vlieden, waar zij een oogenblik aan den ingang stilhouden om ons aan te zien en dan ijlings te verdwijnen.
Maar in 't vlieden herwon Ferguut zijn tintelende leven. Hij deed Pennevare wenden, en het witte schild nam hij van den arm. Hij hieuw naar Galarant. De slag miste den koning, doch 't staal sloeg den kop van 't paard af. Onmiddellijk sprong Galarant van den grond, het zwaard in de vuist. Ferguut gleed uit den zadel, en te voet streden de helden, tot de zon onderging. Niet verre meer was de nacht.
Ja, starend zien zy ze aan, als twijflend of zy waken, En grijpen naauwlijks naar hun wapens; eer geslacht Dan op verweering van hun eigen lijf bedacht. Men deinst; men woelt door een; men loopt de dood in de armen, En vruchtloos kromt de boog, nu machtloos tot beschermen. De mengling van 't gevecht maakt ijlings 't fel geschut Hoe vreeslijk in hun vuist, ten wederstand onnut. Zij vlieden.
Maar Acglovael schaterde op eens, wijzende naar een wijde vlakte, die zij langs reden en waarover vele kudden schapen als eene zee heen golfden, gedreven door tal van hard aanloopende herders: Ziet, gezellen, gonder, die dulle schapen vlieden en die dullere herderen bachten!
Tachtig jaren later, juist was het Juulfeest, kwamen zij onverwacht, gelijk sneeuw door een stormwind gedreven, over onze landen toeloopen. Die niet vlieden konden, werden gedood. Frya werd aangeroepen, maar de Schoonlanders hadden haren raad verwaarloosd. Toen werden krachten verzameld, drie palen van Godasburgt werden zij wederstaan, de oorlog bleef.
U onbevreesd Naar 's Hemels groene weiden! Wel zal ik beven op 't gezicht Van al mijn duizend zonden, Daar mijn geweten-zelf mij richt En schuldig heeft bevonden: Maar denken wil ik aan Uw dood, O Heer! en vlieden tot Uw schoot, En schuilen in Uw wonden. Ik weet in Wien mijn hart gelooft: Gij zult mij niet begeven! Zijn niet Uw leden, Godlijk Hoofd, Onscheidbaar saamgeweven?
Hij zal ons geen rust laten, zoolang zijn hoofd nog op de schouders staat: en het laat zich niet aanzien, dat hij het spoedig verliezen zal: de helden van zijne soort toch maken zich uit de voeten als het gevaar nadert, en moeten zij bij ongeluk aan het gevecht deelnemen, dan dragen zij wel zorg, op hunne vlugge paarden te vlieden, zoodra zij zien dat de kans zich tegen hen keert.
De dageraad, welks glans den nacht doet vlieden, had reeds den licht-azuren tint van den achtsten hemel in donkerblauw veranderd en de bloemkens richtten zich al op in de velden, toen Emilia haar gezellinnen en de jonge lieden deed roepen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek