United States or Norfolk Island ? Vote for the TOP Country of the Week !


Die omstandigheid, die door Cyprianus niet onopgemerkt bleef, deed de gedachte bij hem opkomen, dat hij den ongelukkige wellicht in het leven kon terugroepen; maar die hoop was in werkelijkheid uiterst zwak; want het hart klopte niet meer, de huid was koud, de ledematen waren verstijfd, de handen waren door den doodstrijd gesloten en gebald, en het gelaat, dat met die eigenaardige bleekheid der negers in het stervensuur overtogen was, was schrikkelijk verwrongen door de stuiptrekkingen bij dien verstikkingsdood.

Het antwoord wordt de dame bespaard door de komst van de druipnatte duena, die op bitsen toon zegt: "Wat beteekent het, dat gij hier staat, Dona Hermoine? Gij laat de gravin van Mansfeld boven wachten en mij, druipnat en verstijfd tot op mijn beenderen hier beneden." Vervolgens roept zij uit: "Vooruit, meiden, en helpt mij, mij verkleeden!"

De Jood schudde het hoofd en was op het punt te antwoorden, toen de vreemde hem het zwijgen oplei, met de opmerking, dat hij, wat hij te zeggen had, beter binnen de muren kon zeggen, want zijn bloed was verstijfd door het lange staan en de wind blies door hem heen; dus liepen zij op het huis toe, waarvoor zij juist waren aangekomen.

Een waterval, gestremd in ’t vallen, boomen, Verstijfd bij ’t wortlen in de holle schacht, En schepselen van duizend nare droomen.... ’t Is alles dood en steen en ijs en nacht.

Maar 't was alsof de lucht hen wilde verstikken, het koude zweet parelde hun op het voorhoofd en hun handen waren verstijfd en machteloos. Zij dachten dat er iets ontzettends moest gebeuren. Geen van hen wilde echter toonen, dat hij bang was, maar ze zeiden tegen den keizer, dat het een goed voorteeken was: de heele natuur hield den adem in om een nieuwen god te begroeten.

Bij gevolg moesten wij, om 5000 meter vooruit te komen, 15 kilometer afleggen, en dat op ijs, waar een verkeerd gezette voetstap een doodelijk ongeluk kon veroorzaken. Hoe het zij, we zijn 4800 meter gevorderd naar de pool. Bijna een week lang ging het zoo voort, en nog altijd hield het vermoeiende trekken aan. Den 18den December waren we des avonds totaal verstijfd.

Men knipoogt, men zet een donker gezicht. Geef hier! Hij geeft hem echter niet. Allen staan verstijfd van schrik.... Kun je u dat voorstellen? Daar wil die ... hoe heet hij ook weer?... hem den helm ontnemen ... maar hij houdt hem vast. De ander rukt hem eindelijk los en reikt hem de grootvorstin over.

Van haar vader zou zij zeker slaag krijgen, en te huis was het ook koud; boven zich hadden zij slechts het dak, waardoor de wind heenfloot, al mochten de grootste reten ook met stroo en lompen dichtgestopt zijn. Haar handjes waren bijna geheel van de kou verstijfd.

Eiken, braamstruiken en haagappelboomen lagen achter hem, alsof zij, tot een zeker punt genaderd, door één blik op die dorre woestenij van schrik verstijfd waren gebleven. Hier ook hield de begane weg op. Maar dat hinderde den kameel niet. Alsof hij een innerlijken drang gehoorzaamde, ging hij met versnelden pas op den oostenlijken horizon toe.

Aan den eenen kant was de stam, die al zwaar genoeg was, nog versterkt door de vele luchtwortels, die als dikke touwen van de kroon naar den grond gaan, hier en daar den stam geheel bedekkend, als een vlechtwerk of als de touwen langs een scheepsmast. Eenige lianen slingerden zich door de takken, alsof reuzenslangen in een gevecht waren verstijfd. We waren op een van de offerplaatsen van Vao.