United States or Somalia ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Doorluchtige vorst," antwoordde Don Quichot op deze vriendelijke toespraak, "ik kan dit ongeluk niet meer als een ongeluk beschouwen, nu gij mij op zoo minzame wijze hebt weten te troosten. Schoon 't is waar, die verwenschte schildknaap weet beter zijn tong los te laten en domme dingen uit te brengen, dan behoorlijk, zooals het betaamt, den stijgbeugel te houden.
De donna sprak: O ja, ik weet, dat gij een koukleum zijt en de koude is ook zeer groot, omdat er wat sneeuw is gevallen. Ik weet ook, dat dit veel erger gebeurt te Parijs. Ik kan U nog niet open doen, omdat die verwenschte broeder van mij, die gisteravond hier bij mij kwam, nog niet vertrekt, maar hij zal spoedig gaan en dan zal ik U dadelijk open doen.
Nog onrustiger bracht hij den volgenden nacht door, verwenschte herhaaldelijk dezen boosaardigen drank en verzocht den waard den derden dag dringend om een rustdag. Deze echter wees hem droog op de afgeslotene overeenkomst en bood hem dienstvaardig met vele vrome wenschen het derde halve honderd glazen van den kristalhelderen wijn aan.
Bij zijn rit van de Gare du Nord door de Rue Lafayette werd zelfs gefluit en gesis waargenomen en het was den koning aan te zien, dat hij zijn politieke verplichtingen verwenschte, die hem ditmaal aan zoo'n onheusche ontvangst blootstelden. Ook ik bevond mij onder de menigte en kon mij bij het hooren van dit gefluit en gesis niet weerhouden "Vive le roi!" te roepen.
Het geval gaf hem een zeer veel voldoening gevenden blik op zijn eigen handigheid, niettegenstaande zijn stijven arm. Hij wenschte dat enkelen van die verwenschte critici, die in een gemakkelijken stoel het bestuur der spoorwegen liggen af te kammen, hem eens hadden kunnen zien.
"Stil daar!" roept de boekhouder wanneer een pistool in de zaal gelost wordt, "verwenschte schurken, wat maakt gij een leven!" "Ik zal u doorboren als een zeef; als ik het niet doe, haal mij de duivel!" wordt weder van een anderen kant geroepen: zoo luiden de korte maar krachtige uitroepen die men aan verschillende zijden hoort.
Het leger verwenschte de Bourbons en hun aanhang; in het noorden staken verscheiden jonge generaals de hoofden bijeen; de republikeinen zagen in, dat zij een zeer slechten ruil hadden gedaan, toen zij een genialen, krachtigen man met een ijzeren vuist vervangen hadden door een impotenten vorst, die als koning bij de genade Gods gaarne in alles den baas wilde spelen, die dom vroom als zijn omgeving, bij den paus reeds aandrong op afschaffing van het Concordaat, die met zijn hofstoet te zeer doortrokken was van den ouden zuurdeezem der traditie om in deze wereld van de nieuwe begrippen een plaats te vinden.
"Dit kan ik nog geenszins voor zeker houden," zeide Richardot: "Waar vindt men stijver koppen en onbuigzamer gemoederen dan in dit verwenschte kikkerland!" "Hunne kettersche gevoelens zullen zij nimmer verloochenen," merkte Pater Jan Neijen aan, die in een gesprek met Verreijken was gewikkeld: "Ik ken hun aard," vervolgde hij: "dewijl mijn vader, Maarten Neijen, een Zeeuw van geboorte was.
"De stalhouder had mij met het paard bedrogen, die verwenschte kerel! het beest was kreupel en ik kwam zoodoende eerst aan de Keizerpoort, toen zij juist gesloten werd, en ik heb den geheelen nacht thuis moeten wachten, maar ik heb den brief hier gebracht, zoodra de poorten weer open waren.
Dat is toch niet waarschijnlijk, mijnheer Sergius, want het losgeld betalen kunt gij niet. Cascabel had zich dit antwoord van Ortik doen vertolken, en antwoordde terstond. Misschien kunnen die verwenschte kerels toch wel genoodzaakt worden ons te laten gaan. Genoodzaakt? Door wie? vroeg Jan. Door omstandigheden. Welke omstandigheden, vader? Ja, als wij dat wisten! antwoordde Cascabel.
Woord Van De Dag