United States or Niger ? Vote for the TOP Country of the Week !
Snel heeft hij de zachte, slanke, aristocratische vingers in de zijne genomen en de fout, een gevolg van zijn Angelsaksische onstuimigheid, hersteld. Niettemin heeft de kus op die lippen bij hem zijn uitwerking gedaan, en eveneens bij de jonge dame, al weet zij het nu zelve nog niet. Zij zegt haastig en gejaagd: "Ik heb de gravin van Mansfeld verteld van den dienst, dien gij mij hebt bewezen.
"Wel deksels," zegt de jonge man tot zichzelven, terwijl hij de lakeien naoogt, als zij het vertrek verlaten, "de gastvrijheid van de gravin van Mansfeld is niet te versmaden!" Maar nu voelt hij weer een koude rilling, ondanks den verwarmenden wijn, als hij er aan denkt, dat hij het zout van den Spanjaard eet in de Citadel van Antwerpen.
Thans begreep ook Oranje, dat het voor hem hoog tijd werd om op zijne eigene veiligheid bedacht te zijn; hij wilde Alba's komst niet afwachten. Nog eens waarschuwde hij zijn vriend Egmond. Te Willebroek, tusschen Brussel en Antwerpen, had hij met dezen nog eene laatste bijeenkomst, die ook door Mansfeld bijgewoond werd.
Overal, waar Brederode zich bevond, kon men er op rekenen, dat een feest in een woest drinkgelag ontaardde. Dit had ook nu plaats. Brederode, die veel gedronken had, geraakte in twist met den aartsbisschop; de graaf van Mansfeld mengde zich daarin en vergat zich eindelijk zoover, dat hij den kerkvorst een slag in het aangezicht gaf.
Natuurlijk zette hij zijne reis niet voort, maar trok hij zich naar eene veilige plaats terug. Ook de jeugdige graaf van Mansfeld, die wel in den laatsten tijd der hertogin zeer trouw ter zijde had gestaan, maar toch vroeger een invloedrijk lid van den Geuzenbond geweest was, haastte zich de Nederlanden te verlaten, om zich in Duitschland in veiligheid te stellen.
Verdere gevolgen had dit schandaal echter niet, dewijl de kerkvorst, uit bezorgdheid voor zijn eigenen naam, geene aanklacht tegen Brederode en Mansfeld durfde indienen. Egmond werd te Madrid met de meeste onderscheiding ontvangen.
De Nederlanden afgestaan aan Isabella Clara Eugenia en aartshertog Albertus. Vruchtelooze vredesonderhandelingen met de oproerige Nederlanden. Ziekte en dood van Philips II. De oude graaf Peter Ernst van Mansfeld was Parma's opvolger. Hij was nog minder dan zijn bekwame voorganger in staat om op de thans met elken dag sterker wordende opstandelingen eenig voordeel te behalen.
"Dan zou ik nog verder moeten loopen dan naar de pakhuizen van haar weduwnaar," herneemt Guy glimlachend. Daarna vraagt hij: "Kan ik dan de meesteres van het huis spreken?" "O, gij bedoelt freule Wilhelmina Bodé Volckers," zegt het meisje, en een hooge borst zettend, voegt zij er bij: "Freule Wilhelmina Bodé Volckers is heden op het feest van de gravin van Mansfeld."
Tot overmaat van ramp kreeg hij op zijn eerste school te Mansfeld, waar het gezin kort na zijn geboorte was gaan wonen, ook nog een harden meester, die altijd een roede bij zich had. Eens, zoo vertelt Luther zelf, kreeg hij daarmee op één morgen vijftien maal slaag. Door deze hardvochtige opvoeding thuis en op school, werd de kleine Maarten vreesachtig.
Dewijl hij alle oogenblikken kon verwachten, dat Mansfeld met groote overmacht tot ontzet der stad zou aanrukken, wierp hij rondom de vesting eene versterkte legerplaats op, die hij van wallen en grachten voorzag.
Woord Van De Dag