Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juni 2025
Gij treft met uwen spits die eerst uit 's moeders schoot Beschouwden 's Hemels licht; eilaas! voor al de smerte En pijn, wats mijnen loon? niet dan 't doorschoten herte Van mijn verkoren bloed; ach! eer gij ooit verreest, Had beter 's moeders buik uw donker tomb geweest: Hoe is dus mijnen troost, hoe is dus mijnen roeme Op eenen nacht verwelkt, gelijk een dorre bloeme!
Ge zijt wel geen koninginne, doch laat mij maar eene krone van kussen maken voor u. Lieve, zoete armen, die God maakte tot koozerij! Ha! liefste, ik vrees, dat mijn ruwe handen die schouders verwelken! De lichte vlinder rust op de purperen anjelier, maar hoe zal ik op uwe blankheid rusten, opdat ze niet verwelkt?
Clare had haar lief uit medelijden, uit een behoefte om te troosten waar geleden werd, en zou hij haar ook oogenblikken van geluk kunnen schenken, zij mocht haar verwelkt leven niet aan het zijne vastketenen! En naast die gedachte rees de gedachte aan Otto. Zij wist dus dat het nooit mocht zijn, nooit...
De hoogste lof, dien Japan aan de kers heeft gebracht, is deze: "De kersenboomen in de dorpen, gelegen in het verwijderde gebergte moesten hun bloesems terughouden totdat de bloemen in de stad verwelkt zijn, immers dan zou het volk naar buiten trekken om ook die te zien."
Men moet echter zeer voorzichtig zijn met gieten en er op letten, dat de plant, zoodra zij daaraan behoefte krijgt, weder in een grooteren pot wordt verplant. Gemakkelijker dan planten, die door te veel gieten wortelziek zijn geworden, laten zich die behandelen, welke door te weinig gieten ziek werden en dan een verwelkt aanzien hebben gekregen.
Zijne vrouw was meer zwierig dan smaakvol gekleed, en wekte, bij gebrek aan beaux restes, geen spijt op, dat de schoonheid eene bloem is, die ras verwelkt. Zij was niet stom, maar maakte verwonderlijk weinig gebruik van haar spraakvermogen. Juffrouw Dufduin, de vleeschelijke zuster van den Amsterdammer, scheen wat oud om diep in de veertig en wat jong om even in de vijftig te wezen.
In dit jaargetijde wordt het land door voortdurende regens bevochtigd, en brengt een eigenaardig groen gekleurd gras voort, dat meer en meer verwelkt naarmate men lager komt, en eindelijk verdwijnt. Het is verrassend op eene breedte van 16° en de geringe hoogte van 1500 voet een plantengroei te zien, die een bepaald Britsch karakter bezit.
Misschien is dit een gevolg van den zwaren arbeid, waartoe zij sinds hare jeugd veroordeeld zijn. Drie der hier aanwezige vrouwen, hoewel nog jong, zijn geheel verwelkt en afgeleefd. Haar hair is langer dan dat der mannen; zij maken eene soort van scheiding, maar gebruiken nimmer een kam.
Nu begonnen vijf geoefende sopraan-stemmen op klagenden toon het lied van Sappho te zingen: "Zooals in het gebergte de hyacinth, door de voeten Van den herder vertrapt, ten bodem zinkt, waar de purpren Bloem verwelkt in het stof, geknakt, door ieder vergeten; Zoo wordt de jonkvrouw, wanneer zij de bloem harer kuischheid verspeeld heeft, Door de mannen geminacht en door de maagden gemeden.
En daartegenover komt gij nu staan, niet eens meer als een bloem, die verwelkt, en op verre na geen gras meer, dat verdort; neen, maar als een enkel stofje aan de weegschaal, en als een drop aan den boordevollen emmer. Ja, meer nog, sterker nog. De profeet zegt niet, dat éen menschenkind bij God als een stofje aan de weegschaal is, maar dat heel een volk bij Hem als zulk een stofje geacht is.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek