Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 november 2025
De koopman, op en top de eenvoudige Vlaming, roept nu uit: "Stoelen, Wilhelmina; stoelen voor de heeren!" "Vader," antwoordt het meisje op hoogen toon, "gij vergeet, dat wij lakeien in huis hebben," en na een tafelschel in beweging te hebben gebracht, beveelt zij den binnentredenden bediende, den cavaliers stoelen te geven.
Een roman is het niet geworden, maar ten slotte alleen een vaderlandsch pamflet, dat indrukwekkend sluit: "Gy, Vlaming, die dit boek gelezen hebt, overweeg by de roemrijke daden welke het bevat, wat Vlaenderen eertijds was, wat het nu is, en nog meer wat het worden zal, indien gy de heilige voorbeelden uwer vaderen vergeet." Wat hem rechtstreeks trof kon hij beter weergeven.
In den omtrek heerschte rust, en die het niet beter wist zou gedacht hebben, dat het vrede was. Zij waren echter nog maar kort in de hoeve teruggekeerd, of er kwam bezoek. Een vreemdeling trad binnen, in wien zij onmiddellijk een krijgsman herkenden, ook al scheen hij ongewapend. »Goeden morgen, huisman!" klonk zijn groet, en aan zijn tongval was duidelijk te merken, dat hij een Vlaming was.
Menigen der soldeniers beefden op het gezicht van de uitgestrekte Vlaming want terwijl zijn lichaam roerloos op de grond lag, dwaalden zijn vlammende ogen zo ongemeen stout en dreigend in het rond, dat de harten der aanschouwers zich met een bang vooruitzicht beklemden.
De Romaan zal zijne zegeliederen aanheffen op de graven van ons voorgeslacht, en met eenen spotlach zal hij zeggen: hier leefde eens een volk, dat den naam van Vlaming droeg!" En hunne stemmen versmolten in eenen roep. Gij hebt gezegd: "Neen, de Romaan zal zijne zegeliederen niet aanheffen op de graven onzer vaderen; hij zal zich niet verblijden in onzen val!
Heer, ootmoediglijk richt ik mij tot u, om hen voor te spreken, want ik weet, dat soldatenwoord gulden woord is. Wie zijt gij? vroeg messire Lumey. Heer, antwoordde Uilenspiegel, ik ben Vlaming uit het schoone Vlaanderenland, boer, edelman, alles te zamen, en door de wereld ga ik aldus, om het goede en schoone te prijzen en volmondig te spotten met alles wat dwaas en verkeerd is.
De Vlaming gaat met dit geld naar Holland en vestigt zich eenige jaren later, als Amsterdam zich voor Oranje heeft verklaard, in die stad om een van haar voornaamste kooplieden te worden.
Met een zichtbare gramschap stuurde zij haar ogen op de Vlaming, die in een hoek van de gang stond, en scheen hem zijn verraad door haar blikken te verwijten. Meester Brakels was niet stout genoeg om de toornige Jonkvrouw in de ogen te zien. Hij beefde, want nu voorzag hij de wraak die hem zou vervolgen, en stapte enige treden achteruit alsof hij ter deure zocht uit te gaan.
MENKO, abt van Wittewierum in den aanvang der 13de eeuw, noemt in de kroniek van zijn klooster de Alexandreïs in één adem met de Aeneïs; een zijner tijdgenooten, de Christelijke Platonist HENDRIK VAN GENT, zegt, dat dit werk zoozeer in aanzien is, dat men er de oude dichters voor laat liggen . Doch ook in het werk zelf en in daarmede verwante verhalen was veel dat een jongen Vlaming dier dagen moest aantrekken.
Van dit slot snelde de dappere Witte, Grave Floreszoon, in 1304, naar Holland, plantte de leeuwenvaan op den Blinkert, bestreed den Vlaming en wist geestdrift te wekken voor het Hollandsche Gravenhuis. Zoo werd hij de "geesel der Vlamingen", de "redder van Holland".
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek