Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
De jonge moeder beantwoordde den zachten druk der geliefde hand, en zeide: »Ik vertrouw u niet, vriend Zopyrus, want het komt mij voor, dat gij minder den toorn ducht dier schepseltjes, die u toch vrij onverschillig zijn, dan wel terugdeinst voor eene overtreding van de zeden en gebruiken van uw vaderland.
De zeelucht zal zeker ook heel goed voor je wezen en ik hoop en vertrouw dus dat deze maatregel aan het doel zal beantwoorden en je langzamerhand heelemaal zóó worden zult, dat ik er trotsch op kan zijn dat je mijn nichtje bent." "Maar je bent nu toch ook al trotsch op Elsje, niet waar?" zei de oude dame met een vriendelijk knikje, terwijl ze hare zachte hand op die van Elsje legde.
Natuurlyk omdat er dan meer kans ware geweest op "schipperen" En voorts: "dat Havelaar hem stoorde in zyn drukke bezigheden!" De man was zeker bezig met een jaarverslag over rustige rust! Ik heb dien brief voor my liggenen vertrouw myn oogen niet. Ik herlees den brief van den adsistent-resident van Lebak ik plaats hèm en den resident van Bantam, Havelaar en Slymering naast elkander...
En is er altemet iets geweest dat u het eene oor is ingekomen, zoo vertrouw ik, dat zulks het andere oor weer is uitgegaan, en verzoek u althans er niemand, zelfs mij niet, iets van te laten blijken." Dit was juist hetgeen ik zelf ook verlangde, en ik verzekerde mijn vader, dat ik van ganscher harte aan zijne aanbeveling voldoen zoude.
Hare voorname bron is de onzekerheid waarin gij u aangaande het lot uwer zuster en uwer verloofde bevindt; ik begrijp het wel." De jonge ridder knikte bevestigend. "Welnu, vertrouw dan op mijne hulp, om dit lot te kennen." "Op uwe hulp?" mompelde Robrecht verbaasd. "Hoopt gij den burg te kunnen verlaten?" "Luister, het is nog een geheim.
Reeds menigmaal hebt gij ondervonden, hoe het de borst verruimt en de smart draaglijker maakt, wanneer men aan een ander zijn leed kan mededeelen. Vertrouw mij ook thans de oorzaak uwer droefheid toe; het zal u goed doen, o zeker, het zal uwe ziel rust geven." »Neen, ik kan niet spreken!" antwoordde hare meesteres.
Dat telegram was aan mijn slimmen kleinen luitenant Wiggins, en ik vertrouw dat hij met zijn troep bij ons zal zijn, nog eer wij ons ontbijt geëindigd zullen hebben." Het was nu tusschen acht en negen uur en ik gevoelde een groote réactie na de vermoeienissen van den afgeloopen nacht. Ik was loom en afgemat; beneveld van geest en vermoeid van lichaam.
"En hij zou me door een sergeant en eenige mariniers laten halen." "Alles dienstijver." "Ook zou hij mijn wijsbegeerte eens op de proef stellen." "Alles dienstijver, meneer Rustig. Die ijver kan zich soms wat overdreven uiten, maar we zouden het in den dienst niet zonder kunnen stellen. Ik hoop en vertrouw mettertijd in u een even volijverig officier te hebben."
Heel goed, zei Hallward, en hij zette zijn kopje op het blad neêr. Het is al laat en daar je je nog kleeden moet, mag je wel gaan. Dag Harry. Dag Dorian. Kom weêr eens gauw bij mij. Kom morgen. Goed. Zal je het niet vergeten? Neen, natuurlijk niet! riep Dorian. En ... Harry! Ja, Basil. Denk aan hetgeen ik je vroeg, vanmorgen, in den tuin. Ik ben het vergeten. Ik vertrouw op je.
Ralph," begon Thomas Flanagan, "hoe staat het met den diefstal?" "Ja," antwoordde Andrew Stuart, "de bank is haar geld kwijt." "Ik vertrouw integendeel," zeide Gauthier Ralph, "dat wij den dief wel zullen krijgen. Men heeft zeer handige inspecteurs van politie naar Amerika en naar de voornaamste havens van Europa gezonden, zoodat het dien heer moeite zal kosten om hun te ontsnappen."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek