United States or Switzerland ? Vote for the TOP Country of the Week !


Boos of dreigend schenen zij echter niet te zijn; bovenal niet de juffer die, roerloos als een wassen beeld, hare groote blauwe oogen, zoet en klagend, op hen hield gericht. "Zoo jong, zoo lief.... en krankzinnig!" zuchtte de fourier met medelijden. "Het is Ermelinde, de verwenschte prinses," zeide de dochter met eenen glimlach. "Houdt gij nog andere zotten?" vroeg de sergeant-majoor.

"Ziezoo, nu moeten wij zoo hard mogelijk met haar naar huis loopen; pak haar goed in met onze dingen, terwijl ik die verwenschte schaatsen losmaak," riep Laurie, zijn jas om Amy heenslaande en aan de riemen rukkende, die nooit te voren zoo ingewikkeld hadden geschenen.

Juliaan schoot almaar pijlen; de pijlen bleven met hun veders als witte vlinders tusschen de bladeren zitten. Hij wierp met steenen; de steenen vielen neer zonder iets te raken; hij verwenschte zich zelven, en had zich wel willen geeselen, hij brieschte vervloekingen en verstikte in zijn razernij. En alle dieren, die hij vervolgd had, daagden weer op en kwamen hem in een nauwen kring omsluiten.

Het was die kleine hel-hond Tonga, die een van zijn verwenschte dorens in zijn hoofd schoot. Ik had er geen deel aan, sir. Ik had er evenveel leed van alsof het een mijner bloedverwanten ware geweest. Ik ranselde den kleinen duivel er met de streng touw voor af, maar het was gebeurd, en ik kon het niet ongedaan maken."

"Ik dacht niet, dat die verwenschte stoomboot ooit zou komen." "Nu, het valt mij nog al heel wat meê," viel Pols in; "je kunt toch niet klagen, dat een kwartiertje wachtens te lang is." "Wat! een kwartier niet lang?" riep de Morder knorrig uit. "Het is vijftien minuten te lang. Je zoudt wel anders spreken, als je dien tijd aan de galg gehangen hadt."

Zij moesten tooverij en ketterij uitroeien, en zie! thans zijn zij ijverig bezig, om de verwenschte kabbalistische geheimen der Joden en de tooverij der Heidensche Saracenen te beoefenen.

"Waarom zou ik me binnen zekere grenzen houden, en zou ik al de wonderen van de wereld daarbuiten niet mogen zien? Wat heb ik gedaan, dat ik hiertoe veroordeeld ben?" En op zekeren dag stond hij op, rekte zich uit, en zeide met luider stem: "Neen! ik doe 't niet langer," en toen verwenschte hij de groeve met kernachtige taal.

Mijne verwenschte matigheid is er dus alleen de schuld van, dat ik mij voortaan niet meer te goed mag doen aan den best voorzienen disch van geheel Egypte.

De antoe's zouden ons dat niet toestaan." Het was vruchteloos hier iets tegen in te brengen. Voor de zooveelste maal verwenschte Kees de bijgeloovigheid der Dajaks. Langzaam en voorzichtig trok de bala verder. In den middag trok men voorbij een ladang waarop een huisje stond, dat echter geheel verlaten bleek. Tegen den avond echter ontdekten de verkenners een groote ladang.

Kees zat vol spijtige woede op een boomstam te wachten en verwenschte dat heidensche bijgeloof. Plotseling schoot hem een gelukkige gedachte door 't hoofd. Hij zou zelf een voorteeken bedenken. Scherp luisterde hij, of hij niet een opvallende vogelstem in het bosch hoorde. Nauwelijks deed zich een eenigszins schel gefluit vernemen, of hij sprong op met teekenen van blijdschap.